Ondanks dat het kleinere en vooral Rotterdamse merken zijn, zie ik toch regelmatig DCR- en Benzo-fietsen in Amsterdam. Het zijn over het algemeen weinig opvallende modellen, die vaak ouder aandoen dan ze zijn. Bijvoorbeeld door het veelvuldig toepassen van brackets met klembouten.
Maar deze fiets is (althans voor de vintage-fietsenliefhebber) moeilijk over het hoofd te zien. Om te beginnen omdat hij opvallend hoog is natuurlijk. Maar de fraaie twee-kleur uitvoering met mooie transfers trekt ook de aandacht.
En die combinatie van contrasterende kleuren en een hoog frame is bijzonder. Deze decoratie is echt iets voor de sportfietsen van de late jaren vijftig. De indruk van een sportfiets wordt nog verder versterkt door de vorm van het kroonstuk en balhoofdlugs. Maar de sportfietsen uit die tijd waren altijd (veel) kleiner, 58cm frame met 26" wielen was de zo'n beetje standaard.
De achtervork verraadt echter de ware aard van dit frame. De D-profiel buizen gebogen bij het mannetje zijn kenmerkend voor een toerfiets.
De luie stand van de voorvork is natuurlijk ook verre van sportief.
In feite is dit dus een klassieke toerfiets, gepimpt met op dat moment modieuze kleuren. Een mengvorm waarop je de grote fietsenbouwers maar zelden op kan betrappen, die hadden over het algemeen duidelijke productlijnen.
Benzo (Bakker en zonen) bouwde echter niet zelf zijn fietsen, maar betrok zijn frames van fabrieken als De Wilde en Van Raam. Ongetwijfeld bouwden deze leveranciers op verzoek ieder denkbaar frame, eventueel met korting als er restanten opgemaakt konden worden.
Benzo heeft waarschijnlijk een leuke commerciële kans gezien; een modieus ogende, maar toch hoge fiets was moeilijk verkrijgbaar - een gat in de markt? En een frame gebaseerd op het aloude tourmodel kon goedkoop geleverd worden; een win-win situatie.
