Göricke. 1924.
Geplaatst: 14 jul 2021, 09.22
Het frame is 24” of 61cm hoog en van 1924. Alle onderdelen zijn toegevoegd dus alleen het frame is te herleiden. Het balhoofdplaatje zit er niet meer op. De Göricke van 1925 die ik al had en deze hebben identieke frames. Daardoor heb ik het kunnen identificeren.
De pedalen zijn ook van Göricke maar het is niet bekend wanneer deze zijn gemaakt. Wel mooie grote pedalen voor een transportfiets.
Het zadel kwam met de fiets mee. Het mistte de spanbout en het leer was uitgedroogd maar dat was nog goed te verhelpen. Het oogt oud maar functioneert prima.
De fiets is opgebouwd als een doorontwikkelde herenfiets. De trapas is 138mm lang, heeft een diameter van 16mm en inslagpotten met een diameter van 40mm. De maat van de kogels is 1/4”.
De velgen zijn 39mm breed maar wegen wel 1400 gram.
De wielen zijn gespaakt met spaak 12. Het achterwiel als vierkruis. Door de dikkere spaakkoppen blijven de kruisende spaken niet óp de naastliggende spaakkoppen liggen maar ernaast. Dat maakt dat er een bocht in de spaak zit. Het komt mij voor dat de trekkracht zo beter verdeeld wordt.
De spatborden van latere transportfietsen zijn bijna altijd 70mm breed. Deze zijn 65mm.
Het crankstel is eigenlijk geen stel.
Maar omdat het kettingwiel 48 tanden en de maat 1/2 x 3/16 heeft wilde ik het toch handhaven. De linker crank is in ieder geval even lang. Alle klei en ander spul wat er door de jaren heen aan is blijven kleven is er vanaf gehakt. Daarna geschuurd en ‘prima gelakt’ met metaalbeschermingslak.
Het verzet is 48-20. In brochures van die tijd is te zien dat zo’n zwaar verzet wel vaker werd gebruikt in die tijd.
Het doet vermoeden dat het in de begindagen van de transportfiets meer om snelheid dan om zware last ging.
Alles bij alles een smalle transportfiets naar de geest van de tijd waarin het frame gebouwd is.
De bovenste buis zat vol deuken en was een beetje naar beneden doorgebogen. Dat heb ik weer rechtgekregen zonder al te veel problemen gelukkig. Daarna de deuk volgestopt met polyesterplamuur en geschuurd. Daarna ben ik gaan lakken met Wijzonol maar wat die als zwart verkopen is eigenlijk heel donker antraciet. Dat vind ik niet mooi dus ik ben overgestapt op Epifanes. Da’s wél mooi diepzwart.
De haakse zadelpen komt van Heinz Fingerhut. Erg mooi gesoldeerd.
De pedalen zijn ook van Göricke maar het is niet bekend wanneer deze zijn gemaakt. Wel mooie grote pedalen voor een transportfiets.
Het zadel kwam met de fiets mee. Het mistte de spanbout en het leer was uitgedroogd maar dat was nog goed te verhelpen. Het oogt oud maar functioneert prima.
De fiets is opgebouwd als een doorontwikkelde herenfiets. De trapas is 138mm lang, heeft een diameter van 16mm en inslagpotten met een diameter van 40mm. De maat van de kogels is 1/4”.
De velgen zijn 39mm breed maar wegen wel 1400 gram.
De wielen zijn gespaakt met spaak 12. Het achterwiel als vierkruis. Door de dikkere spaakkoppen blijven de kruisende spaken niet óp de naastliggende spaakkoppen liggen maar ernaast. Dat maakt dat er een bocht in de spaak zit. Het komt mij voor dat de trekkracht zo beter verdeeld wordt.
De spatborden van latere transportfietsen zijn bijna altijd 70mm breed. Deze zijn 65mm.
Het crankstel is eigenlijk geen stel.
Maar omdat het kettingwiel 48 tanden en de maat 1/2 x 3/16 heeft wilde ik het toch handhaven. De linker crank is in ieder geval even lang. Alle klei en ander spul wat er door de jaren heen aan is blijven kleven is er vanaf gehakt. Daarna geschuurd en ‘prima gelakt’ met metaalbeschermingslak.
Het verzet is 48-20. In brochures van die tijd is te zien dat zo’n zwaar verzet wel vaker werd gebruikt in die tijd.
Het doet vermoeden dat het in de begindagen van de transportfiets meer om snelheid dan om zware last ging.
Alles bij alles een smalle transportfiets naar de geest van de tijd waarin het frame gebouwd is.
De bovenste buis zat vol deuken en was een beetje naar beneden doorgebogen. Dat heb ik weer rechtgekregen zonder al te veel problemen gelukkig. Daarna de deuk volgestopt met polyesterplamuur en geschuurd. Daarna ben ik gaan lakken met Wijzonol maar wat die als zwart verkopen is eigenlijk heel donker antraciet. Dat vind ik niet mooi dus ik ben overgestapt op Epifanes. Da’s wél mooi diepzwart.
De haakse zadelpen komt van Heinz Fingerhut. Erg mooi gesoldeerd.