Nu het nieuwe jaar is begonnen en de hoge bi op beide wielen staat begint er weer leven in de fiets te geraken.
Er is een nieuw tussenstuk tussen de backbone gelast en de backbone met het voorwiel is weer recht tegenover het achterwiel komen te staan. Deze was door vorige eigenaar en door de brand aardig geruïneerd, krom en afgezaagd. Nu dit weer klopt kan er een begin worden gemaakt aan het zadelsysteem.
Ondertussen was het neusstuk en beide achterpoten geheel vernikkeld, dit geeft naar mijn mening de fiets meer charme.
Bij aankoop van de fiets kreeg ik een zadelblad erbij die niet afkomstig was van een Coventry-Machinist.
Toentertijd heeft de vorige eigenaar het originele zadelblad verwijderd van de fiets omdat deze gebroken zou zijn.
Hierop heeft hij van een andere donorfiets een zadelveerblad erop gezet. Wat ik via Maarten Waarlé te weet ben gekomen
dat een typische krul bij de zadelveer ophanging hoort bij een Coventry-Machinist.
Nu ik een begin aan het maken was met de krulling van het donor-zadelblad kreeg ik een telefoontje van de vorige eigenaar.
De vorige eigenaar had bij opruimen van de werkplaats het originele stuk zadelveer teruggevonden, die nog letterlijk aan een spijker aan de balk hing.
Jammer genoeg was het veerblad afgebroken maar toch met de originele krulling.
Wat wel leuk is dat er initialen en cijfers in het veerblad zijn ingeslagen, dat maakt de fiets dan toch weer origineler.
Nu ik twee zadelveerbladen had, is de keuze gemaakt om van de twee zadelbladveren een veer te maken.
Met passen van het originele stuk bladveer zat de breuk precies op de plek waar het zadel ooit gezeten zou moeten hebben.
Omdat verenstaal moeilijk lasbaar vanwege het hoge koolstofgehalte moest er een goede oplossing worden bedacht voor de verbinding tussen beide bladveren. Hierop is gekozen om de bladveren doormiddel van een V-vormige puzzelstuk aan elkaar te lassen. Dit om de interne spanning te verminderen bij het veren van het zadelblad. En je creëert hierdoor een sterkere verbinding over een grotere breedte. Na het aflassen was er een stevige verbinding die na uitkloppen en verschillende proefnemingen prima veerde en geen scheurvorming vertoonde. De stempel op het donor-veerblad heb ik behouden ,ik vond dit zonde om het weg te schuren.
Na de voltooiing van het zadelblad is er een begin gemaakt aan het scharnierpunt waar de zadelbladveer in scharniert (glijd) op de backbone.
Van foto's van het internet en duidelijke tekeningen gemaakt door Maarten Waarlé heb ik zo goed als mogelijk de originele ophanging na kunnen maken.
Nu het zadelsysteem afgerond was mocht er wel een zadel gemonteerd worden, alleen deze ontbrak jammer genoeg bij aankoop...
Gelukkig kreeg ik wederom een telefoontje van de vorige eigenaar dat hij ook een zadeldek had gevonden die waarschijnlijk hoorde bij de fiets.
Met behulp van foto's afkomstig van Maarten Waarlé van zijn vergelijkbare hoge bi was het zadeldekje niet origineel.
Om het zadeldekje te vermaken naar het originele model vond ik zelf zonde, hierom heb ik gekozen voor nu dit dekje te gebruiken en wellicht dit de in de toekomst te veranderen mocht ik ooit wat tegenkomen.
Om uiteindelijk op de fiets te kunnen stappen is een goed opstapje (stepje) nodig. Omdat er geen gaten aanwezig waren in de backbone voor een een opstapje ben ik er vanuit gegaan dat het klem opstapje paste bij de fiets. Van de klem waren de tandjes dichtgelast vanwege scheurvorming, hierom heb ik de tandjes dichtgelast en met behulp van een driehoeks-vijl nieuwe tandjes gevijld. Met het schoonmaken van het stepje kwam de tekst made in England (patent) tevoorschijn.
Nu was het tijd voor het remsysteem van de fiets. Helaas was van de fiets het remsysteem verbrand en zoek geraakt in de loop der jaren. Met hulp van John Graal mocht ik zijn remsysteem na mallen van zijn Coventry Machinist. Hierop heb ik eerst een stuk strip gebogen in de radius van de remhendel, en van een stuk vierkant massief de begin contouren weggeslepen.
Na veel slijp en laswerk was het resultaat een perfecte replica van het origineel.
Gelukkig had ik in het verleden een lepelrem gekocht op de fietsenbeurs in Berlicum. Met wat buigen en passen kon de lepel gemakkelijk vermaakt worden naar het origineel. Om de rem uiteindelijk te kunnen scharnieren is er een bevestiging nodig voor op het stuur. Dit klemmetje ontbrak helaas ook waardoor ik dit ook na moest maken. Vanuit een stukje pijp heb ik met veel geduld en precisie een passende klem kunnen maken, met twee uitsparingen waar de remhevel tussen geklemd kan worden.
Met behulp van een stukje zaagblad een veertje gemaakt voor terug-vering van de lepelrem.
Nu het remsysteem werkte naar behoren konden de onderdelen netjes vernikkeld worden.
In het stuur staat een cijfernummer ingeslagen, hierop heb ik de eigengemaakte remonderdelen genummerd oplopend van nummer wat in het stuur geslagen staat.
Als laatste heb ik ook het stuurkapje nagemaakt van een oud stuk zaagblad.
En aan de binnenkant mijn eigen initialen ingeslagen....
Nu de fiets na twee en een half jaar bijna rijdbaar was, heb ik een begin gemaakt met het lederen zadeldek.
Met een eigen gemaakte houten contramal kan een erkend leerlooier voor mij een zadeldek namaken.
Alleen door de corona-maatregelen is de zaak helaas gesloten en moet ik geduld hebben met het zadeldekje.
Dat neemt natuurlijk niet weg dat ik wel een eerste proefrondje kon gaan maken...
Met wat hulp van mijn vader bij het helpen van op en afstappen ging het fietsen probleemloos.
Geen gekke kronkels voelbaar van de ooit zo kromme velg, geen hoorbare kraak geluiden en de fiets trapt erg soepel voorruit.
Ook de voorvork vertoond geen verzwakkingen en het voorwiel loopt keurig tussen de voorvork.
Al om al een succesvol resultaat waar ik veel plezier en ervaringen heb opgedaan hoe je een levenloos exemplaar toch weer rijdbaar kunt krijgen.
Hiervoor gaat mijn dank uit naar de mensen die mij hebben geholpen met hun kennis en ervaring om de fiets perfect te kunnen restaureren:
- Maarten Waarlé
- John Graal
- Firma Tiptop te Amsterdam/Halfweg
- Rob Mandjes (vader)
- Wil Koomen
Nu nog zelfstandig leren op en af te stappen want het blijft namelijk voor mij een zeer hoge bi (met werk
)
