Na een aantal jaren actief te zijn met mijn fietsenhobby was het hoog tijd dat ik wat activiteiten samen met Thomas zou gaan ondernemen. Hij had al aangegeven dat hij het wel leuk zou vinden om aan een brommer te sleutelen, oude fietsen waren helaas geen optie. Dat boeit hem totaal niet. Zelfs zijn fiets waar hij mee naar school gaat onderhoudt hij niet zelf. Dat is natuurlijk wel mijn eigen schuld want pa staat altijd al met gereedschap in zijn handen als er ook maar iets piept of kraakt. Derailleurs en wielen hebben het zwaar hier in Utrecht.
Hij zet ook altijd zijn fiets in de tuin in plaats van in de schuur die ik speciaal voor de kinderen gemaakt heb. Sinds kort (na de inbraak) staan de fietsen in de tuin ook veilig. In ieder geval ik zou wat gaan ondernemen op educatief en technisch gebied met een grote lolfactor voor ons beiden.
Het werd na overleg met diverse partijen een Hond c310s... Of gelijk maar 2 want onderdelen zijn vaak duurder dan hele brommers!
Allebei gevonden op Marktplaats. De eerste een rode diep in Limburg, was ook meteen de slechtste, hoewel het frame puntgaaf was maar te veel ontbrekende onderdelen om er binnen een paar weken op te kunnen rijden. In Houten vond ik een 2e een blauwe uit ik schat 1966, de eerste was ook ongeveer uit die tijd.
Van de rode Honda uit Limburg zijn we nog op zoek naar onderdelen zoals een carburateur, ontsteking, vliegwiel, zadel, koplamp rand en reflector voor de voorlamp. Deze brommer ga ik een speciale behandeling geven. Er komt een Dellorto carburateur van 19 mm op en een halfhoge uitlaat. Een Belgische cilinderkop met grotere kleppen en een anderen nokkenas moet zorgen voor het ontembare vermogen dat een van mijn Honda's uit de 70er jaren had. Dan komt er 90 km uit zo'n blokje (berg af weliswaar maar toch..
Iets voor in de toekomst, eerst maar eens zien of ik aan betaalbare onderdelen kan komen en de juiste onderdelen.
Ik had me aangemeld voor de Honda club en toevallig hadden ze vorige week een viering van het 25 jarig bestaan van de club. Dat zijn pas echte freaks, daar zijn wij maar brave burgers bij vergeleken met dat zootje ongeregeld.
Na een nieuwe ontsteking en vliegwiel reed de Honda (blauwe) weer maar de koppeling slipte. Toch maar samen met Thomas achterop, hij heeft zijn brommer rijbewijs nog niet, naar de meeting op fort Vechten bij Bunnik.
Onderweg kwam ik ze al tegen, SS50 CD 50 en Novio honda's en allemaal gingen ze ons voorbij (die slippende koppeling ging ons nog op spelen...
Ik had hooggespannen verwachtingen van de bijeenkomst met toerrit en de brommertjes.
De brommers waren allemaal leuk om te zien, wat een diversiteit aan mensen en brommertjes. Zeer gemoedelijke sfeer en wel een beetje appart. Het kan dus wel jong en oud samen... De leeftijdscategorie was van 4 jaar toot 88 jaar en alles wat daar tussen zit. Jonge mannen en vrouwen, Punks, kakkers, bikers, vamps heel vermakelijk om te zien en een enorme variëteit aan Honda's waarvan er veel veel te hard zouden rijden.
Tijdens de toer rit heb ik Thomas achterop een SS 50 laten plaatsnemen omdat na een paar km al bleek dat mijn Honda'tje geen adem genoeg had om mee te komen met de rest van het peloton. De koppeling slipte gewoon te veel om goed op toeren te komen. Ik stopte bij een stoplicht en een andere rijder gebaarde Thomas spring maar achterop. Dat was leuker voor Thomas en ik kon op mijn gemak terug richting Utrecht met een andere Honda die na wat hulp van mij (ik had een bougiesleutel bij me, je weet maar nooit) zijn nieuwe onderweg gekochte bougie kon plaatsen even voorgesteld en samen een alternatieve route gereden waar de Novio mij voortduwde tot ik rond de 50 km zat en de motor het weer aankon op toeren zonder dat de koppeling nog slipte.
Het was toch nog een mooie rit en we waren net voor de kopgroep terug in fort Vechten, waar we de rest binnen zagen komen. Ik heb nog even viste kaartjes uitgewisseld met mijn ritgenoot en nog wat rondgelopen op het fort om al het moois te bekijken. Het was goed georganiseerd.
Ze hebben ook een leuk blad dus dat word nog meer leesplezier voor ons allebei.
Nu Thomas vrij is kunnen we de komende weken de Honda demonteren en nieuwe koppelingsplaten steken zoals we dat vroeger noemden.
Ik heb al een half hoge uitlaat die we ook nog even moeten lassen en uitproberen. Ik ben heel benieuwd hoe het brommertje dan loopt.
Dit was even een belevenis van een enthousiaste sleutelaar en ik hoop dat dit nog valt onder de categorie koffieklets.
groeten Michiel Röben
De fiets staat nu nog bij mijn ouders, maar komt dit weekend naar ons toe. Er is nog wel een opstakel: ik weet echt niets van brommers. Ook manlief heeft de brommerfase vroeger overgeslagen, en voor zoon wordt dit ook de eerste kennismaking. Dat gaat dus een zoektocht worden. Het gaat trouwens om dit exemplaar: