Restauratie kruisframe safety F.Mégret., Paris ca 1892

[maartenB]

Hoi Nikita,
Een safety die al enige tijd op de markt is en die naar mijn idee spotgoedkoop is, is deze:
http://link.marktplaats.nl/714378093

Ik heb er geen belang bij hoor, maar ik snap niet dat niemand die koopt.
Ik heb er een tijdje terug op de beurs in Berlicum zelfs een rondje op gereden, maar de fiets is extreem veel te klein voor mij. (ik ben bijna 2 meter)
Vooral die verende zadelpen is gaaf!!! Natuurlijk heeft de fiets ook dingetjes die niet kloppen, maar het is een mooi geheel.
groetjes,
Maarten

[maartenB]

De afgelopen weken veel aan de fiets gewerkt.

Het stuur was naar onder toe ooit ingekort, ik heb er een passende buis opgelast en het zo verlengd. Datzelfde geldt voor de remstang en voor de schuine verstevigingsstang van het frame, die door het richten van het frame te kort was geworden.

Het frame bleek ooit gestraald te zijn en dat vind ik geen goede basis voor een authentiek uiterlijk.
Daarom heb ik de verf resoluut verwijderd en alles met S39 besmeerd en buiten in de regen gezet. Wel de kwetsbare handvatten waterdicht verpakt en lagerschalen in het vet gezet.
Het resultaat: een egaal roestige fiets. Dat is een goed basis voor verdere werkzaamheden.

De spaken heb ik op 7 stuks na allemaal kunnen schoonschuren en rechtbuigen. Het voorwiel is nu klaar, ik heb daar één nieuwe spaak gezet. Die is iets dikker dan de oude spaken, mar dat verschil valt niet meer op als de nieuwe spaak straks is gaan roesten.
De nieuwe spaken komen van Bela Szekeres in Diuitsland, die maakt ze op maat met schrofdraad M3,5. Met een passende tap ruim ik de betreffende gaten in de naaf iets op, zodat de spaken daar weer goed houvast vinden.

Bij deze originele safety naven had ik geen as meer. Die heb ik samengesteld uit een gewone as en cones van een transportfiets, Daarnaast heb ik de messing stelmoer voor de lagerspeling er zelf aangemaakt. Veel werk (ik ben ook nog niet zo handig met de draaibank) maar het gaat de goede kant op, vind ik.

De velgen heb ik deels ontroest en daarna op een mal die lelijke rand eruit getikt. Zie de voor/na foto. Ze zijn weer prima bruikbaar!

[Michiel Röben]

Hoi Maarten,
Even een opmerking of liever vraag van mij.
Die opstaande randen in de velg waren die er ingeslagen? Op mijn safety zitten ook van de velsranden maar ik zie dat wel vaker. Nu heb ik bredere velgen dan die van jouw safety op mijn racer maar ik was even in verwarring door de stelling dat die randen er niet op hoorden. Gezien de snalle velgen lijkt het idd beter origineel vlak. Maar waarom hebben ze die randen zo ver omgelagen. Als je er op gaat rijden zonder banden zou dat andere slijtage geven. Een onhandige restaurateur wellicht?

Even zeuren dan... Met al die S39 en dan buiten in de regen? Is dat geen verontreiniging? Alle zuur verdwijnt de grond in. Ik hoop dat je geen groente van eigen grond eet of fruit e.d. Maar dit zie ik een beetje als "off topic".

Mooi verslag wat je met ons deelt, altijd leuk om te lezen dit soort verslagen.
Ga zo door Maarten.

Groeten,
Michiel

[maartenB]

Hoi Michiel,
De velgen die jij hebt zijn breder en voor de holle cushion banden. Die horen zo'n randje te hebben.
Deze randen zijn er echt opgekomen doordat mensen zonder band over de weg hebben gefietst. Ik ben heel blij dat ik het er zo netjes uit heb gekregen. Ter info: hier horen 22 mm. massieve bandjes in.

Over de S39- ik heb daar nooit bij stilgestaan, misschien heb je wel gelijk. Maar ik laat het altijd eerst drogen en daarna zet ik het ijzerwerk buiten. De S39 regent er dan niet af heb ik het idee. Ik zal eens opzoeken hoe slecht dat spul is voor het milieu.
Eten uit eigen tuin doen we wel, tomaatjes, maar da's toch 10 meter verderop

[Michiel Röben]

Ha dan kun je de tomaatjes wel eten denk ik? Ja de velgen zijn aanzienlijk dunner dan de Cushion velgen dat was ik al weer vergeten dat er cushion banden op zaten. Ik heb ze nog even bewaard maar de banden zijn uiteindelijk toch met het vuil mee gegaan. Er was ook niks meer mee te doen. stukken eruit etc. hou ons maar lekker op de hoogte met je restauratiepraktijken. Daar worden we allemaal wijzer van.

Groeten,
Michiel

[J Zuiderwijk]

Zeer interessant deze restauratie te volgen. En ook de foto's van de delen zijn erg informatief. Het is moeilijk info te vinden over hoe die safety's precies in elkaar staken, behalve wat je direct kunt zien aan geassembleerde exemplaren.

N.b. met verf strippen, houd natuurlijk ook rekening dat oude menie loodoxide bevat. Behalve dat dat voor eigen gezondheid niet geweldig is, als dat in de grond komt is de kans groot dat bij een keuring de grond als verontreinigd wordt bestempeld, wat ook niet gunstig is als je ooit je huis moet/wilt verkopen.

[JocoFoto]

Inderdaad erg interessant om het proces te volgen. Temeer omdat het me ook prikkelt - het opnieuw laten roesten dan.

Aan de ene kant vind ik niet dat een fiets altijd terug moet in showroom-staat - integendeel, de historische waarde lijkt me groter als resten van de originele lak e.d. en wat er later aan geknutseld is zichtbaar is. Ook corrosie en gebruikssporen horen daarbij. Maar een reeds gestraald frame soort van terugbrengen naar 'gevonden in het kippenhok' staat?

Begrijp me niet verkeerd - het is niet als kritiek bedoelt. Ik vraag het mezelf af. En ben benieuwd naar het eindresultaat.

[maartenB]

Hoi Joco en anderen,
Ik zet het proces juist zo op dit forum - net als laatst met mijn Raleigh - omdat ik hier ook maar mee experimenteer. Ik ga de discussie graag aan want zelf twijfel ik ook.
Je kunt op zoveel manieren restaureren! Ik had ook kunnen gaan vernikkelen: doe ik in dit geval niet.
Maar stralen vind ik echt iets vreselijks bij dit soort fietsen. Een soort doodzonde. En de lak die er vervolgens overheen zat schuurde ik er zo vanaf, was geen enkel probleem.

Een roestig frame vind ik een prima uitgangspunt voor deze fiets. Handig is dat daarbij de door mij gelaste delen niet meer opvallen, maar gelijkmatig mee-roesten. Voor een andere safety die ik restaureerde vond ik juist de later aangebrachte laklaag een goed uitgangspunt. Even de kwaststreek eruit schuren, polijsten met Commandant, klaar.
Deze fiets vergt wat meer werk. Maar het wordt beslist fraai hoor.

Mijn insteek is: in welke staat zou ik het liefste naar die fiets kijken? Dat is de staat waarin ik hem probeer te brengen. Dat neigt naar kitsch, maar ik vind het eigenlijk net zo legitiem als de gebruikelijke manier van: glanslak erover, alles vernikkelen en klaar.

Ter vergelijking een foto (zonder waardeoordeel):

[JocoFoto]

Legitiem is het altijd Maarten, het zijn persoonlijke keuzes en een kwestie van smaak. Met een kaal frame als dit is het in zekere zin het makkelijkste - je hoeft geen rekening te houden met eventuele overblijfselen van transfers of biezen, dus je kan doen wat je wilt.

Wel heb ik met mijn tanden geknarst toen ik sommige fietsen zag zoals die in Indonesië gepimpt waren (letterlijk met toeters en belle). Op advies van mijn tandarts ben ik daar echter snel mee gestopt

Toch vind ik zo'n strak gelakt exemplaar echt mooi. Hoewel die natuurlijk net zover van het origineel af staat als een geroeste unit, geeft het me een idee hoe de fiets er uit heeft kunnen zien. In mijn beleving waren alle hoge bi-en fabriek-af uitgevoerd in matte, zwarte lak met roest-accenten. Net zoiets als dat ik verbaasd was toen ik een kleurenfoto van Queen Victoria zag - die kende ik alleen als zwart-wit persoon.

[maartenB]

Helemaal leuk, je opmerking over roestige hoge bi' s die zo uit de fabriek kwamen!
Maar ik vind bij die heel oude fietsen dat het zo gauw op een replica begint te lijken als je ze 'als nieuw' opknapt. Die hieronder is een echte, maar waar zie je dat aan? Aan de roestputten onder de lak?