Phoenix uit de gracht
Geplaatst: 12 dec 2014, 17.58
Onlangs haalde ik m'n oude Phoenix uit de schuur.
Omdat hiervan zowel de voor- als achterverlichting werkt!
Af en toe pak ik namelijk de fiets, als ik bij een kameraad een dorp verder een biertje of wat ga pakken.
Het is dan in het duister terugfietsen (ja, ik weet dat dat eigenlijk ook niet mag) en ik ben wel punctueel over werkende fietsverlichting.
Het lukte me maar niet, om van de Gazelle no.8 waar ik doorgaans op rijd de verlichting werkend te krijgen.
Behalve dat ik er steeds pas aan dacht op het moment dat ik weg zou fietsen, heeft het ook te maken met mijn draadjesfobie.
Het is haast Freudiaans denk ik soms; Pa was in werkzaam leven (hij leeft nog) docent electrotechniek.
En ik heb echt m'n best gedaan, maar zelfs eenvoudige schakelingen kon ik in rook laten opgaan.
Op zolder heb ik nog alle vier de mislukte pogingen staan, zelf een gitaarversterker te bouwen.
Deze Phoenix heb ik denk ik iets van 26 jaar geleden gevonden op de kade van de Hoge der Aa in Groningen.
Er was gedregd en er lagen stapeltjes fietsen op de kade.
Met een kameraad was ik op een verjaardagsfeestje in de stad geweest, ik was toen nog middelbaar scholier, en we fietsten nog wat door de stad.
Allebei zochten we wat fietsen uit, en maakten ons eigen stapeltje.
Alleen; Bas moest nog vijftien kilometer westwaarts fietsen, en ik nog tweeëntwintig kilometer zuidwaarts.
En het was na middernacht, geen geschikt moment om ouders op te trommelen..
Enfin, we kozen allebei onze favoriete fiets om al fietsend, aan de hand, mee naar huis te nemen.
Welke fiets Bas mee nam weet ik niet meer.
Ik fietste 22 km door de nacht met naast mij een Phoenix met verstafte lekke banden en maar moeizaam draaiende lagers.
En het stonk een uur in de wind; ik weet nog dat ik na het verwijderen van mosselen en toiletpapier en andere zaken die ik niet wil weten, nog dagenlang die lucht heb geroken.
Nu was ik benieuwd of er onder de door mij toendertijd aangebrachte verf, nog de oorspronkelijke transfers en biezen zouden zitten.
Totdat ik bij toeval vanmiddag foto's terugvond van de fiets zoals ik hem had aangetroffen.
Daar zat niet veel meer op, en ik laat de verf maar mooi zitten.
Het ding fietst nog steeds prima!
Omdat hiervan zowel de voor- als achterverlichting werkt!
Af en toe pak ik namelijk de fiets, als ik bij een kameraad een dorp verder een biertje of wat ga pakken.
Het is dan in het duister terugfietsen (ja, ik weet dat dat eigenlijk ook niet mag) en ik ben wel punctueel over werkende fietsverlichting.
Het lukte me maar niet, om van de Gazelle no.8 waar ik doorgaans op rijd de verlichting werkend te krijgen.
Behalve dat ik er steeds pas aan dacht op het moment dat ik weg zou fietsen, heeft het ook te maken met mijn draadjesfobie.
Het is haast Freudiaans denk ik soms; Pa was in werkzaam leven (hij leeft nog) docent electrotechniek.
En ik heb echt m'n best gedaan, maar zelfs eenvoudige schakelingen kon ik in rook laten opgaan.
Op zolder heb ik nog alle vier de mislukte pogingen staan, zelf een gitaarversterker te bouwen.
Deze Phoenix heb ik denk ik iets van 26 jaar geleden gevonden op de kade van de Hoge der Aa in Groningen.
Er was gedregd en er lagen stapeltjes fietsen op de kade.
Met een kameraad was ik op een verjaardagsfeestje in de stad geweest, ik was toen nog middelbaar scholier, en we fietsten nog wat door de stad.
Allebei zochten we wat fietsen uit, en maakten ons eigen stapeltje.
Alleen; Bas moest nog vijftien kilometer westwaarts fietsen, en ik nog tweeëntwintig kilometer zuidwaarts.
En het was na middernacht, geen geschikt moment om ouders op te trommelen..
Enfin, we kozen allebei onze favoriete fiets om al fietsend, aan de hand, mee naar huis te nemen.
Welke fiets Bas mee nam weet ik niet meer.
Ik fietste 22 km door de nacht met naast mij een Phoenix met verstafte lekke banden en maar moeizaam draaiende lagers.
En het stonk een uur in de wind; ik weet nog dat ik na het verwijderen van mosselen en toiletpapier en andere zaken die ik niet wil weten, nog dagenlang die lucht heb geroken.
Nu was ik benieuwd of er onder de door mij toendertijd aangebrachte verf, nog de oorspronkelijke transfers en biezen zouden zitten.
Totdat ik bij toeval vanmiddag foto's terugvond van de fiets zoals ik hem had aangetroffen.
Daar zat niet veel meer op, en ik laat de verf maar mooi zitten.
Het ding fietst nog steeds prima!