Vereniging De Oude Fiets

Geen zelfportret,
Een ander maakte het.
Ik ben het wel,
Naar ik veronderstel.
Onverstoorbaar,
Vinden we elkaar.
Ik, loyaal,
Aan ’t oude metaal.
En het rijwiel op zijn beurt,
Wordt er ook in meegesleurd.
Voor een leek oud ijzer,
Een liefhebber weet wijzer.
Het genieten,
Kent geen limieten.
Zolang het kan,
Zijn we een span,
De Oude Fiets,
Dat is zoiets.
Een fenomeen,
In het algemeen.
Voor mij altijd even in de remmen knijpen,
Sommigen zijn het die het begrijpen.
Zo’n oud Staelen Ros,
Onder de rook van Den Bosch.
Alweer een jaar gelee,
Maar nog steeds tevree.

Heel herkenbaar, gelukkig en mooi verwoord Marco. Ben ook heel blij met jouw Locomotief

Mooi gezegd.

Volgens mj is de fiets op de foto de Dilecta die uiteindelijk bij mij terecht is gekomen

https://forum.tontonvelo.com/viewtopic.php?t=53971

dank jullie wel voor de leuke reacties...