Vereniging De Oude Fiets

zoals het Corona virus....

Ik ben vandaag maar eens bezig geweest met het slijpen van de achternaaf.
Alle spaken kon ik wonderlijk genoeg los draaien. Twee waren eerder al afgebroken maar die heb ik uit de naaf weten weg te boren.
De naaf zelf is helemaal gehard zoals wel vaker in die periode het geval is.
De schroefdraden in de naaf laten zich daarmee niet snel de soep in draaien en dat is een voordeel.
Aan de niet tandwielkant is de flens van brons .daar is de draad natuurlijk veel kwetsbaarder.
Voordeel van brons is dat de spaken er makkelijker uit te draaien zijn. De gebroken spaken zaten dan ook aan de stalen tandwielkant.
Ik heb zo als vaker de opstelling met de slijpsteen in de boormachine die ik in de beitelsupport heb gezet.
Ik draai in beginsel de slijpsteen tegenover gesteld aan de draairichting van de naaf.
De naaf heb ik ingespannen op een as van bijna 16 mm. In het olievulgat zit tijdelijk een inbus boutje M6 om meedraaien te voorkomen.
De slijpsteen heeft een vrij vierkante vorm maar door het slijpen past de steen zich al snel aan aan het bestaande loopvlak qua ronding.
Bovendien kan ik een beetje spelen met de X en Y as van het support om zo de vorm een beetje te benaderen.
Ik heb naast het slijpen ook met een harde binnenbeitel gewerkt. Je merkt dan dat er ook daarmee wel wat materiaal weggenomen wordt.
Onder luid gepiep ,dat wel.
Uiteindelijk ontstaat er een mooie gladde vorm.
Zaak is wel om met diverse conussen en maten kogel tot een juiste draaicombinatie te komen.
Aanvankelijk zaten er 1/4 kogels in maar nu passen 9/32 kogels beter. Het loopt echt heel netjes. Ik dien nu nog bussen te draaien om de juiste inbouwbreedte en kettinglijn te vinden. Een kant wordt vast en de andere kant zal een instelbare conus krijgen.
Inmiddels ben ik ook bezig met het walsen van een velg deel. Dat is nu klaar en kan geboord worden en vast gelast met het oude betere deel van de originele velg.
Groeten,
Maarten

Dag Maarten,

Het schiet goed op!
Ik weet niet of je het weet, maar met een Norton dressteen kan je gemakkelijk de slijpstift scherp maken en vormgeven. Het is niet goedkoop, maar wel handig als je regelmatig een steen moet dressen.

Gr,
Bart

Dat interessant Bart,
Ik heb wel ergens zo`n armatuur liggen met gekartelde schijven er in die bedoelt zou zijn voor het recht maken van zo`n (waarsch. grotere) steen.
Wel eens geprobeerd ook maar met weinig resultaat.
Het is de moeite waard omdat zo`n steentje eenmaal te rond, met een te grote radius niet meer te gebruiken is voor het slijpen van een conus.
Je moet een beetje de ronding kunnen aftasten met de voorkant van zo`n steen.

Andere kant van de zaak is dat deze steentjes vaak in de 5 euro bak van DHZ zaak liggen met meteen een stuk of 5 in een verpakking.
ze zijn dus niet al te kostbaar.

Ik zal het eens in de gaten houden zo`n dressteen.

Maarten

bartje schreef: ↑21 mar 2020, 21.22 Dag Maarten,

Het schiet goed op!
Ik weet niet of je het weet, maar met een Norton dressteen kan je gemakkelijk de slijpstift scherp maken en vormgeven.
dressteen.JPG

Het is niet goedkoop,

10 euro , valt nog mee. Een diamant is wat prijziger, maar dat begint ook al bij 25 oid

Dat valt idd nog al mee dan Marten.
Ik ga er eens naar kijken

Dag Maarten,

Voor een paar euro in de doe het zelf winkel? Verwar je ze niet met een oliesteen?

Zo een Norton slijpsteen kost een pak meer!
https://www.ijzerwarenunie.nl/item/Y340 ... 7624594006

Ik zal eens kijken of ik er geen meer heb liggen. Dan kan je het eens proberen. Werkt echt goed om de afgesleten (botte) korrels te verwijderen, de poriën terug open te maken en een nauwkeurig vorm aan een kleine slijpsteen aan te brengen.

De gekartelde schijven dienen enkel om een grotere slijpsteen terug scherp en vlak te maken.

Groeten,
Bart

Hoi Bart,
Nee met de steentjes van de doe het zelf zaak bedoel ik de ronde slijpsteentjes die ik gebruik voor het slijpen.
Die koop je voor een euro per stuk. Voor de prijs van de dressteen kun je dan 70 steentjes op gebruiken.
Op zich ben ik wel voor hergebruik en het lager gebruiken van slijpsteentjes dus het blijft interessant.
Ander punt is ook dat er een stalen asje door de sten heen steekt die vrij snel spelbreker is als het gaat om het rechten van de voorkant.

Net nog maar eens de achternaaf in elkaar gezet en ook de ketting er op aangepast. Ik heb het frame weer wat terug gebogen en een schakel er tussen uit gehaald zodat er nu een mooie kettingspanning en kettinglijn is ontstaan. Je ziet nu ook goed de ''tussen tanden'' van het achterwiel.

De as van het achterwiel heeft een grote diameter draad aan de linker kant die je in het frame draait. te gelijke tijd draai je de rechter conus op de as met het wiel met kogeltjes ''voorgeplakt''er tussen uiteraard. Ik heb geen idee waarom ze daar voor gekozen hebben maar het stamt in ieder geval nog uit de periode voor 1880 toen achterwieltjes van hoge bi`s van dit merk al op deze wijze werden vast gezet.
In een topic van mij betreffende zo`n hoge bi staat dat beschreven. Een groot voordeel van deze constructie is dat je de as met linker conus gewoon door het frame kan steken. Je hoeft niets uit te buigen om de as er tussen te krijgen. Dat moet de achterliggende gedachte zijn.
De spanstang zit qua schroefdraad weer aan het begin en de framebuis blijft nu overal even ver van het achterwiel. Dat gaat er denk ik beter uit zien.
Nu wordt het tijd voor de velg en de spaken.

bartje schreef: ↑22 mar 2020, 17.13 Dag Maarten,

Voor een paar euro in de doe het zelf winkel?

Ik grijp gewoon de gereedschaps catalogus van Wortelboer, pardon Bus, sectie afritsgereedschap

Waar waren we ook al weer gebleven. De laatste tijd wat meer tijd om te restaureren. Je gaat wat minder makkelijk de hort op dus dat is gunstig voor het verloop van de Premier safety.
Ik heb de achtervelg weer tot een geheel gelast. Ook onderweg in het originele stuk nog reparaties uitgevoerd. Dat gaat vrij probleemloos omdat de velg naar het midden toe steeds dikker wordt. Je laswerk heeft dus een stevige basis.
Omdat ik de spaken opnieuw wilde gebruiken (42 van de 50 uiteindelijk) moest ik de koppen er zijdelings van af slijpen. Dus als het ware de diameter aan de kop reduceren tot spaak-steel diameter. Zodoende houd je de originele lengte en door er later een opgeboord verzonken M4 boutkopje op te solderen krijg je weer een spaak met sterkte en de juiste lengte.
Wel heel veel werk. Al die spaken recht maken-afschuren-vernikkelen is echt een vervelend karwei.

Ik heb na wat richten (vooral met de hamer) de velg zo gekregen dat je nauwelijks nog de overgangen ziet. Een kleine rimpeling in de overgangen tussen oud en nieuw stuk velg. Verrassend eigenlijk.

Vandaag het voorwiel afgebouwd zodat ik de fiets eens als geheel op haar wielen kon aanschouwen. Zelf een stukje door de tuin gefietst...

Ik heb de voornaaf opgebouwd uit een stalen middendeel met cups uit een oude Simplex naaf en daaromheen zitten de spaakflenzen. Normaal is dat een geheel maar hier heb ik ze los (klemmend)laten zitten .De spaken trekken de flens toch naar binnen. Mocht het nodig zijn dan kan je nog bij de cups komen op deze manier. Alles weer lekker laten roesten en vernikkeld. De spaken van het voorwiel kwamen uit de velg . Dat was een 30 inch wiel van een bloemenkarretje of zo iets dergelijks. Ook heel oud en met een crescent vorm. De 40 gaten heb ik dicht gelast en 30 stuks zijn er weer voor in de plaats gekomen.
Valt me steeds op dat het boren van een gat op een eerdere las (bij sommige spaken komt dat zo uit) de zaak heel hard is geworden.
Alsof de las koolstof uit de omgeving heeft opgenomen.
Super om de fiets nu als een heel ding te kunnen aanschouwen.
Ik zag daarbij dat de voorvork nog iets kan hebben ze staat nog een beetje terug al zit dat waarschijnlijk in de stuurbuis.
Het onderste stuurlager staat iets scheef tov het frame. Even zo de kroon van de vork.
Als ik dat verander dan zal de vlotheid van het model iets groter worden.
Nu nog werk aan het stuur zadel en rem. De opening voor de rem door de lamphaak zit eigenlijk wat te ver naar voor. Een fout in de uitvoering.
Ik ga nog kijken wat ik daar mee ga doen. Het liefste zo dat de rem wel goed werkt maar de fout wel zichtbaar blijft.
Maw niet mooier maken dan het is. Die vroege fietsen zitten vaak vol met dit soort foutjes. Ik denk dat het te maken heeft met de werkomstandigheden. Lange dagen ,slecht licht ,veel herrie etc. 1887 Ook kinderarbeid was heel gewoon in die dagen.

Groeten,
Maarten