Vereniging De Oude Fiets

Michiel,Toch niet letterlijk als uithangbord hè die hoge bi van jou?
In Nijmegen hangt/staat een hoge bi boven de gevel van een café .
Ik heb er wel eens goed naar gekeken maar zag toen geen aanwijzingen dat het een copie zou zijn.

Je bent altijd welkom voor een fietsbezoek.

groeten,
Maarten.

ps, leuk dat je iets met Hans van de ANWB aan het organiseren
bent. Doe hem maar de groeten.

Nee hoor,

Netjes in de Lobby van het Hotel. Volgens mij zijn we er langs gefietst 4 jaar geleden met Open Monumentendag. Ze zijn er helemaal wild van daar.
De expositie vormgever van het Utrechts Archief wil graag een keer rijden. Ik zie het hem wel doen. Fietst iedere dag van Zeist naar Utrecht vice versa.
Ontzettend enthousiaste vent met altijd ideeën. Simon wordt daar warm onthaald bij zijn aankomst in Utrecht op doortocht naar Leeuwarden. We zijn toen ook op dat plein geweest bij de Rechtbank. Zit nu een café en het Archief.

Als ik mijn handen weer even vrij heb stap ik gelijk in de auto naar jou toe.

Fietselijke groeten,
Michiel

Maarten Waarlé schreef:Michiel,Toch niet letterlijk als uithangbord hè die hoge bi van jou?
In Nijmegen hangt/staat een hoge bi boven de gevel van een café .
Ik heb er wel eens goed naar gekeken maar zag toen geen aanwijzingen dat het een copie zou zijn.

Je bent altijd welkom voor een fietsbezoek.

groeten,
Maarten.

ps, leuk dat je iets met Hans van de ANWB aan het organiseren
bent. Doe hem maar de groeten.

Wie het breed heeft laat het (ook buiten) hangen hahaha...

Michiel

Afgelopen donderdagavond was het opeens zover.
De eerste proefrit op de Matchless na misschien wel 50 jaar of langer terug.
De Matchless is nu weer rijdbaar en ze rijd erg confortabel.

Dat heeft zeker te maken met de diverse rubbers rond lagers en zadelophanging. Een andere bijdrage aan het confort is de shore 50 band die Simon al op zijn fietsen gebruikte.
Het is wat minder hard dan de gebruikelijke shore 60 maar geeft niet een lekkebanden gevoel wat je misschien zou verwachten bij een te zachte band.

Ik heb de band laten maken bij een bedrijf in Nederland. Je kan ze bestellen per 10 meter. Mooi materiaal, echter de samenstelling is SEBS en dat blijkt niet geweldig te lijmen.
Volgens internetbronnen zijn de bouwstenen van dit materiaal PE en PP .kunststoffen die bekend zijn om haar moeilijke verlijmbaarheid. Kijk maar op de gebruiksaanwijzingen van lijmen.
Steeds zie je uitzonderingen gemaakt worden voor PE en PP kunststoffen.

Op dit moment zitten de banden nog gelijmd met de polymax kit en dat blijft blijkbaar wel even zitten. Uit kleine proefjes
blijkt wel dat ik het los van de velg kan trekken. Daar moet dus nog eens wat secondelijm aan besteed worden. Ook op die verpakking staat dat PP en PE niet werkt maar uit eerdere ervaringen oa van Maarten B blijkt die lijm wel te willen blijven zitten.

Voorlopig waag ik het er zo even op en dat ging dus goed!

Een ander ding wat nog moest gebeuren voor de proefrit was het zadel.
Het originele frame met leerresten die ik van Robbert Sterba bij de fiets had mee gekregen was in twee stukken gebroken en het leer was grotendeels vergaan.
Ik heb het frame gelast en verstevigd om te voorkomen dat het weer breekt. De extra ondersteuning is een los ding en niet zichtbaar tenzij je echt onder het zadel kijkt. Een toevoeging die ik wel kan hebben en die ook wel echt noodzakelijk was.
De opbouw van het zadel is werkelijk bizar te noemen. Je moet de holle klinknagels van het middendeel al monteren voor dat je iets anders met het zadel hebt gedaan . Vervolgens dien je een ovaal te stikken rond die 4 klinknagels waarbij je de doeken polsterbekleding vast stikt aan de onderste leer laag. Het stiksel is niet te zien in de varkenslederen toplaag.

Het frame moet dan vast geklonken worden aan die onderste leer laag waarna je met het opbouwen van de polstering en de toplaag kan beginnen. Al die tijd met stikken van twee rondes (1 voor de polstering en een voor de toplaag)zit dat metalen frame al vast aan het leer. De polstering was een soort wol en dat was al lang geleden thuis van allerlei kleine diertjes geworden.
Ik heb dat maar gelaten en in eerste instantie een kunstwol gebruikt maar later omdat het zo lastig te vormen was heb ik een schuimplaat gevormd en in de bekleding gezet,
Het heeft me wat tijd en naalden gekost voor het vast zat en in enige mate de goede vorm had. Met dit soort projecten weet je meestal pas hoe het eigenlijk had gemoeten als ding het klaar is...
Ik heb het zadel nog wat donkerder gekleurd met indringverf.
Eigenlijk iets te donker maar ik heb er iets aan zwart af weten te halen zodat er in de zon een wat bruinige keur te zien is.
Zitten doet het perfekt! Ik zie deze zadels bij steeds meer begin jaren 80 hoge bi`s terug komen (nu ik er op ben gaan letten). Vaak zijn ze gescheurd en liggen ze uit elkaar maar in originele toestand waren het wel erg goede zitters dus.
Een vooruitgang ten opzichte van de pan saddle met de metalen bodem met een dun laagje polstering.

Groeten,
Maarten

Een woord... Wow!

Michiel

Super!
Die zadels zijn Lamplugh&Brown, tenminste dat staat er met een stempel weleens in.

Maar pas alsjeblieft op met die banden, je kunt gemeen vallen als hij losraakt.
Mijn Matchless is op een loszittende crankspie na ook rijvaardig, ik ben van plan hem komende vrijdag mee naar Utrecht te nemen.
Laten we die 2 fietsen maar eens naast elkaar zetten!
groet,
maarten

Nou dan laat ik mijn Duitsche CMC cloon maar bij Karel de 5e staan... Tegen dat Titanengeweld kan mijn fietsie niet op hoor!

Wat zal het een fraai gezelschap worden in Utrecht. Ik kijk er rijkhalzend naar uit...
Van de week weer even oefenen. het is alweer een tijd geleden dat ik op gestapt ben. Het blijft een kleine sensatie dat hoge bi rijden. Volgend jaar afwiselend de hoge bi en de racer berijden. 19e e eeuwse suprumacy. (ahummm).
Wat een leuk kuppie mensen zijn wij toch! (2 Duvels op)

Garoeten,
Michiel

Michiel ,ik zal er komende vrijdag niet bij zijn in Utrecht.
Dus de beide Matchless fietsen naast elkaar zal bij een andere
gelegenheid zijn. Als de banden ook beter vast zitten. Je hebt gelijk Maarten die banden zo gaan vroeg of laat een keer mis.
Ik had het gehoord over Lian`s fiets dat de band over een groot stuk los kwam. Dat wil je liever niet meemaken.

Ik vind het wel wat hebben de twee fietsen die zo dicht bij elkaar staan qua framenummer. Een week of 2 ,3 er tussen rekenend met wat ze in een jaar maakte bij Singer.
En toch al verschillen tussen de fietsen .De aanhechting van het lagerhuis aan de vorkbuis en de cranks die ook duidelijk een andere vorm hebben.

Groeten,
Maarten

Maarten Waarlé schreef: In Nijmegen hangt/staat een hoge bi boven de gevel van een café .
Ik heb er wel eens goed naar gekeken maar zag toen geen aanwijzingen dat het een copie zou zijn.

Bij café de fiets inderdaad.

http://www.cafedefiets.com/

Leuke omgeving daar!

Beste groep,
Ik heb de draad van m`n Singer safety, de fiets waarmee ik deze draad begon maar weer eens opgepakt.

De fiets gaat verrassend snel vooruit ,niet in termen van rijkwaliteiten want zo ver is het nog niet ,maar qua restauratie gaat het vlot.

Er zitten dan ook geen erg vervelende missing parts aan of erg versleten dingen.
Ik heb wel de nodige kleine dingen na moeten maken.
Alles op de draaibank. Echt een onmisbaar apparaat bij restauratie van die vroege fietsen.
Het oliedopje was weg bij de trapas en dat kun je dan na maken op een draaibankje. Ik heb de dopjes op de voor en achternaaf als voorbeeld kunnen gebruiken.
Het ding is 9 mm hoog en heeft een wanddikte van minder dan een halve mm.
Bij de juiste werkvolgorde gaat zo iets dus prima.
De sleufjes bijvoorbeeld zijn er pas na dat alles gedraaid was ingezaagd. Onder het gekartelde gedeelte is het massief en aan de kopse kant zat nog een stukje messing wat in de draaibank stak. vastklemmen op het dunne gedeelte zou in het geheel niet zijn gegaan tenzij je daar weer een goed passend asje voor hebt zodat de boel niet in elkaar wordt gedrukt. Dat heb ik gebruikt
om de kopse kant glad af te werken.
Ook de handvatten moesten nagemaakt worden .Ik had daarvoor bij Velorama een Singer handvat opgemeten en daardoor zo goed als mogelijk kunnen namaken. Omdat het stuur conisch toeloopt
moest het gat door het handvat ook conisch zijn.
Toevalligerwijs heb ik nog ruimers liggen (voor het conische binnenwerk van Ierse dwarsfluiten) en de kleinste ruimer heeft een zelfde schuinte als het stuur. Een keertje mazzel dus!
De messing ringen die aan de voorkant van dergelijke handvatten zitten kan je maken van messing buis . Aan de voorkant tik je een stukje buis om naar binnen . daartoe dien je wel een stalen binnenmal te maken die de rondheid waarborgd.
Ik maak het messing wat ouder van uiterlijk met een z.g. bruineer vloeistof.
Dan ziet het er niet zo shiny meer uit.

Ik vernikkel de fiets waar origineel ook nikkel zat. Het stuur was eenmaal onder de verf vandaan gehaald nog aardig vernikkeld dus dat wil ik zo laten. De remgreep had echter door de vorige restaurateur grondig gestraald. daar zat geen nikkel meer op.
Ik heb de remgreep opnieuw vernikkeld waarbij het natuurlijk niet de bedoeling is om die blinkender te maken dan het stuur.

Het ziet er nu gelijkaardig uit en dat was de bedoeling.

Je ziet ook aan de cranks op de foto hoger in dit bericht dat vernikkelen op een manier waarbij roest en onwillekeurige stukken die niet gepakt hebben horen bij het proces om er iets
van te maken wat een authentieke indruk geeft.

De spaken (van het voorwiel voorlopig) heb ik ook min of meer vernikkeld maar het typische is dat de spaken niet meer uit de velg kunnen worden genomen. Aan een kant zit een kop en aan de andere kant zit een dikker stuk (zo als te doen gebruikelijk bij Singer). Dat is dus vernikkelen stuk voor stuk in een langwerpig bakje en dan ook nog de ene helft en dan de andere helft die nog niet in het bakje heeft kunnen baden.

Best een gedoe maar het resultaat is wel bevredigend.
Komende tijd is het achterwiel aan de buurt.

Tot zover.

Groeten,
Maarten