Vereniging De Oude Fiets

Hoi Maarten,

Voor het maken van de spaken zou ik eens kijken naar een trekijzer (of "drawplate"), om draad mee te trekken. Het is niet veel meer dan een plaat met steeds kleinere gaten waar je de draad doorheen trekt. Zo kun je iedere dikte draad maken die je nodig hebt en als je de draad er niet volledig doorheen trekt kun je dus ook dikteverschillen aanbrengen. Je moet wel rekening houden dat je er eentje neemt voor staal, dus exemplaren voor bijvoorbeeld zilverdraad zouden te zacht kunnen zijn. Het gaat wel best wel wat kracht kosten om een dikke staaldraad erdoorheen te trekken, dus wellicht iets met hefboom zal nodig zijn om dit te bereiken. Wat info over draadtrekken: http://en.wikipedia.org/wiki/Draw_plate

Theo,
Leuk dat de oliepot ook op jouw fiets zit. Ik had dat nog niet gezien .
Wat me wel opgevallen was is dat de rem en de ovale crankspeen
nagenoeg het zelfde zijn als op Maarten`s Matchless.
Ze schelen denk ik een jaar of zo 1881 voor de groene Singer en 1882 voor onze Matchless fietsen.
Wel leuk ook dat het na ruim 130 jaar nog op detail terug te halen is ook al kan niemand het meer uit eerste hand overdragen hoe het nou precies zat.

Jeroen, Dat is weer een interessante toevoeging!
Ik heb de soort treksteen voor staal wel eens gezien.
Op m`n werk gebruiken ze oude trekstenen als gewichten om de skay vlak op tafel te houden. Komt van een of andere schroeven fabriek uit de buurt.
Maar ik kan me niet voorstellen hoeveel kracht nodig is om een 4mm staaldraad dunner te trekken. En in hoeveel stappen dan vervolgens.
Ik denk er nog eens over verder.

Zie jij overigens als smid een voor de hand liggende mogelijkheid om over een 50 mm een 2,7 mm draad naar 4 mm te hameren of anderzijds te bewerken zodat de beschreven spaakvorm ontstaat? Dus niet de spaak dun trekken maar het uiteinde dikker maken in dat geval.

Groeten,
Maarten

Leuk is dat je op de foto van Theo zijn achternaaf heel goed de spaken kan zien zoals Tony H. die uit één stuk heeft gemaakt.
Maar Tony wilde dus niet aan ons vertellen welke techniek hij hanteert, heel flauw vind ik dat.

Dat is wel erg flauw inderdaad. Het is toch juist leuk om zulke dingen met elkaar te delen?! Maar je leest het vaker dat mensen geheimzinnig doen over hoe ze iets gedaan hebben helaas.


Verder, heel mooi werk Maarten
Groetjes Mark

Nou, ik ben dat al wel half vergeten al houd ik ook meer van het '' delen van kennis model''.
Bovendien is de zoektocht naar hoe het kan met de middelen die we ons voor kunnen stellen best leuk en dat was niet ontstaan met een heldere uitleg van Tony.

Zeer waarschijnlijk komt er een ander proces uit dan dat van Tony en als het gelukt is en ook nog reproduceerbaar zal ik het hem nog eens voorleggen.

Niets ten nadele van Theo`s fraaie vroege fiets maar ik wil m`n spaken graag traploos laten verlopen zoals mijn oude spaken zijn.
Dat vergt misschien al een andere benadering ,wie weet??
We gaan het uitvinden.

Groeten,
Maarten

gerritkan schreef:Je boft dat je aan de andere kant van Nederland woont anders stond ik regelmatig bij je op de stoep om te zien hoe je bezig bent ..

me too!

I wonder if those spokes are swaged hot or cold?

Emma

Dikker maken of stuiken is alleen praktisch als het om korte stukken gaat in verhouding tot de lengte. Als het te lang wordt, zelfs als uitbuigen of knikken wordt tegengegaan veert de staaf te veel om vervorming aan te brengen. Dunner maken is veel gemakkelijker. Maar het blijft wel iets dat veel werk vergt, als je dat met de hand gaat doen.

Emma,
You are welcome when you think what shall I do this afternoon?
Lets jump on the plane!

I think ,cold ore hot ,that the modern spokes are swaged cold.
Hot will work much more easy as you know. But I experianced that it takes a lot of time heating and a short time for those spokes to loose its temerature. So you have to work efficient to have the benefit of heating thin wire.

Jeroen, Ik ben het met je eens dat dikker stuiken maar over een klein stuk goed gaat. Maar ik meende het toch eens te moeten vragen.
Hieronder een foto van de trekstenen die ik op m`n werk tegen kwam.
Erg solide stukken staal met zeer goed geharde kernen.
Erg dure dingen lijkt me als ze nieuw zijn.

Ik ga denk ik voorlopig bezig met het maken van een wals voor de verjonging van de spaken. Dat is behapbaar qua uitprobeersel.

Groeten,
Maarten

Tijd voor weer eens een update van de Matchless vorderingen.

Ik ben de afgelopen dagen bezig geweest met het vervaardigen van een pedaal
Wat op de fiets zat was rommel,twee verschillende modellen met glijlagers. Op zich geen schande om glijlagers op een hoge bi te hebben ,de vroegere modellen ,zeg voor 1885 hadden het in de meeste gevallen. Mijn Matchless had echter origineel EAolus ball pedals. Dat was te zien op de foto`s van deze fiets toen ze nog eigendom was van Yesterdays.
Ergens in de verkoop van Yesterdays naar Sterba zijn ze verdwenen en vervangen door wat hier onder staat afgebeeld.
Deze pedalen zijn niet interessant voor de matchless en ik wil de fiets qua rubber vering en lagerwerk optimaal maken en daar mag dan best een kogelpedaal bij.

Ik ben als uitgangsmodel uitgegaan van een Coventry machinst pedaal. Niet om deze 100% te copieeren maar meer om het juiste tijdsbeeld te vatten.
Vrij snel in de tijd werden de pedaalplaten slanker van vorm zodat er een ander beeld ontstaat.
Dit is het voorlopige resultaat. Ik ben er nog niet over uit of ik deze ga gebruiken of dat ik nog een set maak die dichter bij de AEolus lagerpedalen staat.

Belangrijkste verschil met deze pedaal is dat de lagerschalen van de EAolus voor een groter gedeelte buiten de pedaalplaten zijn gepositioneerd. Je ziet dat ze meer uit steken .Nadeel is dat de pedaalrubber wat aan de smalle kant is waardoor je voet niet goed op de pedaal past. Hadden mensen vroeger een smallere schoen?

Hier onder wat foto`s van het fabricage proces.
Om de pedaalplaten van een goede machinaal ogende ronding te voorzien gebruik ik stafmateriaal van de gewenste diameter waar ik de platen tussen klem .Je kan dan vrij onbekommerd slijpen tot je op de radius van de staf bent aangeland. Zo los uit de hand is monnikenwerk en onbevredigend qua strakheid.
Boren met een beitel als je de juiste boor diameter niet hebt.
Zo kom je ook beter en trefzekerder aan de gewenste maat.
Een boor laat nog al eens een te groot gat achter.
De lagerschalen en de conussen zijn het type wat gebruikt word voor achterwielen. Ik heb een tussenas gedraaid waar aan een kant voldoende draad zit voor afstelconus en contramoer en aan de andere kant draad zit voor de conus die aan de crankzijde zit.
De dikke staf met daar aan 7/16 e spoed 14 draad en platte vlakken is over de crank conus heen gesoldeerd. Get gat of wel de diameter van de conus is 17mm en heeft een diepte van plm 11 mm. Voldoende oppervlak dus om met zilver de verbinding sterk genoeg te maken. Overigens zie je op het platte vlak twee streepjes van onvoldoende doorvloeiing van het zilver. Mogenlijk ga ik dat nog eens over doen al ben ik nu al overtuigd van de stevigheid van de verbinding.

Ik ben ook bezig geweest met het stuur en de remhendel.
Het bijzondere aan een neergebogen stuur zo als op mijn Matchless komt is dat het aan een kant gebogen werd nadat het door de head gestoken werd. In het midden zat geen verbindingsstuk of zo. Zo`n stuur kan je nooit meer heel er uit krijgen. Het moet ook vernikkeld worden terwijl het in de head zit. De rem bevestiging kan ook nooit meer los worden genomen.
Wat Singer wel heeft bedacht in het jaar van deze fiets ,1882 is een koppelstuk buiten de head. Je had dan aan de niet rem kant een verdikking met een pen er door.
Een in Australie overgebleven Matchless heeft dat. Deze fiets is een half jaar jonger dan mijn Matchless.
In het rijwieljaarboek 1882 van Henry Sturmey staat het beschreven.
Omdat ik het niet echt fraai vind en omdat er ook Matchless-en bekend zijn met het stuur uit een stuk wil ik dat ook zo gaan buigen. Ik heb daartoe al een buig apparaat gemaakt die wel heel sterk is (rond 14 mm staal buigen)maar ook toelaat dat je bij wijze van spreken een halve fiets mee sleurt bij het buigen.

Voor het moment is het stuur nog slechts aan een kant gebogen en pas na de nodige bewerkingen aan de head (schoonmaken ,vernikkelen) ga ik de andere kant buigen.
Tot zo ver.
Groeten
Maarten

Prachtige acties Maarten. Hoe maak je de buitenplaten van het pedaal zo 'gelijk'?
Het verhaal dat je een glijlagerpedaal niet passend vindt is grappig: mijn Matchless die net zo oud is heeft die namelijk wel van origine. Maar ik snap wel dat je er liever kogelpedalen op hebt hoor.

Ik vind de pedalen die je nu hebt gemaakt heel erg conform het origineel dat bij yesterdays op jouw fiets zat, zie foto. Maar inderdaad, die ronding die naar buiten steekt zit er niet in bij jou.
Hoezo moeten er eigenlijk Bown Aeolus pedalen op?
Die zijn toch anders?
Zie 2e foto. Of heeft mijn Howe Aeolus pedalen van een nieuwer model?

Ik heb een paar jaar terug speciaal schoentjes met smalle zolen gekocht om op deze fiets te kunnen rijden!