Vereniging De Oude Fiets

Hoi Maarten,

Leuk dat je die Yesterdays foto van m`n Matchless hebt opgedoken!

Wat er toch heen en weer gesjouwd (verhandeld) wordt met die oudjes

Nee, ja ,klopt wat betreft die glijlagerpedalen Ik heb eens geturft op jouw site en de meeste fietsen van voor 1886 hebben glijlagers.Heel gebruikelijk.
Maar de pedalen op de foto van Yesterdays zijn kogellagerpedalen ook van Bown`s dus AEolus kogel pedalen.
Dat is niet meer te lezen maar op m`n Hillman,Herbert and Cooper zitten ze toevallig ook.
Het staat er op en deze pedalen waren plat geslagen/gebogen om de voet kwijt te kunnen. Ik heb ze zo goed als dat ging terug gebogen.
Geharde platen één met de lagerschaal.
Het model waarvan jij weet dat ze van Aeolus zijn ,jouw tweede foto zeg maar ,zijn wat jonger met die smalle platen en open asdeel.

Over het vormen van de platen; Ik klem ze in tussen twee staf stukken.Te zien op de foto naast die soldeer vloeimiddel-pot.

door te slijpen en daarbij de stafstukken slechts licht te raken ontstaat een vorm gelijk aan die ronding voor alle 4 de platen dus in een keer.
Idem voor de uiteinden maar die dus met twee stalen stafdelen in een kleinere maat.
Ik maak nagenoeg al mijn rondingen via dit systeem. Los uit de hand wordt het (bij mij) altijd een rommelig ovaal scheef ding.

Groeten,
Maarten

ook al zijn dit niet de rijwielen waar mijn persoonlijke intresse ligt ; wat zijn jullie toch echte ambachtslieden , wat een geduld komt hiervoor kijken ; prachtig !!!petje af hoor .

Het is even geleden dat ik wat schreef over de Singer`s die ik ter restauratie heb maar inmiddels is er weer resultaat wat vermeldenswaardig is.

Ik heb eerder al een tweede versie gemaakt van de ball pedals die miste aan de Matchless. Deze zijn beter qua uiterlijk dan de eerste die ik maakte.
iets verfijnder en meer verwijzend naar de pedalen die er oorspronkelijk op hebben gezeten.
Helemaal de zelfde maat als de oorspronkelijke zijn ze niet.
Maar uiteindelijk is het ook een eigen fabricaat met eigen overwegingen en keuzes.

Heel veel tijd is er gaan zitten in het vinden van een methode om spaken butted te maken. En dan butted op de Singer wijze ,dus met een geleidelijk verloop van dik (4mm) naar dun (2,7mm).

Eerder al ontstond de vraag of de spaken beter dik gemaakt kunnen worden,opgestuikt over een klein stuk of dunner over een lengte tot wel 60cm bij het voorwiel van de hoge bi.

Experimenten in beide richtingen heb ik uitgevoerd.
Het opstuiken van een klein stukje spaakmateriaal door plaatselijke verhitting laat zich in een bankschroef al heel wenselijk demonstreren.
Echter bij werken aan een langer stuk of wel hele spaak dan gaat het mis.
Wat je ziet is een stevige mal waarin een spaak ligt die opgestuikt is. Echter door dat de toegevoegde hitte erg snel wordt afgestaan aan de mal krijg je niet de kans de spaak goed op te stuiken. Bovendien dien je de beide helften van de mal erg goed op elkaar te klemmen want de slingering die in de spaak ontstaat drukt een samengeperste mal vrij makkelijk open.

Mijn keuze om verder te experimenteren met het dunner maken van de spaak had meer succes.
Ik heb een wals gebouwd met behulp van zware kogellagers die
ik van een groef ter grootte van de gewenste spaakdikte heb voorzien. Een klein stukje spaak bleek met het nodige geduw en getrek wel dunner te willen worden en dat gaf hoop op een goed resultaat.
Ik diende een frame te maken waarmee ik een spaak heen en weer kon trekken doorheen de wals. Iedere volgende ronde met de M10 bouten wat strakker zodat de rollen wat fermer op elkaar zouden drukken.
Het ziet er allemaal wat houtje touwtje achtig uit maar het werkt!
Bij de aansluiting van spaak op kabel zitten geleiders die de spaak in een vaste positie houden, ik kan de geleiders 90 graden om zetten zodat de platgewalste kanten van de spaak in wording boven en onder komen zitten. Zodoende kan ik een spaak rondom bewerken en blijft een ronde diameter gewaarborgd. Een volgende model zou kunnen zijn met nog twee rollen haaks op de bestaande maar dat wordt dan wel zwaar trekken.
Dit zijn de spaken tot dusver. De twee meest linkse zijn op volgorde van de hoge bi en van de safety.

Er is nog wat te verfijnen aan het systeem maar in grote lijnen is het voor elkaar en ook goed reproduceerbaar voor wie eens dergelijke spaken nodig heeft!

Groeten,
Maarten

Maarten,
Dat is een bemoedigend resultaat. Vorige week moest ik koppen aan spaken maken en had daar ruzie mee. Dus naar de plaatselijke smid. Uitgelegd wat ik wou. Hij plaatste de rondstaf rechtop in de bankschroef. Kleine pit in de autogeenbrander rechtop vlak boven de rondstaf. Smolt er zo een bolletje op. Thuis direct mee oefenen. Als er 1maal een verdikking is kun je met lasdraad ook materiaal toevoegen.

Dag Hans,

Ja spaken koppen geeft wel eens problemen. Maar inderdaad met autogeen kun je veel klaar krijgen.
Ik heb een set liggen van werken aan een wagen 20,30 jaar terug, m`n Peugeot 202 destijds.
Ik moet eens kijken wat het nog is, de slangen en zo.
Zeer de moeite waard om in huis te hebben,werkend dan wel.

Hoe zit dat bij jou, huur jij flessen of is het koop wat je hebt? Is er iets over de terugkomende kosten te zeggen?

Groeten,
Maarten

Helemaal super, Maarten.
Volgens mij is dit toch wel de authentieke methode. Hoe lang doe je over een spaak? Sterkte, de komende weken

Maarten,
Zuurstof kun je over het algemeen wel kopen en als er een acetyleenfles bij zit met vulling prima. Zou ik nu alleen gebruiken om met ijzer te lassen. Hebben een 13literfles propaan gekocht, moet je een regelbare drukregelaar bij kopen a 75 euri (2bar), kun je mee snijden en solderen en warm stoken. vulling is geloof ik ongeveer 35 euri. 10 meter duo slang kost ook de wereld niet. Heb er veel plezier van.

@Hans,
Ik ga mijn autogeenset eens tot leven wekken binnenkort.
Het zal inderdaad niet al te veel hoeven kosten, ben ik mee eens.

@ Maarten,
Ja daar schrijf je zo wat . met dit hefbomen systeem is het idd erg arbeidsintensief maar wat als ik het nou eens electrisch ga aandrijven. Die rollen bedoel ik.
Dan is het misschien een kwestie van invoeren en op tijd stoppen en zorgen dat je er niet met je fikken tussen komt.

Zo iets als op deze foto;
Stoom aangedreven is dan nog mooier natuurlijk!

Groeten,
Maarten

als je dat autootje buiten nou eens vervangt door een locomobiel?

Tweede Paasdag,
Het werk zit er op ;alle eieren zijn gevonden. Mooie gelegenheid dus om weer eens wat te schrijven over de Matchless.

Ik was met m`n butted spaken de weg ingeslagen die Hans had geopperd de wals methode.

Uiteindelijk heb ik de aandrijving niet meer elektrisch gemaakt omdat me dat te veel werk leek en als ik de rollen van m`n wals wilde gebruiken voor de elektrische aangedreven variant dan zou ik de lagers vast hebben moeten lassen en dat was dan onomkeerbaar.

Ik heb wel de noodzakelijke verbeteringen aan de walsinrichting aangebracht zoals het spannen van de kabels en de bevestiging aan de muur.
Met de bevestiging heb je iets op werkhoogte en dat is prettig met het inspannen en keren (90 graden)van de spaak.
Overigens duurde het per spaak toch nog zo`n 7 minuten voor ze ingespannen gerold gekeerd (3 a 4 keer) en uitgespannen waren.
Een heel langdurig karwei als je weet dat je 60 spaken (+ enkele reserve) moet doen.
Na het walsen moest ik de overgang van dik naar dun nog vlakslijpen in de draaibank en voorzien van schroefdraad.
En na het slijpen
De spaken liggen nu te roesten en ik ga ze nog wat vernikkelen.
De spaken van het achterwiel heb ik zo als bedacht kunnen maken van oude voorwielspaken. Aan een kant moest ik alle draad van de naaf vervangen en aan de andere kant twee spaakgaten. Na het vernikkelen zie je van die reparatie niets meer en ook het tot dan toe erg blinkende oliepotje is in het geheel opgenomen.
Het achterwiel is daarmee klaar en ik vind het wel aardig dat er nog originele spaken te zien zijn in de fiets.
Op de achtergrond van deze foto zie je een zwart-wit copie van een Matchless stuur. Dat zijn foto`s die me door een Fransman zijn toegestuurd Hij had het originele stuur nog op zijn fiets en ik heb dat kunnen gebruiken als mal voor het buigen van mijn stuur.
Een helft had ik al een gedaan maar de andere kant zou pas gedaan kunnen worden als alles verder klaar was. Vernikkelen, rubbers en ringen moesten in orde zijn.
Punt is namelijk dat na buiging het stuur niet meer uit de vork kan worden genomen. De remhendel-scharnier op het stuur zit er voor altijd in gevangen even als de rubbers en ringen.
Ik heb wat latoenkoper tussen de rollen geplaatst om trekstrepen in de stang te minimaliseren. Mijn rollen waren blijkbaar toch te ruw gedraaid. Met gladdere rollen zou het oppervlak van het stuur zeker glad zijn gebleven.
Door de latoenkoper voorkom je ook dat het oppervlak van de rol wordt doorgegeven aan het stuur.

Echt een werkje overigens wat je zonder tijdsdruk moet doen. Door stevigheid van de rond 14 mm massieve stuurstang krijg je geen gelegenheid om het nog eens over te doen. De spiegeling van links en rechts moet in een keer goed uit pakken.
Dit is het voorlopige resultaat. Ik heb de vork met backbone provisorisch in elkaar gezet.
Het matige nikkelwerk in combinatie met de oude lak zet wel een goede sfeer neer denk ik.
De handvatten gangen nog los en gaan ook op rubber gezet worden.
De rubbers van de zadelveer heb ik ook gegoten in zitten gemonteerd. Ook het nieuwe en oude materiaal is door het vernikkelen in elkaar overgegaan qua uiterlijk.
Groeten,
Maarten