Doktersfiets met esculaap, 1942
Geplaatst: 19 okt 2018, 13.53
Deze Gazelle is door mijn opa, een voormalige huisarts in Schiedam, in de oorlog (framenummer uit 1942) ‘op de bon gekocht’ en gebruikt voor het bezoeken van zijn patiënten, o.a. tijdens de hongerwinter. Zodra er, na de oorlog, weer voldoende brandstof was, verdween de fiets achterin de garage. Wel heeft hij de fiets goed onderhouden. Na zijn overlijden heeft de fiets eerst nog 'ns twintig jaar bij mijn ouders gestaan en daarna tien jaar bij mijn broer, waar ik 'm begin dit jaar terugvond. In het afgelopen half jaar heb ik 'm laten restaureren.
De emaille esculaap (‘arts symbool’) op het stuur is uit 1942/43 en was verplicht gesteld door de bezetter via de Nederlandsche Artsenkamer. Idee hierachter was dat zij hiermee artsen beter konden controleren. De fiets had van oorsprong een zelfgemaakte grote leren frametas voor de doktersbenodigdheden. Deze tas bestaat helaas niet meer. Wel heeft deze tas de lak van het frame flink beschadigd; daarom heb ik het frame opnieuw laten moffelen en de gouden biezen laten trekken. Naam Gazelle stond niet op de fiets, dus die ontbreekt ook nu. Spatborden, velgen ed waren nog in goede staat en zijn alleen wat opgepoetst. Achterspatbord is in de jaren vijftig wit geverfd.
Trappers en kettingkast zijn in de jaren zeventig vervangen. Het Brookszadel afkomstig van de oude Raleigh sportfiets van mijn vader heb ik zelf door een Lepper uit de juiste tijdsperiode vervangen.Gekocht op de beurs in Berlicum. Het oorspronkelijke houten plankje met handgeschreven naam en adres van mijn opa hangt weer aan het zadel. De pleisters voor de bedrading heb ik vernieuwd, want als arts plakte mijn opa alles met pleisters aan elkaar.
De emaille esculaap (‘arts symbool’) op het stuur is uit 1942/43 en was verplicht gesteld door de bezetter via de Nederlandsche Artsenkamer. Idee hierachter was dat zij hiermee artsen beter konden controleren. De fiets had van oorsprong een zelfgemaakte grote leren frametas voor de doktersbenodigdheden. Deze tas bestaat helaas niet meer. Wel heeft deze tas de lak van het frame flink beschadigd; daarom heb ik het frame opnieuw laten moffelen en de gouden biezen laten trekken. Naam Gazelle stond niet op de fiets, dus die ontbreekt ook nu. Spatborden, velgen ed waren nog in goede staat en zijn alleen wat opgepoetst. Achterspatbord is in de jaren vijftig wit geverfd.
Trappers en kettingkast zijn in de jaren zeventig vervangen. Het Brookszadel afkomstig van de oude Raleigh sportfiets van mijn vader heb ik zelf door een Lepper uit de juiste tijdsperiode vervangen.Gekocht op de beurs in Berlicum. Het oorspronkelijke houten plankje met handgeschreven naam en adres van mijn opa hangt weer aan het zadel. De pleisters voor de bedrading heb ik vernieuwd, want als arts plakte mijn opa alles met pleisters aan elkaar.