Dinsdag 3 juni 2014. Het fietssprookje met de rode Eroba-sportfiets gaat verder. Assepoester is een prinses geworden, of het lelijke eendje een zwaan. Zo mooi als hij vijf jaar geleden was is de Eroba na de restauratie niet, maar een stuk beter dan in 2013 wel. Zie de vergelijkingsfoto’s van resp. 2009, 2013 en nu.
- _eroba1.jpg (476.5 KiB) 7663 keer bekeken
Ik heb in de afgelopen maanden de ergste technische mankementen verholpen en de fiets een oppervlaktebehandeling gegeven. Wat ik niet gedaan heb is kloppende onderdelen erbij zoeken, het moest immers een oefenproject zonder veel onkosten worden. De vele uren waren al pro deo. Alleen het aluminium stuur en de verlichting heb ik vervangen cq. verwijderd, die waren té erg. Het zadel en het kettingscherm zijn ook nog erg, ik weet het...
Wat de mankementen betreft: de trapas is gereviseerd, een band geplakt, de roestige voorwielspaken zijn vervangen en ik heb een slag uit de kromme voorvelg gehaald. Hier het voorwiel voor (re.) en na (li.) de opknapbeurt.
- _eroba2.jpg (103.88 KiB) 7663 keer bekeken
De oppervlaktebehandeling ging vooral daar goed waar de originele lak nog aanwezig was. Al is het rood niet meer zo rood als in 2009 en het goud niet meer zo goud. Ik heb naar het voorbeeld van Asterduc een Commandant-behandeling (reiniger + wax) op de lak losgelaten.
- _eroba6.jpg (64.43 KiB) 7663 keer bekeken
Hier nog een vergelijking 2009 vs. 2014. Te zien is de verandering van de rode lak en de verwering van de transfer. Daar waar de belettering verdwenen is is het rood trouwens nog het beste bewaard gebleven (kortere inwerking van UV-licht).
- _eroba3.jpg (74.06 KiB) 7663 keer bekeken
Problematischer waren de grotendeels verroeste spatborden, hoewel ook de zadelbuis niet veel beter was. Waar grote stukken lak ontbraken en waren verdrongen door roest, heb ik na aanvankelijke aarzeling tot Owatrol gegrepen, op aanraden van Asterduc gemengd met een paar druppels rode lak. Over het resultaat ben ik redelijk tevreden, het is in ieder geval een vooruitgang en de roest is een halt toegeroepen. Een meevaller is natuurlijk dat maroonrood en roestbruin sowieso niet al te ver uit elkaar liggen
- _eroba4.jpg (162.65 KiB) 7663 keer bekeken
- _eroba5.jpg (123.59 KiB) 7663 keer bekeken
Overigens is over de spatborden en de bagagedrager van deze Eroba nog iets te vertellen. Te prijzen is dat Eroba het achterspatbord van rubbertjes tussen het mannetje (staand+liggend) en het spatbord heeft voorzien. Daar ging dacht ik Batavus zo’n vijf jaar later prat op, maar bij Eroba deden ze het al in 1949. Aan de andere kant: de bagagedrager is via twee aangesoldeerde nokken aan de buitenkant van de staande achtervork bevestigd, en dat ziet van opzij toch wel erg knullig uit. Bovendien zijn de poten van de drager net ietsje te kort zodat de spijltjes op het spatbord drukken. Zonder dat de drager doorgezakt is. Dat is een rijwielfabriek van naam onwaardig. Maar je kunt het 65 jaar na dato ook de "charme van de fiets" noemen.
Tot slot: elk sprookje heeft een goed einde, met een prins en zo. In dit geval komt de prins in de persoon van een nazaat van de eigenaren van de Eroba-fabriek. Hij neemt de fiets in zijn verzameling op.
Groeten,
fietser
Leuk om te lezen.
