Vereniging De Oude Fiets

Vandaag maar eens gedaan wat al een tijdje lag te wachten:
Holle rubber banden op m`n kruisframe gelegd.
Er zaten zwarte banden met staaldraad als kern op en zelf had ik al eerder 10 meter holle rubber band (rond 30 met binnenmaat rond 10mm)
gekocht bij Technirub in Zeewolde.

Het materiaal is SEBS polymeer. Niet of moeilijk te lijmen maar wel aan elkaar te smelten en met een staaldraad door het holle midden ook zeer goed te verwerken. De nieuwe banden wegen per band een kleine kilo minder dan de zwarte die er op lagen en de hardheid is ook gunstiger.
De SEBS banden zijn in dit geval 60 SHORE en ik denk dat de zwarte wel 70 SHORE zullen zijn geweest. Voor hoge bi`s en safety`s met dunne banden (rond 18 tot rond 25) zit er geen holte binnen in en werk ik dus met het versmelten van de uiteinden van de band. De band is dan 50 SHORE, een aangename +/-luchtband indrukking krijg je dan.

De banden die je met staaldraad op de velg legt moeten een stuk groter zijn dan de velg.
De gespannen staaldraad dwingt het rubber tot een kleinere diameter die overeenkomt met de velg en zal er voor zorgen dat de uiteinden strak tegen elkaar aan komen.

Ik heb een beetje een rommelige manier van monteren. Je zou een stuk muur kunnen nemen en een werkbank waarop het wiel ligt. Ik gebruik een buis als muur en twee hand lieren waaraan de staaldraad aan bevestigd is. Aan het uiteinde van de lier zit ook weer een haak die dus achter in de buis haakt. Een lier is voldoende als je het andere uiteinde van de staaldraad aan de buis (of de muur) zou bevestigen. Met de lier krik ik vervolgens de staaldraad strakker in de band . De uiteinden van de band worden uit elkaar gehouden door een frame met twee schijven. Vervolgens controleer ik of de draad/band strak genoeg zit om de velg en draai het wiel een slag om.
Gevolg is dat de draden zich om elkaar heen twisten.
Na afknippen van de draden kan het frame er tussen uit en schuift de band zich vanzelf op de gesloten positie

Ik heb in het kader van het hardheidsonderzoek ook nog eens gekeken hoe hard de lagers zijn van deze fiets.
We hebben het over 1891 omstreeks. Een periode waarin je zonder twijfel mag aannemen dat het goed gehard is.
Dat is ook zo . Met een gemiddelde vijl haal je totaal niets af van de conussen van dit wiel.
Toch is er wel wat bijzonders aan dit proces en bij deze fiets; de conus aan tandwielkant is namelijk een geheel met de as.
Bij overmatige slijtage zal je de hele as moeten vervangen. Dat geldt voor de naaf in het geval het tandwiel is versleten. Ook zeer hard en ook vast onderdeel van de naaf. De cups overigens ook. Een geheel met de naaf.

Het is vervolgens de vraag of de as en de naafflenzen dan ook koolstofgehard zijn. Je zou dat liever niet hebben op van die dynamisch belaste onderdelen.
Beter elastisch dan hard kort geformuleerd.

Nu blijkt dat dat as vijlbaar is en wat betreft de naaf; daar moest ik schroefdraad van een spaakgat opwerken naar M5 ( was plm 4,5mm 36 TPI)
omdat ze totaal verdwenen was en dat ging ook zonder tegenwerking. In 1891 dus een verfijnde techniek voorhanden om onderdelen deels te harden en deels ongehard te laten. Ik ga nog eens kijken naar naven van een Singer hoge bi uit 1881 en een CMC uit 1876. Eens kijken of die dan wel of niet gehard zijn.

Wat niets met deze vraag te maken heeft maar leuk voor de insiders:
Het framenummer op deze fiets is nog al klein voor Coventry Machinist.
Maar de vier getalletjes waarvan de eerste zelfs nog een 0 is, zijn het enige wat op deze CMC te vinden is en zou kunnen doorgaan voor framenummer. Op veel onderdelen staat een klavertje ingeslagen. Het merkje van Swift, de rond die tijd in gebruik genomen benaming voor Coventry Machinist rijwielen.
Wel bekend is dat Coventry machinist Co wat veranderingen heeft ondergaan begin 90 er jaren .Andere eigenaar geloof ik maar zeker ook zijn ze begonnen met opnieuw nummeren. Dit is daar waarschijnlijk een vroeg voorbeeld van.
De 839 e fiets van de nieuwe nummering! Ik vond het terug op een spatbordstang.

Groeten,
Maarten

Ontzettend leuk, een framenummer op de spatbordstang. Hoe verzonnen ze het ....

Dat van die banden snap ik weinig van. Je hebt een band die 15 cm te lang is en die pers je in elkaar? Dat gaat toch wringen en draaien om los te komen??
Waarom niet gewoon 2 cm te lang?
Moeten we het anders 'onder ons' nog maar eens over hebben.
Wel heel fijn dat het werkt, ik ben benieuwd hoe het rijdt met 'lekke massieve banden'.

Nou Maarten,
Ik zou er zelf ook nooit op gekomen zijn om de band zo lang te laten.
Maar Donald Adams van dat Amerikaanse boek schrijft het zo en in alle YouTube filmpjes
werken ze ook met zo`n extra stuk band.

Donald Adams schrijft 2 inch extra voor elke 10 inch diameter Dat zou 30inch= 6 inch = 15cm.
Dat klopt vrij aardig met mijn band.
Het geeft een flinke druk op de uiteinden en dat zal de bedoeling wel zijn .Om het goed gesloten te houden.

Intussen een stukje buiten gereden. Rijdt uitstekend op de visgraad baksteentjes hier voor de deur.
Soms zie je wel van die oude cusion tyres die een erg grote holte hebben maar deze band heeft een gat van 10 en buitendiameter van 30.
Veel vlees over dus om te veren en toch niet in te zakken.

Groeten,
Maarten

Ps :De site werkt nu wel heel goed vind ik ook! super!!
Ook dat het formaat van de foto`s niet mee zo klein moet zijn is heel tof!

Hallo Maarten

Ik had de video,s op YouTube ook als eens een paar keer bekeken .
Je oplossing om het onder spanning te zetten is erg mooi gevonden .
Als ik over acht weken met pensioen ga moet ik toch maar eens met m’n Rudge safety bezig en m’n Mochet ook .

Gerrit Kan

Ha Gerrit,
Dan is het nu echt in zicht, je pensioen.
Leve de vrijheid!

Als je iets over de banden wil weten of het gereedschap nodig hebt dan hoor ik het wel.
Die Mochet ja Dat is ook een fraai ding om eens aan te pakken.

Groeten,
Maarten