Als liefhebber van ranke klassieker oud staelen racefietsen; rijdt, stuurt en remt deze loeizware transportfiets als een ehh…. olietanker
Ben al aardig op gang geraakt met het opknappen, maar na de eerste echte testrit is toch de conclusie gekomen dat ikzelf deze fiets niet echt ga gebruiken. Voor en achterassen zijn uit elkaar geweest en na schoonmaken etc weer gemonteerd. Ondanks dat de Husqvarna remnaaf er nog aardig compleet en origineel uitziet vind ik de remwerking onder de maat. Er zijn wat kleine onderdeeltjes vervangen, maar er zijn nog wat kleine klusjes die moeten worden afgemaakt. Afstellen Thompson trapas, pedalen (het zijn twee verschillende met speling).
Qua uiterlijk heb ik de gehele fiets ontdaan van roest en behandeld met gekookte lijnolie, om de authenticiteit te waarborgen. Daar is de fiets aardig van opgeknapt, zonder af te doen aan authenticiteit.
Het zadel heb ik geheel uiteen gehaald en weer in elkaar gezet. Het leren zadeldek is door de jaren flink gekrompen en heb ik niet meer geheel alle klinknagels mee kunnen geven. Maar met wat kunstgrepen heb ik er toch nog een lekker zittend zadel van kunnen maken.
Het Roelewiel zwaar stalen voorrek is verhoogd voor vervoer volumineuze vracht, mogelijk hooibaal o.i.d.
De achterband is nog vrij authentiek, vóór heb ik er noodzakelijkerwijs een (té) nieuwe voorband opgezet.
De velglinten waren totaal vergaan en heb ik vervangen.
De handvaten zijn robuust maar van veel later, net als de door mij gemonteerde luide ding-dong bel.
De wielen per stuk wegen al zo’n ruim vier kilo per stuk. Achter mist er één spaak.
Stalen kettingkast, framehoogte 58 cm.