1892 Scorcher Bayliss Thomas and co

[Maarten Waarlé]

Beste groep,

Ik ben maar eens aangevangen met de restauratie van m`n Bayliss safety.
In de diverse advertenties uit die tijd werden dit soort fietsen ''Scorcher'' genoemd.
Ik kan niet precies zeggen wat de term voor stelt maar dit is er in ieder geval een!

De safety bij mij in de takels. De trapas is al uit elkaar maar het stoere race uiterlijk is goed zichtbaar

Bayliss Thomas.JPG (459.89 KiB) 14193 keer bekeken

Ik kan nog niet precies uitstippelen hoe de restauratie zal verlopen Veel zal afhangen van het vinden en of maken van de juiste onderdelen.
Een aantal onderdelen is in perfekte staat. zo is het nikkelwerk als van een fiets van een jaar of 10-15.

onderdelen nog goed vernikkeld.JPG (499.65 KiB) 14193 keer bekeken

Erg uitzonderlijk voor een safety van maar liefst 120 jr oud.
Naast een aantal goede en mooie onderdelen is ook een en ander weg bij deze fiets. Het zadel en de bandrem zijn niet orgineel.
Groter probleem zijn de banden. Op deze fiets hebben luchtbanden van Dunlop gezeten .de hieldraad zou zo`n 67cm diameter dienen te hebben. Dat wordt nog wat om dat te maken.
Zomaar ergens (op een beurs) vinden sluit ik uit.

Een ander ding wat ik tegen kwam is een gescheurde lagerschaal.

niet meer te redden

gescheurd lager.JPG (353.85 KiB) 14193 keer bekeken

Ik ga dit probleem oplossen met een jaren 30 cup. Een Fongers cup heeft zich al aangeboden en bleek van een waarschijnlijk in de buurt komende maat.
Ik kom bij m`n restauraties van vroege fietsen steeds weer kapotte lagers tegen. Meestal wel goed te vervangen maar ook duidelijk een teken hoe de technische stand van zaken was ten tijde van deze fietsen.
Een goede reden overigens om met deze fietsen niet meer te gaan racen of dwars door europa te gaan toeren.
De constructie`s zijn te zwak en te zeldzaam om zwaar te belasten!
Een zomers ritje of twee drie per jaar is natuurlijk geen bezwaar.
Dat zal met deze fiets nog even gaan duren.

Groeten,
Maarten

[Michiel Röben]

Hallo Maarten,

Een mooi project dat ik met meer dan gewone belangstelling zal gaan volgen.
Zoals je weet staat in mijn stal ook een Franse Humber (type) met luchtbanden. Ik weet niet hoe het bij jou fiets is maar deze fiets heeft een achterwiel dat ergens zwerft tussen de 28 1 1/2 en de 28 1 5/8. Het voorwiel is een stuk groter met 30 inch. Dat is dus tegenwoordig een probleem.

Niet alleen de formaten maar ook de vorm van de velg geven de eigenaar hoofdpijn bij tijd en wijle... Afijn je snapt dus dat ik heel benieuwd ben hoe jij dit probleem gaat tekkelen. We hebben toen we in Gent waren allebei een set hielbanden gekocht en toen we op een terras aan het uitpuffen waren van een bijzonder geslaagd weekend met veel nieuwe inspiratie. Kwamen we een wel heel bekende Engelse oudere heer tegen van wie de naam me nu niet te binnen wil schieten (jawel ook mijn grijze cellen werken wat langzamer tegenwoordig).
Hij gaf een tip om de banden wat op te rekken. Ik ben het experiment nog niet begonnen maar het begint nu wel weer te kriebelen.
Het wordt ook wel weer tijd om weer eens wat aan de fietsen te gaan doen. Nu de bromfietsmanie wat tot rust is gekomen ga ik me weer wijden aan mijn echte passie...

Nou Maarten, ik ben ongeloofelijk nieuwsgierig naar je bevindingen met de banden dat begrijp je.

Groeten,
Michiel

[maartenB]

Fraai en bijzonder, Maarten.
Dat het lager stuk is geeft inderdaad weer te denken. Door en door gehard, waarschijnlijk.... Trapas niet ingevreten?

Succes, mooi project!
Maarten

[Maarten Waarlé]

@ Ha Michiel,

De banden zullen wel de grootste hobbel worden in dit project.
Ik herinner me,nu jij het schrijft het advies van de bandenman om een hielband op te rekken. Het punt voor mij is dat als ik advertenties uit die tijd bekijk de banden op deze fietsen een enorme ballon diameter hadden.
Dat krijg je met zo`n opgerekte hielband niet voor elkaar.Die is ongeveer 1,1/2 inch profiel(ballon)diameter.
Waar ik aan denk is om een moderne ballonband te nemen.
Ze zitten op die modieuze mengelmoes van oma-transport-amerikaanse fietsen. Sommige worden zelfs 29 inch genoemd.
Daarvan is de velgpassing gewoon als bij 28x 1,5/8 maar ik denk er over om een nieuwe hieldraad in zo`n band te naaien.Van de goede maat wel te verstaan...
We zullen zien wat er van terecht komt.

@ hoi Maarten,
De loopvlakken van de conussen zijn nog mooi glad en dat geldt ook voor de pedaal as die ik nu heb geopend.
De beschadiging van de cup is ontstaan ,denk ik door te strakke afstelling in combinatie met te door en door geharde onderdelen,zo als je schreef.
Ze hadden het gewoon nog niet zo onder de knie dat harden en de homogeniteit van het staal.

De kwaliteit van de fiets is wel hoog; hoe de naven er uit zien ,butted spaken ook, mooi frame met gegoten trapashuis. Wat 'm naar beneden haalt is het ontbreken van een aantal dingen (zadel etc).
Maar ja ;zo is het altijd wat met die oudjes. We doen het er mee!

Groeten,
Maarten

[J Zuiderwijk]

"Ze hadden het gewoon nog niet zo onder de knie dat harden en de homogeniteit van het staal."

Staal is een beetje mijn ding (amateur messensmid, archaeometallurg en professioneel ingenieur). Men wist in die tijd (en al veel langer) precies hoe je staal moest harden en ontlaten, dus dat is niet zozeer de reden. In latere lagers zijn de cups en assen van RVS. De RVS legeringen wat we tegenwoordig hebben bestond toen nog niet, dat kwam pas in begin 20ste eeuw. Roestvaste stalen was er wel al net in productie, maar die waren hard en bros. Als dat gebruikt is, dat verklaart het scheuren. Alternatief is dat het gietijzer is (ook heel bros), maar dat lijkt me minder logisch.

Mooie fiets trouwens! En is dat een originele velocipede op de achtergrond? Zoja, stikjaloers! Indien goede replica, ook

[Fotomaan]

Hoi Jeroen,

Weet jij misschien wat de oorzaak is van putjes in kogelbanen van konen? Ik verbaas me er altijd over als ik een koon zie van bijvoorbeeld een trapas dat daar kuiltjes of putjes in zitten terwijl de rest van de koon er smetteloos uitziet.
Ik vraag het omdat het misschien te voorkomen is.
Misschien ligt het aan het materiaal.

Groetjes van mij,
Charles Waagenaar

[maartenB]

"Ze hadden het gewoon nog niet zo onder de knie dat harden en de homogeniteit van het staal."

Staal is een beetje mijn ding (amateur messensmid, archaeometallurg en professioneel ingenieur). Men wist in die tijd (en al veel langer) precies hoe je staal moest harden en ontlaten, dus dat is niet zozeer de reden. In latere lagers zijn de cups en assen van RVS. De RVS legeringen wat we tegenwoordig hebben bestond toen nog niet, dat kwam pas in begin 20ste eeuw. Roestvaste stalen was er wel al net in productie, maar die waren hard en bros. Als dat gebruikt is, dat verklaart het scheuren. Alternatief is dat het gietijzer is (ook heel bros), maar dat lijkt me minder logisch.

Mooie fiets trouwens! En is dat een originele velocipede op de achtergrond? Zoja, stikjaloers! Indien goede replica, ook

Beste Jeroen,
dat is een interessant wat je daar schrijft maar voor mij een totaal nieuwe theorie. Nou is staal mijn hobby en beslist mijn vak niet, dus ik wil je graag geloven, maar ik heb wat vragen.
Dus cups van ca. voor 1900 zouden evt. van minder goed RVS zijn en daarom scheuren? Feit is dat ik een keer een gescheurde lagerschaal uit ca 1885 heb samengeknepen en gelast, en dat zit een paar jaar later nog steeds. Terwijl het eigenlijk niet kan, met RVS al helemaal niet. Hier denk ik toch aan verkeerd gehard staal.
Ook heb ik altijd het idee dat lagers die te lang zonder vet stilstaan (ook van latere fietsen) gewoon gaan roesten en daarmee invreten. Dan is het toch geen RVS?
groet,
Maarten B.

[Fotomaan]

Hoi Maarten en Jeroen,

Het is zeker interessant!
Het lijkt er op dat droog- en stilstaan de grootste boosdoener is. Zeker als er buiten gestald is.
Het lijkt logisch maar omdat ik ook een hobbyist ben blijf ik het interessant vinden wat mensen die er meer van weten over te vertellen hebben.
Lagers en kogeltjes van pedalen zijn vaak verroest maar ook van balhoofd, naven en trapassen. Roestvrij is het zeker niet.
Waar ik nieuwsgierig naar ben is hoe het te voorkomen is.
Voorlopig houd ik het op de oliespuit en de smeerlap
Ondertussen zou ik wel wat meer over staal willen weten, hoe te harden en wat bijvoorbeeld de legering of ontlaten is.

Groetjes van mij,
Charles Waagenaar

[Michiel Röben]

Ik geloof wel dat het harden van staal op verschillende manieren kan gebeuren en dat na verloop van tijd ook de de enorme druk die in de cups en op de konen staat er scheuring plaats vind. Niks bijzonders gewoon een verschil in kwaliteit en koolstofverbindingen binnen het staal. Ik hoor altijd van fietsenmakers dat rvs eigenlijk waardeloos is om spanning op te vangen daardoor scheuren die rvs velgen ook altijd. Ook weer daar is er verschil in kwaliteit en als een wiel een paar keer verkeerd is ingespaakt of aan/nagetrokken kun je er volgens mij op wachten tot de scheuren er in komen. Rvs ben ik nog nergens tegen gekomen in bronnen en al helemaal niet bij safety's.
Maar als een kup afgedraaid word en ingeperst, misschien een paar keer warmgestookt, dan verzwakt zo'n cup ook. Kortom kwaliteit van het staal, persing en enorme krachten op deze delen zorgen samen met veelvuldig gebruik voor een onderdeel dat op een gegeven moment breekt of scheurt.

De ene fiets wordt weinig bereden en goed afgesteld en regelmatig gesmeerd en de andere staat jarenlang zonder onderhoud weg te rotten in een vochtige ruimte. Er zijn vele factoren die tot verval lijden.

Een simpel voorbeeld van perfect materiaal was een kaal geschuurd luchtfilter van een Honda uit 65 die maanden in de tuing gelegen heeft een bijna niet roestte. Die Jappen hadden een hoge kwaliteit staal. Dat geeft te denken.

Groeten,

Michiel

[J Zuiderwijk]

Hoi Charles,

Kogeltjes roesten wel in het algemeen. RVS kan ook roesten, alleen is er minder gevoelig voor (gevoeligheid hangt af van de legering). Eenmaal in contact met roest kan dat versnellen, zeker als er continu vocht tussen het kogeltje en cup zit.