de fietsschuur herontdekt.
Re: de fietsschuur herontdekt.
Ik ben nieuwsgierig naar de fietsen met handremmen en/of versnellingen in je collectie. Kun je daar eens wat foto's van maken? Heb je ook fietsen in een andere kleur dan zwart?
Groeten, Y.
Groeten, Y.
Sportief fietsend!
Re: de fietsschuur herontdekt.
Hallo.
Ja, ik heb nog meer kleuren in de collectie, maar somber zwart overheerst wel.
Met m'n eerste 'oldtimer' fiets, een Juncker herenfiets uit de jaren '50, heb ik jaren mee naar middelbare school gefietst.
Die was naast roestbruin (..) ook somberzwart en die heb ik toen helemaal hagelwit geschilderd.
Ik had nogal de neiging te laat op school te komen (of te laat van huis te gaan), en daarop stonden nogal zware sancties.
Gezien de meer dan twintig kilometer die afgelegd moest worden heb ik toen het kettingblad van de achternaaf vervangen door die van een kleuterfiets.
Het ding reed toen constant in ongeveer de vierde versnelling.
Optrekken ging wat zwaar, maar eenmaal op snelheid stoof ik iedereen voorbij.
Die fiets heb ik nog steeds trouwens.
De meest vrolijke fiets die ik heb is de RIH/Fongers, met blauw en zilver, én versnellingen.
En een mooi olijfgroene Locomotief kruisframe, maar zonder versnellingsbak.
Een aantal jaren geleden had ik hier in de buurt twee transportfietsen langs de weg gespot, klaar voor de oudijzerboer.
Ik heb ze van de betreffende eigenaar overgenomen voor een appel en een ei (figuurlijk dan)
De één is een Simplex, die was in best redelijke staat en compleet.
De ander was niet meer dan een frame, met rek.
Daar heb ik de nodige velgen bij gezocht, en in het achterwiel een Torpedo Duomatic naaf gespaakt, versnellen en remmen door terugtrappen.
Daar rijd ik nog af en toe op, zelfs mee op vakantie naar Texel genomen met een krat voorop, hond erin.
Best handig zo'n zware fiets met versnelling.
Ik zal gauw nog wat op beeld zetten.
Groet, Erwin (Hendrik is 2e naam)
Ja, ik heb nog meer kleuren in de collectie, maar somber zwart overheerst wel.
Met m'n eerste 'oldtimer' fiets, een Juncker herenfiets uit de jaren '50, heb ik jaren mee naar middelbare school gefietst.
Die was naast roestbruin (..) ook somberzwart en die heb ik toen helemaal hagelwit geschilderd.
Ik had nogal de neiging te laat op school te komen (of te laat van huis te gaan), en daarop stonden nogal zware sancties.
Gezien de meer dan twintig kilometer die afgelegd moest worden heb ik toen het kettingblad van de achternaaf vervangen door die van een kleuterfiets.
Het ding reed toen constant in ongeveer de vierde versnelling.
Optrekken ging wat zwaar, maar eenmaal op snelheid stoof ik iedereen voorbij.
Die fiets heb ik nog steeds trouwens.
De meest vrolijke fiets die ik heb is de RIH/Fongers, met blauw en zilver, én versnellingen.
En een mooi olijfgroene Locomotief kruisframe, maar zonder versnellingsbak.
Een aantal jaren geleden had ik hier in de buurt twee transportfietsen langs de weg gespot, klaar voor de oudijzerboer.
Ik heb ze van de betreffende eigenaar overgenomen voor een appel en een ei (figuurlijk dan)
De één is een Simplex, die was in best redelijke staat en compleet.
De ander was niet meer dan een frame, met rek.
Daar heb ik de nodige velgen bij gezocht, en in het achterwiel een Torpedo Duomatic naaf gespaakt, versnellen en remmen door terugtrappen.
Daar rijd ik nog af en toe op, zelfs mee op vakantie naar Texel genomen met een krat voorop, hond erin.
Best handig zo'n zware fiets met versnelling.
Ik zal gauw nog wat op beeld zetten.
Groet, Erwin (Hendrik is 2e naam)
Re: de fietsschuur herontdekt.
Goedenmorgen.
Gisteren ben ik weer eens in de fietsschuur geweest.
Het was mooi weer, beetje rommelen buiten.
Een aantal fietsbanden opgepompt, slechts één lek!
Wel diverse ventielslangetjes moeten vervangen.
Ik heb twee fietsen terzijde genomen, de Fongers Comfort uit 1960 en de nog immer ruig uitziende Bronda 'melkbussenfiets'.
Deze laatste had ik eens op een boerenerf gespot, in ongeveer dezelfde staat als hij nog steeds is.
25 Gulden gaf ik er voor, dat vond ik toen best veel geld..
Bij het inladen (ik was aan het toeren met m'n broer die toen gelukkig een Renault 4 bestel had) brak meteen een uiteinde van het stuur af; doorgeroest!
Het stuur dat er nu op zit lijkt op het origineel, heel vlak.
Ik weet niet of er een indicatie is voor herleiden van de leeftijd aan de hand van het framenummer (21082) voor Bronda-fietsen.
Ik had begrepen dat Bronda met name een fietsgrossier was en geen framebouwer?
Het is een heel degelijk gebouwde fiets, voorin zit een Union naaf, achter een Beckson terugtrapremnaaf (misschien moet ik daar ergens een jaartal kunnen vinden).
Alleen de omgeving van het balhoofd heb ik destijds een nieuwe lik verf gegeven.
De Fongers heb ik ooit gekregen van iemand die hem als trapfietsje had gebruikt.
Nog volledig origineel, zelfs het orininele fietspompje zit er nog op (niet op de foto) alleen is de print van het Fongers embleem erg vaag geworden.
De originele kettingkast heb ik nog, in 3 repen..
Op de nieuwe heb ik het originele logo nageschilderd met Lijstengoudverf.
Het zadel is nogal vergaan, misschien vind ik een keer een betere en kan dan het Fongers plaatje overzetten.
De originele verchroomde velgen waren erg roestig (niet doorgeroest), en die heb ik toen vervangen door twee nieuwe verchroomde Schothorst velgen en nieuwe spaken.
Toen al begon het achterwiel snel putjes roest te vertonen.
Ondanks de droge stalling viel het me erg tegen wat ik nu aantrof.
Ik heb gister de fiets een poetsbeurt gegeven, owatrol behandeling voor de lak en Brasso/owatrol voor het chroom.
De voorvelg was nog keurig, maar van de achtervelg poetste ik het chroom er zo af, als ware het aluminiumfolie met daaronder een bulk roest!
De beide velgen zijn dus even oud, beide voorzien van Schothorst-logo (en ze waren niet goedkoop).
Weliswaar is dat meer dan 10 jaar geleden, maar de fietsen staan droog gestald.
Ik vraag me haast af of ze beiden wel uit dezelfde fabriek komen.
Wellicht binnenkort meer uit de schuur.
Vriendelijke groet, Erwin.
Gisteren ben ik weer eens in de fietsschuur geweest.
Het was mooi weer, beetje rommelen buiten.
Een aantal fietsbanden opgepompt, slechts één lek!
Wel diverse ventielslangetjes moeten vervangen.
Ik heb twee fietsen terzijde genomen, de Fongers Comfort uit 1960 en de nog immer ruig uitziende Bronda 'melkbussenfiets'.
Deze laatste had ik eens op een boerenerf gespot, in ongeveer dezelfde staat als hij nog steeds is.
25 Gulden gaf ik er voor, dat vond ik toen best veel geld..
Bij het inladen (ik was aan het toeren met m'n broer die toen gelukkig een Renault 4 bestel had) brak meteen een uiteinde van het stuur af; doorgeroest!
Het stuur dat er nu op zit lijkt op het origineel, heel vlak.
Ik weet niet of er een indicatie is voor herleiden van de leeftijd aan de hand van het framenummer (21082) voor Bronda-fietsen.
Ik had begrepen dat Bronda met name een fietsgrossier was en geen framebouwer?
Het is een heel degelijk gebouwde fiets, voorin zit een Union naaf, achter een Beckson terugtrapremnaaf (misschien moet ik daar ergens een jaartal kunnen vinden).
Alleen de omgeving van het balhoofd heb ik destijds een nieuwe lik verf gegeven.
De Fongers heb ik ooit gekregen van iemand die hem als trapfietsje had gebruikt.
Nog volledig origineel, zelfs het orininele fietspompje zit er nog op (niet op de foto) alleen is de print van het Fongers embleem erg vaag geworden.
De originele kettingkast heb ik nog, in 3 repen..
Op de nieuwe heb ik het originele logo nageschilderd met Lijstengoudverf.
Het zadel is nogal vergaan, misschien vind ik een keer een betere en kan dan het Fongers plaatje overzetten.
De originele verchroomde velgen waren erg roestig (niet doorgeroest), en die heb ik toen vervangen door twee nieuwe verchroomde Schothorst velgen en nieuwe spaken.
Toen al begon het achterwiel snel putjes roest te vertonen.
Ondanks de droge stalling viel het me erg tegen wat ik nu aantrof.
Ik heb gister de fiets een poetsbeurt gegeven, owatrol behandeling voor de lak en Brasso/owatrol voor het chroom.
De voorvelg was nog keurig, maar van de achtervelg poetste ik het chroom er zo af, als ware het aluminiumfolie met daaronder een bulk roest!
De beide velgen zijn dus even oud, beide voorzien van Schothorst-logo (en ze waren niet goedkoop).
Weliswaar is dat meer dan 10 jaar geleden, maar de fietsen staan droog gestald.
Ik vraag me haast af of ze beiden wel uit dezelfde fabriek komen.
Wellicht binnenkort meer uit de schuur.
Vriendelijke groet, Erwin.
- Bijlagen
-
- 100_1723.jpg (215.66 KiB) 5048 keer bekeken
-
- 100_1722.jpg (135.39 KiB) 5048 keer bekeken
-
- 100_1720.jpg (213 KiB) 5048 keer bekeken
-
- 100_1718.jpg (156.42 KiB) 5048 keer bekeken
-
- 100_1717.jpg (136.71 KiB) 5048 keer bekeken
-
- 100_1716.jpg (195.42 KiB) 5048 keer bekeken
-
- 100_1715.jpg (235.4 KiB) 5048 keer bekeken
-
- 100_1713.jpg (244.54 KiB) 5048 keer bekeken
Re: de fietsschuur herontdekt.
Er komen leuke fietsen uit je schuur zeg! Erg leuk om te lezen! Er staat toevallig niets van Gruno in?
Mocht je overigens geen bestemming vinden voor het Fongers zadel/plaatje dan heb ik nog wel een bestemming...
Mocht je overigens geen bestemming vinden voor het Fongers zadel/plaatje dan heb ik nog wel een bestemming...

Neem eens een kijkje op mijn website: http://www.fongersgroningen.nl
Re: de fietsschuur herontdekt.
Hallo Jasper.
Zelf vind ik het ook wel interessant te zien wat ik alweer in de schuur had staan.
Ik heb ook nog een divisie potentiële projecten/onderdelen en fietsen die eigenlijk meer frame dan fiets zijn.
Het zadellogo van de Fongers hoop ik er weer op terug te zetten.
Ik zal weer een nieuwe velg achter monteren, hopelijk ditmaal een betere kwaliteit.
Als ik vergelijk met de ook verchroomde velgen van de Bronda, na alle verwaarlozing en hoe die er nog uitzien..
Een Gruno staat er nog niet in de verzameling.
Ik ben er ook nog niet veel tegengekomen.
Ik had wel ooit het plan meer toe te leggen op Groninger fietsmerken.
Vooralsnog moet ik de verzameling maar beter niet uitbreiden met het oog op de beschikbare tijd en ruimte.
Binnenkort zet ik ook nog een foto van een andere Fongers hier, waar ik een vraag over heb.
Dank voor de reactie, vriendelijke groet Erwin
Zelf vind ik het ook wel interessant te zien wat ik alweer in de schuur had staan.
Ik heb ook nog een divisie potentiële projecten/onderdelen en fietsen die eigenlijk meer frame dan fiets zijn.
Het zadellogo van de Fongers hoop ik er weer op terug te zetten.
Ik zal weer een nieuwe velg achter monteren, hopelijk ditmaal een betere kwaliteit.
Als ik vergelijk met de ook verchroomde velgen van de Bronda, na alle verwaarlozing en hoe die er nog uitzien..
Een Gruno staat er nog niet in de verzameling.
Ik ben er ook nog niet veel tegengekomen.
Ik had wel ooit het plan meer toe te leggen op Groninger fietsmerken.
Vooralsnog moet ik de verzameling maar beter niet uitbreiden met het oog op de beschikbare tijd en ruimte.
Binnenkort zet ik ook nog een foto van een andere Fongers hier, waar ik een vraag over heb.
Dank voor de reactie, vriendelijke groet Erwin
Re: de fietsschuur herontdekt.
Mooie fieten en lekker authentieke staat!
Altijd leuk om te zien wat er uit iemands schuurtje komt 


Less is more 

Re: de fietsschuur herontdekt.
Zo, eigenlijk moet ik nu snurken.
Ik moest een ingewikkelde nota voorelkaar maken achter de pc, hoort er ook bij.
Als afleiding (en uitstel van plichtplegingen..) maar de Burgers uit 1954 gepoetst.
Alles ruikt hier nu poetsfris.
Ik had 'm gekregen van een vriendin, zelf ook beetje fietsgek.
Het was een afgetrapt studentenros.
Volgens mij zat er een Gazelle stuur op, die nu mijn 'trapfiets' siert.
De koplamp komt uit mijn collectie fietsparafernalia.
Hij is wel een beetje gebutst maar dat is de fiets ook.
Het achterlichtje zat er wel nog op, minus fitting die ik nog eens ergens moet opsporen.
Bij het demonteren brak (natuurlijk) dat boutje af.
Maar dat probleem heb ik wel vaker gefikst al is het een heel gepiel.
De bagagedrager zat er ook niet bij, die had ik ooit van zo'n zelfde model maar dan damesfiets gesloopt.
Ik had toen een partijtje fietsen uit de stad die waren opgedregd.
Éen bijna gaaf (een Phoenix, die heb ik nog), één helemaal begroeid met mosselen en toiletpapier (na het schoonmaken heb ik de hele dag naar riool geroken..), en de Burgers was roodverroest.
Gelukkig had ik toen voorzien dat deze fiets ooit bij mij zou komen (..) en ik heb de drager geschuurd, in de rode menie en daarop Tencoferro roestwerende metaallak.
Dat is mijn favoriet, die gaat helemaal op in het patina van een oude (zwarte) fiets zoals u ziet.
En het is na droging een oersterke lak.
In het (originele) achterwiel zit een Beckson terugtrapremnaaf.
Op de voorwielnaaf staat Union, dat is vast en zeker niet origineel maar de velg staat goed bij de fiets, al is de gouden bies iets smaller dan achter.
De transfers zijn redelijk gebleven, de kettingkast heb ik zelf toegevoegd en net als bij de Fongers het logo er met een tweeharig penseeltje opgekwast.
Helemaal strak is het niet, maar zo lijkt het wel een beetje op een verschoten transfer en dus 'origineel'.
Al met al straalt deze superstrak rijdende fiets weer als (bijna) nieuw.
De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik van nature niet zo'n poetser ben, ik kan ook erg genieten van roest en stof en verval.
Maar die wat schuchtere glans staat dit rijwiel ook erg goed.
Eerst slapen, later meer.
Groet Erwin.
Ik moest een ingewikkelde nota voorelkaar maken achter de pc, hoort er ook bij.
Als afleiding (en uitstel van plichtplegingen..) maar de Burgers uit 1954 gepoetst.
Alles ruikt hier nu poetsfris.
Ik had 'm gekregen van een vriendin, zelf ook beetje fietsgek.
Het was een afgetrapt studentenros.
Volgens mij zat er een Gazelle stuur op, die nu mijn 'trapfiets' siert.
De koplamp komt uit mijn collectie fietsparafernalia.
Hij is wel een beetje gebutst maar dat is de fiets ook.
Het achterlichtje zat er wel nog op, minus fitting die ik nog eens ergens moet opsporen.
Bij het demonteren brak (natuurlijk) dat boutje af.
Maar dat probleem heb ik wel vaker gefikst al is het een heel gepiel.
De bagagedrager zat er ook niet bij, die had ik ooit van zo'n zelfde model maar dan damesfiets gesloopt.
Ik had toen een partijtje fietsen uit de stad die waren opgedregd.
Éen bijna gaaf (een Phoenix, die heb ik nog), één helemaal begroeid met mosselen en toiletpapier (na het schoonmaken heb ik de hele dag naar riool geroken..), en de Burgers was roodverroest.
Gelukkig had ik toen voorzien dat deze fiets ooit bij mij zou komen (..) en ik heb de drager geschuurd, in de rode menie en daarop Tencoferro roestwerende metaallak.
Dat is mijn favoriet, die gaat helemaal op in het patina van een oude (zwarte) fiets zoals u ziet.
En het is na droging een oersterke lak.
In het (originele) achterwiel zit een Beckson terugtrapremnaaf.
Op de voorwielnaaf staat Union, dat is vast en zeker niet origineel maar de velg staat goed bij de fiets, al is de gouden bies iets smaller dan achter.
De transfers zijn redelijk gebleven, de kettingkast heb ik zelf toegevoegd en net als bij de Fongers het logo er met een tweeharig penseeltje opgekwast.
Helemaal strak is het niet, maar zo lijkt het wel een beetje op een verschoten transfer en dus 'origineel'.
Al met al straalt deze superstrak rijdende fiets weer als (bijna) nieuw.
De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik van nature niet zo'n poetser ben, ik kan ook erg genieten van roest en stof en verval.
Maar die wat schuchtere glans staat dit rijwiel ook erg goed.
Eerst slapen, later meer.
Groet Erwin.
- Bijlagen
-
- 000_0022.jpg (132.14 KiB) 5017 keer bekeken
-
- 000_0019.jpg (162.53 KiB) 5017 keer bekeken
-
- 000_0018.jpg (126.88 KiB) 5017 keer bekeken
-
- 000_0017.jpg (167.54 KiB) 5017 keer bekeken
-
- 000_0015.jpg (177.38 KiB) 5017 keer bekeken
Re: de fietsschuur herontdekt.
Hallo Erwin,
Die Burgers ziet er knap uit, inclusief de bagagedrager die uit de gracht is opgedregd.
Om terug te komen op je Eysink, het is inderdaad een echte oorlogsfiets. Zelf heb ik een Eysink herenfiets uit die tijd, ook helemaal zwart. Die heeft een iets lager framenummer, 69541. In enkele onderdelen staat het jaartal 41 ingeslagen.
Ik denk dat jouw fiets ook van 1941 of misschien 1942 is. Hij zal in elk geval van voor 1945 zijn, want toen kwam er een nieuw jubileum stempel. F&S had in dat jaar de 60 miljoen bereikt. Kijk eens naar het bouwjaar-stempel in de naaf, links onder het logo met de adelaar (zie onderstaande foto van zo'n oorlogsnaaf).
Het is trouwens onvoorstelbaar dat er in die periode in Duitsland nog zoveel remnaven en dus ook fietsen zijn gemaakt.
Dat die Eysink damesfiets zwaarder lijkt dan vergelijkbare omafietsen is geen verbeelding. Die stalen jasbeschermers alleen wegen al 1,5 kg! Ook lijkt het erop dat Eysink in die jaren niet meer de beschikking had over het lichtste soort buismateriaal.
Groeten,
Sjoerd
Die Burgers ziet er knap uit, inclusief de bagagedrager die uit de gracht is opgedregd.
Om terug te komen op je Eysink, het is inderdaad een echte oorlogsfiets. Zelf heb ik een Eysink herenfiets uit die tijd, ook helemaal zwart. Die heeft een iets lager framenummer, 69541. In enkele onderdelen staat het jaartal 41 ingeslagen.
Ik denk dat jouw fiets ook van 1941 of misschien 1942 is. Hij zal in elk geval van voor 1945 zijn, want toen kwam er een nieuw jubileum stempel. F&S had in dat jaar de 60 miljoen bereikt. Kijk eens naar het bouwjaar-stempel in de naaf, links onder het logo met de adelaar (zie onderstaande foto van zo'n oorlogsnaaf).
Het is trouwens onvoorstelbaar dat er in die periode in Duitsland nog zoveel remnaven en dus ook fietsen zijn gemaakt.
Dat die Eysink damesfiets zwaarder lijkt dan vergelijkbare omafietsen is geen verbeelding. Die stalen jasbeschermers alleen wegen al 1,5 kg! Ook lijkt het erop dat Eysink in die jaren niet meer de beschikking had over het lichtste soort buismateriaal.
Groeten,
Sjoerd
Re: de fietsschuur herontdekt.
Hallo.
Ik ben niet meer bij de Eysink geweest, zal ik morgen 'es doen, dan is mijn Huishouddag (en wat er nog meer thuis te klussen is).
Wel weer even 2 fietsen in het spotlicht.
Ten eerste, eens een ander kleurtje (wel zeldzaam in mijn verzameling) dan Zwart.
Het is een heel sierlijke Locomotief uit ongeveer 1953.
Ook van het oud ijzer gered.
De spaken van het achterwiel lagen er uit, stuur was geheel roestbruin.
Spaken heb ik vervangen, en stuur ook door een gelijkend exemplaar maar ik weet niet meer of ik het roestige origineel toen bewaard heb.
Hij is nog steeds niet af al wil ik er niet teveel aan doen.
Wel een achterband erop natuurlijk, die had ik geleend voor de Peerless voor m'n zoontje.
En let niet op dat zadel a.u.b., die zit er alleen maar op omdat het een zadel is..
Originele verlichting zit er nog op, en die stalen kettingkast, en spatborden en kettingkast afgewerkt met een chroomlijst.
De tweede heb ik vorig jaar gekregen van een vriendin van m'n zus, die vond 'm niet lekker rijden (..)
Het is een Gazelle No.8 uit 1954.
Nog behoorlijk origineel en best gaaf.
Zelfs de biesjes op de spatborden zijn nog goed te zien, en ze zijn niet eens verroest!
Helaas mist de koplamp.
Het achterwiel behoeft revisie, de kogels zijn ingelopen in de naafconus.
Ik had al geprobeerd dit met wat polijsten en nieuw vet te verzachten maar het loopt nog niet lekker.
Bovendien zit er een slagje in het wiel maar dat kan ik er uit spannen.
En poetsen, en witte banden erop en dan gaan met die banaan.
Leuk hé, die oude fietsen.
Groet, Erwin
Ik ben niet meer bij de Eysink geweest, zal ik morgen 'es doen, dan is mijn Huishouddag (en wat er nog meer thuis te klussen is).
Wel weer even 2 fietsen in het spotlicht.
Ten eerste, eens een ander kleurtje (wel zeldzaam in mijn verzameling) dan Zwart.
Het is een heel sierlijke Locomotief uit ongeveer 1953.
Ook van het oud ijzer gered.
De spaken van het achterwiel lagen er uit, stuur was geheel roestbruin.
Spaken heb ik vervangen, en stuur ook door een gelijkend exemplaar maar ik weet niet meer of ik het roestige origineel toen bewaard heb.
Hij is nog steeds niet af al wil ik er niet teveel aan doen.
Wel een achterband erop natuurlijk, die had ik geleend voor de Peerless voor m'n zoontje.
En let niet op dat zadel a.u.b., die zit er alleen maar op omdat het een zadel is..
Originele verlichting zit er nog op, en die stalen kettingkast, en spatborden en kettingkast afgewerkt met een chroomlijst.
De tweede heb ik vorig jaar gekregen van een vriendin van m'n zus, die vond 'm niet lekker rijden (..)
Het is een Gazelle No.8 uit 1954.
Nog behoorlijk origineel en best gaaf.
Zelfs de biesjes op de spatborden zijn nog goed te zien, en ze zijn niet eens verroest!
Helaas mist de koplamp.
Het achterwiel behoeft revisie, de kogels zijn ingelopen in de naafconus.
Ik had al geprobeerd dit met wat polijsten en nieuw vet te verzachten maar het loopt nog niet lekker.
Bovendien zit er een slagje in het wiel maar dat kan ik er uit spannen.
En poetsen, en witte banden erop en dan gaan met die banaan.
Leuk hé, die oude fietsen.
Groet, Erwin
- Bijlagen
-
- 000_0024.jpg (139.23 KiB) 4993 keer bekeken
-
- 000_0025.jpg (140.04 KiB) 4993 keer bekeken
-
- 000_0026.jpg (134.05 KiB) 4993 keer bekeken