krappe band op Locomotief super de luxe

[Maarten Waarlé]

Martijn,
de band is nog redelijk nieuw. Afgelopen jaar gekocht of misschien een jaar eerder.
Het is een DURO , waar ik niet echt een jubel gevoel van krijg trouwens.
Ik heb ook wel eens mooie witte Vredestein banden geprobeerd maar met het zelfde resultaat .
Mogen ga ik het touwtje uit de kast halen. Dat wil ik echt eens gaan meemaken!
Marco, het mysterieuze touwtje van nr 13 staat een stukje terug uitgelegd!

Groeten,
Maarten

[non-fixie]

Ik neem aan jullie hiermee voldoende te hebben ingelicht.

Helemaal.

Het touwtje kende ik overigens niet, maar ik gebruik tegenwoordig altijd talkpoeder voor strakke (vouw)banden. Ooit een keer op YouTube gezien, en ik moet zeggen: dat werkt heel fijn. De bandenknecht die ik indertijd ook heb aangeschaft heb ik nog niet hoeven gebruiken.

En met Zwitsal babypoeder ruiken ze ook nog heel lekker.

Een voor mij recent probleem dat ik overigens nog niet naar tevredenheid heb opgelost is dat sommige van die strakke banden zich vervolgens niet lekker in de daarvoor bestemde velggoot willen nestelen, met een 'dip' in de band als gevolg. Hard oppompen (verschillende malen, tot vér boven het aanbevolen maximum) werkte vooralsnog niet. Masseren ook niet.

Afgelopen maandag maar eens een tip opgevolgd om er mee te gaan rijden met relatief lage druk. Het hobbelpaardeffect leek na 40 kilometer wel iets minder, maar is nog steeds niet helemaal weg.

Misschien moet ik wat meer geduld hebben en wachten tot die banden wat verder opgerekt zijn?

[Beau-Velo]

Van wie kun je betere informatie krijgen als de beroeps bandenplakker!
Ik heb dat touwtjes verhaal wel drie keer gelezen in de eerste uitleg maar kwam niet binnen.
In de uitgebreide beroepsinfo viel het touwtje op zijn plaats.
Maar vraag me toch nog af waar dat touwtje blijft? Als het goed is tussen band en velg maar dan moet je wel zorgen. Dat de band op spanning blijft. Anders kan het wel eens een vervelend touwtje worden.

Leuke Topic Maarten! Zoveel ideeën over het opleggen van een band. En dan blijkt dat dit geen stom karweitje is.
Ben ook benieuwd of het bij Maarten resultaat op geleverd heeft.

[marco verbaant]

Martijn,
de band is nog redelijk nieuw. Afgelopen jaar gekocht of misschien een jaar eerder.
Het is een DURO , waar ik niet echt een jubel gevoel van krijg trouwens.
Ik heb ook wel eens mooie witte Vredestein banden geprobeerd maar met het zelfde resultaat .
Mogen ga ik het touwtje uit de kast halen. Dat wil ik echt eens gaan meemaken!
Marco, het mysterieuze touwtje van nr 13 staat een stukje terug uitgelegd!

Groeten,
Maarten

Oké... de touwtjestruc terug gevonden. Ik zal er overheen gelezen hebben...

[Bandenplakker]

@Beau-Velo,
Het touwtje haal ik er uit nadat de band geplaatst is; ik was vergeten erbij te zeggen dat ik minstens een eind van het touwtje naar buiten over de velgrand laat hangen.

De talkpoeder (lekker ruiken, nog een voordeel) schoot me achteraf nog te binnen; die zou nog moeten worden toegevoegd als 0 (nul).
Ik noem dat het verschil tussen een negen-en-een-half en een tien.

Dirk

[Enfield]

Ik gebruik altijd talkpoeder. Ook goed tegen het schuren tussen binnen- en buitenband.

[Maarten Waarlé]

Vandaag weer eens naar het voorwiel van de locomotief gekeken.
Helaas het touwtje niet hoeven toepassen. Het bleek namelijk dat (toch) een stuk velglint op de schouder van de velg te liggen.

En precies tegenover de kuil in de band. Na wat bijsnijwerk bleek de band te passen zonder rare kuilen.

Ik heb tegenwoordig een handig schaarliftje. Wilden ze weg gooien op m`n werk en ik mocht het meenemen.
Veel fijner dan dat optillen om in de haken te hangen. En een plateau om het gereedschap en de schroefjes op te leggen.
Voordien was ik ze tijdens het proces altijd kwijt. Ergens neergelegd tussen de andere onderdelen.

Groeten,
maarten

[Beau-Velo]

Soms zit de oplossing in een klein hoekje. In dit geval flink verstopt.
Die moderne rolletjes plakvelglint werken erg goed om dit te voorkomen. En niemand die het ziet.
De Locomotief is weer bruikbaar. Ik denk dat dit de mooiste damesfiets is gebouwd in NL.
En zoals deze beschreven staat in één van de eerste folders van dit model. (Locomotief special en documatheek site)
One size fits all klopt een heel eind en stuurt verschrikkelijk lekker. Heerlijke fietsjes.
Ben je al eens begonnen aan die uit 1939 Maarten?

En ideaal heftafeltje inderdaad! Heel herkenbaar ding in onze branche.
In mijn werkplaats hangt een elektrische takel met autogordel banden die ooit diende voor de ringen uit de gymzaal.
Precies de afstand stuur zadel. En genoeg band om vanaf de vloer te kunnen hijsen.

Groeten Martijn

[maartenB]

ha ha, goede oplossing voor dit probleem!

[Durabo88]

Mooi stuk gereedschap, Maarten!