Vereniging De Oude Fiets

Zondag 8 februari 2009. Een bepaald niet alledaagse spot voor een studentenhuis in de straat waar ik woon: een Eroba sportfiets van eind jaren 40 in schitterende lakstaat - fris rood met gouden balhoofd. Het zonnetje brengt dat nog extra tot zijn recht. Natuurlijk, een aantal onderdelen valt meteen als te modern op, zoals het stuur, het zadel, het kettingscherm. Maar de basis (wielen, spatborden, voorvork) klopt. Fraaie balhoofdlugs ook. Bovendien is Eroba een bekend en tegelijkertijd toch zeldzaam merk, wat deze spot extra bijzonder maakt. En een Nederlandse sportfiets van vóór begin jaren 50 is eigenlijk altijd al bijzonder. Ik zie de fiets er een aantal weken lang regelmatig staan en denk aan de ene kant: “Een studentenfiets - eigenlijk zonde.” En dan weer: “Maar in zo mooie staat - misschien dat de eigenares er toch goed voor zorgt.” Tot ik de fiets ineens niet meer in de straat tegenkom.

Dinsdag 5 november 2013. De Eroba is terug! Niet op dezelfde plek maar een aantal straten verder in een zijstraatje, precies tegenover de slager. Ik kom niet wekelijks bij de slager en weet dus niet hoe lang hij er al staat, maar het gaat niet goed. De fiets hangt half schuin in de beplanting (voor de foto toch maar even rechtop gezet) en de achterband is plat. En vooral: van het frisse uiterlijk van viereneenhalf jaar geleden is weinig meer over. Het fale rood is vermoedelijk het resultaat van teveel uren in de zon. Rood pigment kan vaak erg slecht tegen UV-licht. Maar ook het goudgele balhoofd is veranderd in een onopvallend oker. Dus toch: wat 60 jaar lang goed gebleven was is in ruim vier jaar tijd gedegenereerd tot een grijze-muis-look. Zoals dat zo vaak gaat, maar toch doet het pijn. Ik grijp de kans om de fiets nog wat beter op te meten en vraag me af of het zin heeft om de eigenares te achterhalen die de fiets kennelijk afgeschreven heeft. Redden wat er nog te redden valt. Maar ach, genoeg andere dingen te doen - uiteindelijk doe ik het niet.
Zaterdag 9 november 2013. Ik kom net terug van de clubbeurs in Vianen als ik op dit forum een bericht zie: Eroba-fiets gratis op te halen door liefhebber. En daadwerkelijk: het is “mijn” Eroba-fiets! Ik kan er niet meer omheen en reageer meteen. De eigenares, ex-studente, heeft inmiddels een andere fiets maar vindt het zonde om deze zomaar weg te gooien. Fijn om te horen. Een erfstuk is het niet, hoewel ik dat oorspronkelijk vermoedde, ze had de fiets toentertijd gewoon tweedehands gekocht. Ik beloof deze Eroba een tweede leven te geven, dus netjes opknappen en hopelijk aan iemand verkopen die er meer in ziet dan zomaar een studentenbarrel.

Inmiddels is de band geplakt maar de eigenlijke opknapbeurt moet tot na de winterkou wachten. Ik hoop dat er uiteindelijk ook iets van de frisse kleur terug te halen valt. Misschien Owatrol proberen? Maar ik ben nog altijd huiverig voor de geschiktheid van zo’n behandeling voor alledaags gebruikt. Geeft het bijvoorbeeld echt niet af? Blijft het langer dan een paar maanden zitten als er regelmatig mee gefietst wordt? Zijn er andere mogelijkheden? Het moet wel qua moeite enigszins verantwoord blijven, want meer dan wat de fiets straks opbrengt plus nog wat “liefdeswerk” bovenop kan en wil ik me niet permitteren.

Groeten,
fietser

Tjee Fietser,
Bijna een kerstverhaal. Gaaf dat de fiets toch nog gered is.

Ik zou het ook erg spijtig hebben gevonden om zo`n model te laten versnipperen of te laten verrotten.

Ik heb geen ervaring met de middelen die je wil proberen maar netter dan de fiets nu is moet toch wel mogelijk zijn lijkt me.

Succes en groeten,
Maarten

Mooi verhaal en leuk dat je weer tegen deze fiets aan liep!
Ik heb ook weleens een 1955 Eroba Royal sport herenmodel gevonden, in flink geleefde staat, bij een studentenhuis! Kon het niet over mijn hart verkrijgen om de fiets verder te laten verpieteren en dus meegenomen. Uiteindelijk verkocht voor vriendenprijsje aan iemand die Familie was van Eroba en naar Limburg gegaan!

Leuk verhaal, goed einde.

Eerst lakschilvertjes met een houtje of iets van koperwol of schuurspons verwijderen. Gewoon met commandant cleaner licht oppoetsen. Alles vervolgens in de owatrol, droogt gewoon op en blijft lang zitten.

Ik vind het een erg leuke fiets. Volgens mij is er nog een familielid van de fabrikanten die naar deze fietsen zoekt. Althans dat heb ik van de verkoper van wie ik mijn Eroba kocht.

De vorkkroon en sierkap zijn trouwens identiek aan mijn 1959 Durabo sportfiets.

Zie ik een stalen kettingkast?

Groeten, Y.

Beste fietser,

Er staat overigens ook nog exact hetzelfde model sportfiets als mijn Eroba uit 1959 bij het fietsenstallingenbedrijf op station Vlissingen.

Vandaag hoorde ik dat de NS alle stallingen wil gaan onderbrengen bij één bedrijf. Dit zal een groot aantal faillissementen van de kleine stallings-/fietsenmakersbedrijfjes betekenen.

Beste Nick,

Leuk dat ook op de vorkkroon bij jouw Eroba het merk staat, dat heeft die van mij niet.

Groeten, Y.

het klinkt inderdaad as een kerstverhaal ja.

Toch wel balen natuurlijk dat zo'n goed bewaarde fiets dan op een paar jaar naar de haaien gaat.

Dat had ik eerder dit jaar ook met een rode Gazelle Sport A. De dame had de fiets te koop gezet met een foto die een paar jaar eerder was genomen. Nou, het leken wel 2 verschillende fietsen en net zoals deze Eroba was ook de rode Gazelle lak grijs geworden.

Ik heb hem eerst proberen oppoetsen maar had slechts matig resultaat. Teneinde raad ben ik hem dan met wax een paar uur gaan polietoeren. Na vele lagen begon hij te glimmen en kwam ook de kleur terug.
Eigenlijk is dat soort polietoeren hetzelfde als het aanbrengen van een transparante laklaag. Het duurt weliswaar langer maar je hebt meer controle.

Ik hoop alvast dat deze Eroba een goede thuis vindt.

Bedankt voor de reacties

@Nick013: Gave fiets, jouw voormalige Eroba. Veel details zijn er weer anders maar elke Eroba is wel fraai uitgevoerd, zo lijkt het (over de modellen uit de jaren 70 en later toen Eroba nog alleen maar bulkfietsen voor een dubbeltje maakte heb ik het dan niet). Die van Durabo88 laatst in Vianen vond ik ook een van de mooiste uit de tentoonstelling. En dat terwijl er toen aardig wat "concurrentie" stond.

@Durabo88: Bij de familie Geurts navragen of er iemand interesse heeft is misschien ook niet zo'n verkeerde optie, bedankt voor de tip. Ik denk er nog over wat het wordt.

En anders dus Owatrol of was. Dat laatste lijkt mij ook wel mooi om eens serieus te proberen. Ed, heb je de was tussen elke laag een tijd laten uitharden of werkte je een aantal uren aan een stuk en toen was het klaar? Ik kan me jouw verslag nog herinneren:
viewtopic.php?f=38&t=1378#p8230
Alleen staat de werkwijze er niet bij.

Groeten,
fietser

Wat was die oorspronkelijke lak fraai zeg. Ik ben erg benieuwd naar de tips van Asterduc en het resultaat.

Owatrol geeft naar mijn ervaring meer een matte uitstraling, terwijl je in dit geval eigenlijk terug wilt naar de hoogglas en de diepte kleuren.

Btw, zit er in wax niet (vrijwel) altijd polijstmiddel? Dus een gevaar voor transfers en biezen?

ik gebruik veelal poetsolie van euroil wekrt perfect en beschermd gelijk. glimt mooi ook.

De lak eerst reinigen met een sopje, goed laten drogen en dan bij kamertemperatuur (20-25 C) royaal in een vaste, oliehoudende was zetten middels een zachte kwast, waarmee je tevens goed in alle hoeken en kieren komt. Daarna een uurtje laten staan en stevig uitwrijven. Deze behandeling in de komende maanden nog 1 á 2 keer herhalen. Ik gebruik hiervoor Oké-was die ik bij een auto-onderdelenbedrijf haal. Oude lak zoals van deze fiets is aan het verkrijten, maar laat met een oliehoudend product meestal nog aardig verzadigen waardoor de kleur en de glans redelijk terugkomen. Vaste was is niet duur, keurloos, plakt niet en geeft een uitstekende waterafstotendheid. Succes, Rutger