Ik lees dat de laatste wel vaker, dat er Gazelle's zouden zijn gebouwd door Eroba. Iets wat ik me nauwelijks kan voorstellen. En volgens mij dan ook pertinent op een onwaarheid berust. Gazelle heeft zeker hun racefietsen altijd in hun raceafdeling gemaakt en hooguit expertise van buitenaf gehaald om dat product te verbeteren. Met die reden is destijds bijvoorbeeld Bertus Slesker (van het toen Amsterdamse) Locomotief binnengehaald. Hij stond aan de basis voor de later zo succesvolle Champion Mondial lijn. Die in Dieren overigens ook nog steeds Locomotief bouwde. Het reizen tussen Amsterdam en Dieren viel hem zwaar, waarna Bertus bij Presto aan de slag ging.
Ik citeer verder evne uit een blog wat ik eerder eens schreef, en waaruit blijkt dat Eroba nou niet echt gezien was bij de collega fietsenbouwers.
"... Terug naar Echt. En naar de jaren dertig. We hebben het dus over een Eroba fiets, van de Echter Rijwiel, Onderdelen en BAndenfabriek. Dit destijds legendarische merk vond zijn oorsprong dus in het Limburgse Echt, als gezegd. Framebouwer Jef Geurts en zijn broer Harry waren het die het daar bedachten en maakten. Echt was ook het kloppend hart van de RKNWF (de Rooms Katholieke Nederlandse Wielren Federatie) de tegenhanger van de KNWU in de zuidelijke provincie. Later de NWB als ik het wel heb. Om de chaos compleet te maken, los daarvan had je dan ook nog de wilde bond. De helemaal nergens bij aangeslotenen. Daar waar wij <— vogelvrij onze rondjes destijds in de 70’s en vroege 80’s reden. Door Jef en Harry reden dan ook veel Limburgse wielrenners van naam en faam die met zo’n Eroba fiets in de rondte. Ze kregen daartoe zelfs een contract. Nou ja, ze moesten tekenen voor die fiets, een trui en een broek zeg maar. En Toine Gense die de ploegleider speelde deed zelfs arrogant moeilijk als die wielrenners her en der nog wat extra probeerde bij te snaaien. Dan begon hij brieven te sturen naar zijn renners waarin hij contractbreuk suggereerde.
Eroba zocht haar renners dicht bij huis. Het waren doorgaans Limburgers -en af en toe een verdwaalde Brabander- die zo’n broek-en-trui-contract 2.0 (mét fiets dus) kregen aangeboden. Renners als (en niet de minsten) Jan Nolten, Jef Lahaye, Frits Ramakers, Gerard Keulers, Willy Gramser, Jan Plantaz, Jan Lambrichs, Pierre Steenbakkers en Martin van de Borgh. Die Lambrichs was overigens écht in dienst van Eroba als verkoper. Echt, en vanwege de goede connecties met de NWB bond wisten ze bij Eroba snel wie er zich als nieuw lid had aangemeld bij een van de Limburgse wielerclubs, en gingen dan actief aan de slag om de aspirant-leden via de lokale fietsenmakers een Eroba aan te smeren. Ach, Jef en Harry waren dan nog wel liefhebbers, de tweede generatie rook echter het grotere geld, en sloten zich af van de georganiseerde brancheverenigingen en verkochten die Eroba’s waar ze maar konden. Dat zette kwaad bloed. Uit die tijd komt dan misschien ook wel de andere verklaring van de afkorting Eroba en wel Echt Rijdt Op Blik Afval. Maar ach dat gebeurt zo vaak, noem het afgunst. HEMA; Hier Eet Men Afval, SHELL; Stinkt Hevig En Loopt Langzaam. DAF komt nog het meest in ons straatje; Duwen Anders Fietsen...."
