Raleigh crossframe 1928 restauratie

[maartenB]

Vreemd genoeg kan ik het draadje van de restauratie van mijn Raleigh kruisframe uit 1928 niet meer vinden ... misschien heb ik het ook wel nooit aangemaakt. Serienummer van de fiets is D 84125.
Even vanaf het begin:

een paar jaar terug ruilde ik met Sjoerd een Sunbeam tegen een Raleigh kruisframe in de voor mij comfortabele maat van 70 cm. De fiets was ooit voorzien van trommelremmen.
Met een dames-slopertje van hetzelfde jaar ben ik gaandeweg de fiets gaan restaureren. Niet als nieuw, dat heb ik eerder gedaan en dat is me niet goed bevallen. De sfeer gaat er dan af: het wordt een soort replica.
Dus: restaureren, maar dan oud en met sfeer.

Het project loopt nu een jaar of twee.
Ik plaats gewoon even wat foto's.

Raleigh X-frame 1928 1.jpg (144.88 KiB) 6906 keer bekeken

De fiets toen ik hem in 2010 of 2011 kreeg

3 raleighs zomer 2011 001.jpg (158.95 KiB) 6906 keer bekeken

Het slopertje, stampvol goede onderdelen, zoals stuur, spatborden en het remsysteem

3 raleighs zomer 2011 005.jpg (60.15 KiB) 6906 keer bekeken

Stuur van de sloper, toen nog flink roestig

SA naven 003.jpg (131.05 KiB) 6906 keer bekeken

Een roestige K- naaf, van Maarten Waarle gekocht

IMG_4332.JPG (126.28 KiB) 6906 keer bekeken

En de roestige naven opnieuw zelf vernikkeld. Door niet alle roest weg te slijpen/polijsten blijft het 'leven' in het materiaal aanwezig. Het ziet er toch net uit alsof het 85 jaar oud nikkel is?

IMG_4333.jpg (149.86 KiB) 6906 keer bekeken

Het stuurslotje met die typische hevel kon ik nergens vinden. Daarom de hevel zelf gemaakt op de draaibank. Dan merk je weer hoe verschrikkelijk veel tijd zo'n project kost. Met draaien, polijsten en nikkelen ben ik zo een uur of 5-6 bezig.

[maartenB]

Het frame is helemaal kaal geweest. Daarna heb ik het met een aantal lagen handgeschilderde zwarte grondverf strak gemaakt. De kleine roestputjes worden opgevuld. Eindlak is hoogglans zwart uit een spuitbus, die heb ik dof geschuurd en vervolgens met Commandant groen gepolijst. Dit heb ik herhaald tot ik tevreden was, en dat heeft wel een paar keer gekost.
Hier en daar heb ik de lak mishandeld, de blanke plekjes (wondjes in de lak) met soldeerschoonmaakmiddel S39 besmeerd en het frame vervolgens een paar maanden op het dak van het schuurtje gelegd. Het resultaat is een frame met een mooie oude uitstraling. Ook de nieuw aangebrachte laktransfers en biezen zijn er weer deels afgeschuurd.

Het kale frame

kaal frame en framenummer 001.jpg (166.39 KiB) 6901 keer bekeken

En de volgende foto's zijn van vandaag. Zo staat hij er nu bij, de spatborden en het zadel zijn wel klaar maar zitten er nog niet op.

IMG_7953.JPG (365.51 KiB) 6901 keer bekeken

IMG_7955.JPG (214.75 KiB) 6901 keer bekeken

IMG_7956.JPG (214.01 KiB) 6901 keer bekeken

IMG_7957.JPG (147.94 KiB) 6901 keer bekeken

IMG_7958.JPG (202.13 KiB) 6901 keer bekeken

[maartenB]

Tsja, ik heb wel twijfels hoor, bij deze restauratie. Hoe nep mag je het maken? Of is dit het scheppen van sfeer? Ieder zijn oordeel, in elk geval ben ik er veel meer tevreden over dan over de Fongers die ik 'als nieuw' restaureerde.

Blij ben ik met de banden van Dunlop. Op het voorwiel ligt een echte 'war grade', zoals na de oorlog overal in dumpwinkels te koop waren. Zie er nu nog maar eens aan te komen.... Achter ligt een Dunlop Roadster, minder spectaculair, maar ook een nette band.
De velgen van de X-frame waren volledig verroest, maar het zijn de originele Dunlop velgen en dus heb ik ze ontroest, gepolijst en vernikkeld. Waar ooit de remblokjes een spoor trokken, is dat spoor blijven zitten. Mooi hè?.

IMG_7959.JPG (214.19 KiB) 6898 keer bekeken

IMG_7960.JPG (247.15 KiB) 6898 keer bekeken

IMG_7961.JPG (182.05 KiB) 6898 keer bekeken

IMG_7962.JPG (151.76 KiB) 6898 keer bekeken

Dan hebben we nog de kettingkast. De kast die erop zat was after market, maar ik vond een originele Raleigh kast veel passender. Van Maarten Waarle kon ik een groene Raleigh oliebadkast uit de jaren 50 overnemen, maar die mist het 'stroomlijnpuntje' aan de binnenzijde dat zo typisch is voor de jaren 20. Dat puntje moest er dus bijgemaakt worden.
De ronding kon ik van de kast van mijn slopertje halen, maar damesfietsen hebben geen puntje, enkel een rondje. Heeft dat een bepaalde sexuele achtergrond ???

Het puntje heb ik uit blik zelf gebogen en erop gesoldeerd. Wat een werk, als ik er op terugkijk!

IMG_7965.JPG (388.55 KiB) 6898 keer bekeken

IMG_7966.JPG (244.96 KiB) 6898 keer bekeken

[fietser]

Je beschrijft het prima - de dubbele gevoelens bij het nep-verouderen (wie zet je daarmee misschien later op een verkeerd spoor?) maar toch ondubbelzinnig de voorkeur voor deze methode boven het "als nieuw" restaureren. Als het in ieder geval maar goed gedocumenteerd is wat je veranderd hebt. Maar los van dit alles: het resultaat mag er wezen!

Je schrijft dat je de fiets van Sjoerd had. Hier nog een stap verder terug in de geschiedenis: de Raleigh D84125 zoals hij in september 2006 op marktplaats werd aangeboden. Misschien nog een bagagedrager erbij zoeken?

d84125.jpg (249.28 KiB) 6888 keer bekeken

[remurk]

Als ik het goed zie, is het rijwiel voorzien van een zg oliebad kettingkast, waarvan het achterklepje aan de bovenzijde wordt geopend. Ik heb met een dergelijke kettingkast bij een Rudge uit de 50er jaren ook te maken gehad; om het achterwiel er uit te krijgen restte mij niets anders dan het achterspatbord en de staande achtervork te verwijderen. Klopt dat of heb je een andere oplossing gevonden? Ik heb de betreffende kettingkast overigens nog liggen; als je wilt mag je hem hebben.
Groet, Rutger

[maartenB]

Hé Fietser, dat is mooi die oude foto's: de fiets was toen zo te zien nog rottiger als toen ik hem van Sjoerd kocht!

Over die oliebadkettingkasten: de échte kasten met olie hebben een geheel gesloten onderkant, en het resultaat is inderdaad dat het achterwiel er niet uit kan zonder flink te vloeken (en veel te sleutelen). Sunbeam had daarom een as die in twee delen uiteen viel, daar kon de band gewoon langs de linkerkant uitgenomen worden. ideaal.
Raleigh heeft een achterspatbord dat gewoon geklemd zit, dat is er dus vlot uit. De achtervork is ook geen probleem, maar het blijft een hele operatie.
Rutger: ik heb op het moment oliebadkasten voldoende, maar gooi hem vooral niet weg!

[Hans van de Stouwe]

Maarten,
Mooi resultaat. Over wat wel kan en mooi is zullen nog veel reactie,s komen. Hangt van zeer veel factoren af. Voor mijzelf vind ik belangrijk dat alles werkt. Herkenbaar wat toe is gevoegd. En laat dat ook weten. Het resultaat met je kruisframe is dat de toevoegingen, nog steeds de leeftijd van de fiets weergeven, een verzorgde utstraling heeft. P
Proficiat

[asterduc]

Maarten,

beelden zeggen hier meer dan woorden.

Bij het lezen van de tekst dacht ik onmiddellijk 'bah, fake' (en verder lezend merk ik diezelfde reaktie bij jezelf en anderen).

Pas bij het zien van de fotos kwam er begrip voor je aanpak.

Ondertussen is dat begrip omgezet in respect voor de vindingrijkheid en het werk.

Als je zo diep in de details gaat, dan creëer je waarde voor het rijwiel en voldoening voor jezelf. Daar is dan niets verkeerd mee denk ik.

Stel dat ik vandaag zelf voor de keuze sta, "nieuwrestauratie" of, "verouderde restauratie", dan kies ik voor het nieuwe. Maar dat komt waarschijnlijk omdat ik nog niet 'rijp' ben voor dat verouderde

Hoedanook, welverdiende Proficiat!!!
ik hoop hem ooit in het echt te zien en uit curiositeit te vergelijken naast een natuurlijk oud geworden exemplaar

[maartenB]

Hoi Ed,
Bij restauratie is de vraag natuurlijk: wat is je streefresultaat? Als nieuw maken streef ik niet na en de enige die ik ken die dat echt goed kan, ben jij. Bij jouw fietsen haal ik de nagebootste en de échte nieuwstaat niet uit elkaar.

Bij de fiets die ik een keer als nieuw restaureerde was ik uiteindelijk niet tevreden over het resultaat. Je blijft het zien, want ik mis dat ongekende perfectionisme van jou. Nu probeer ik het dus zo. Dezelfde techniek heb ik begin dit jaar op de Girder toegepast en daar ben ik nog steeds zeer content mee.

Ik streef trouwens naar fietsen met minder werk en meer originele lak. Eigenlijk vind ik dit veel te veel werk, als ik erop terugkijk. Gelukkig is het een hobby