Vereniging De Oude Fiets

Dag Maarten.

Ah, de Thinnerdruk!
Op de kunstacademie ben ik veel bezig geweest met druktechnieken.
Vooral met 'diepdruk' (etsen en graveren) en een klein beetje met hoogdruk (houtsnede of linoleumsnede) en een heel klein beetje lithografie en zeefdruk.
De Thinnerdruk (Trichloorethyleen) heb ik ook wel gebruikt om foto's om te zetten in diepdruk op een plaat zink.
Veel pielen op de kopieermachine van de academie.
Ik had van een medestudent geleerd hoe je het ding kon foppen, zodat je gratis kon kopiëren en niet steeds al je dubbeltjes in de machine hoefde te gooien .
Hoewel ik denk dat bijna iedereen dat wist, toch kon dat jaren achtereen.
Lekker vet zwart kopiëren en dan met een met tri doordrenkt papier erop door de pers halen.
De toner was behoorlijk zuurbestendig zelfs in de fijnere gradaties.
Ik probeerde het laatst, met een logo van een oude Morris basgitaar die ik aan het opknappen ben, maar kwam erachter dat 't met printerinkt niet gaat...
Volgens mij, maar ik weet het niet zeker, werden de oude transfers middels zeefdruk in kleurlagen opgebouwd.
Als het Fongers logo verweert, blijft er ook een gouden vlak over.
Zoiets zou heden ten dage nog best kunnen worden gemaakt, helaas heb ik er de kunde en gereedschap niet voor.
Ik heb nog wel een etspers, zuurbakken en dergelijke maar transfers maken met etstechniek lijkt me niet mogelijk.
Met hoogdruk zou het wel mogelijk moeten zijn, op transferpapier of misschien wel op een zelf te bereiden lak- drager.
Vooralsnog heb ik genoeg transfers liggen...
Hoe de duurzaamheid van de inkt is zal nog blijken, maar als het wat vaal wordt lijkt het ook net echt.

Trouwens, tip; kies bij de afdrukopties NIET voor 'T shirt transfer' (ik wist niet wat ik moest kiezen, en het woord Transfer leek me logisch) want dan krijg je transfers in spiegelbeeld.
En leg ook geen gewoon papier onder het transferpapier bij de invoerlade, want bij mij pakte de printer eerst het gewone papier en halverwege het transferpapier.
Twee vellen verknotst
Maar als iemand een Fongers spiegelbeeldig wil restaureren; ik heb nog een vel spiegeltransfers!

Wel leuk om nog een benadering van het transferprobleem te zien!
Experimenteren is leuk.

Ik had voor de goudverf trouwens een busje Motip 'deco' gekocht.
'Niet overspuitbaar met blanke lak, niet veegvast' stond er op.
Precies goed, dacht ik, want de blanke lak heb ik erop geplakt (het transfer) en mocht het geheel toch niet bevallen dan veeg ik het er weer af.
Althans dat is mijn gedachte

Groet, Erwin

Ja zeker Experimenteren is leuk!!

En een kunstacademie lijkt me helemaal de plek om daar in te worden gestimuleerd.

Groeten,
Maarten

Het balhoofdtransfer heb ik weer verwijderd.
Ik stoorde me nogal aan de koploze vogels, en ik wou zien of het transfer inderdaad zonder schade aan de lak te verwijderen is.
Nu, dat is zo.
Het transfer kon ik met enig gepulk, er als een stevige sticker aftrekken.
Toen met poetsdoek en (eco)terpentine de goudverf te lijf.
Die liet zich zoals gehoopt, hiermee oplossen.
En wat verscheen er halverwege de poetsactie; een Spookachtig Logo!
Of het iets in het oude transfer van de fiets is wat ik door mijn gepoets activeerde (er stond écht niets meer op het balhoofd, en fiets is en was niet overgelakt) of gewoon restanten van mijn probeerseltransfer- ik weet het niet.
Even speelde ik met de gedachte om het zo te laten, maar heb toch opnieuw goud opgespoten.

In ieder geval; mijn idee werkt.
Je kan met deze opbouw zonder schade de boel weer verwijderen.
Handig wellicht als je nog originele lak hebt, en nog op zoek bent naar een echt laktransfer.
Een tijdelijke oplossing zogezegd.
Maar als de nieuwe poging mij naar 't zin is, laat ik de boel lekker zitten.

Nu heb ik ook de weerbestendigheid van deze transfers kunnen testen.
Mijn fietsen leven onder dak, maar een vriendin van mij heeft een Fongers HD55 uit 1925, die wel buiten leeft en die ze maar niet binnen wil zetten
Afgelopen zomer was ik er met een bouwklus bezig, en voor de gein heb ik op haar (overgeschilderde) Fongers een van mijn transfers geplakt.
Na een paar weken heb ik haar er maar op gewezen, want ze had het helemaal niet gezien
Nu was ik er deze week weer aan een klus bezig en heb ik het transfer even gecontroleerd.
Na een dikke drie maanden in weer en wind (en voldoende regen) viel de toestand van het plaatje mij niet tegen
Oké, de letters zijn iets dikker geworden door het een beetje uitlopen van de printerinkt, maar de letters op mijn transfer waren toch iets te iel.
Ik had er wel een laagje acrylvernis onder, en twee laagjes overheen gedaan.
De locatie op de balhoofdbuis klopt niet helemaal, maar dat o-zo-handige maar niet bij deze fiets horende transportrekje zat in de weg...
Van de HD55 zijn overigens alleen het frame en waarschijnlijk de spatborden nog origineel.

Het ziet er inderdaad niet weggeregend uit.
Dat is mogelijk door de finisch die je het gegeven hebt?
Wat ik me nog steeds afvraag is of je geen transfer kan maken die puur uit kleur bestaat en waarbij je dus de drager weg haalt zo als bij een traditionele transfer.
Ik vind jou grafische werk werkelijk uit de kunst maar zie liever geen randje van een drager om de transfer heen.
Je omschreef eerder dat je je transfer er zo af kon halen wat als het ware het idee van een sticker ten opzichte van een laktransfer bevestigd.

Groeten,
Maarten

Tja Maarten, het blijft een sticker...
Ik ben ook steeds tussen de dagelijkse beslommeringen door aan het brainstormen over een betere oplossing.
Het transferproject was ook eigenlijk een begin naar mijn idee.
Een begin dat nog uitgewerkt moet worden.
Ik vond trouwens jouw oplossing met de Thinnerdruk veel eleganter
Vergt wel een nauwgezet snijwerk voor de spuitmal.
Ik zat wel te denken dat je zo'n spuitmal zou moeten kunnen etsen, zoals met een printplaat (met een zuurbestendige licht-gevoelige emulsie) en dan van zeer dun koper dat je met eenzijdig aangebrachte spuitlijm kan bevestigen en ook weer verwijderen.
Ik heb sinds een tijdje eindelijk een Fongers (DF55) met perfect bewaard gebleven transfers in huis, zodat ik nu over goed referentiemateriaal beschik.
Toch zie ik bij het originele transfer ook een randje, al is het minder dik.
Nu was ik ook vrij ruimhartig geweest met het aanbrengen van de blanke acrylaat (auto)lak op het drukwerk van het transferpapier.
Dat zou sowieso dunner kunnen worden opgebracht, al zal het transfer er wel kwetsbaarder door worden bij het opbrengen.
Ik zal er zeker verder mee experimenteren.
Ik ben nu bezig met een HZ60 uit 1951 met nog degelijke originele lak, maar volledig weggepoetste transfers en biezen
Trouwens, nu ik een heel mooi bewaarde DF55 in originele staat heb, is de DF55 uit dit topic gereduceerd tot onderdelen
De spatborden hebben een kleine metamorfose ondergaan en zitten nu op de H65 uit 1936 (uit de rubriek 'restauratie, richten van een frame'), de trapas/cranks en het voorwiel zitten nu op een HF60 die ik voor mijn zoontje in elkaar heb gezet!
Daar zit trouwens ook de Sturmey Archer versnellingsnaaf uit 1973 op, die ik weer uit de net genoemde H65 van 1936 had gehaald.
Zo vindt alles weer een plek

Groet, Erwin

Ja leuk als alles weer een nuttige plek krijgt. Tegen het westerse weggooi cultuurtje in.

Ik bedacht dat het misschien goed is om te transfers af te drukken op materiaal wat niet graag lak vast houdt.
Iets met silicone of zo . Dat als je tenslotte de transfer op het frame lijmt met lak de drager makkelijk af te pellen is en de verf/inkt blijft zitten.

Mijn thinnerdruk poging vond ik ook wel leuk maar het maximale resultaat was wel een beetje ''impressionistisch''.
Mag best op zo`n oude fiets maar een scherpe afbeelding zat er ook gewoon niet in die keer.
Misschien inderdaad met een mal die haarscherp geëtst is. Ik kan op m`n werk wel printplaten (laten )maken dus zoiets zou inderdaad ook moeten kunnen. Ik dacht ook al eens aan het etsen van velgplaatjes en balhoofdplaten.

Groeten,
Maarten

In feite doet transferpapier dat ook.
Het papier is bedekt met een laagje ('suikerlaagje' las ik ergens) dat uiteindelijk oplost in water, en erover een dun lijmlaagje waarop je print.
De noodzakelijke blanke laklaag is de feitelijke beelddrager, en die zorgt er ook voor dat de geprinte delen niet gewoon wegspoelen.
Eigenlijk zit het principe niet zo heel ver van het laktransfer, alleen werk je bij printen niet met verf maar met inkt.
Een drager met siliconen lijkt me lastig, omdat je daar eigenlijk helemaal geen hechting van lak krijgt.
Als je het principe van transferpapier (lakken op een op papier gebrachte laag die oplost in water, maar in droge toestand vast genoeg is om de verf te hechten) zou gebruiken en het met een vernis op het frame plakt zou je na droging van de vernis het papier er met water af moeten kunnen halen.
Werken laktransfers ook niet zo?
Je moet dan natuurlijk wel spiegelbeeldig, en 'ondersteboven', opbouwen.

Ik heb zelf een inktjet printer, maar het schijnt dat je met laserprinter een beter resultaat krijgt.
De inkt van mijn printer is in ieder geval heel gevoelig voor oplossen in water.
Er zijn ook speciale vloeistofjes voor hechting en verdoezelen van de scherpe randjes, alsmede speciale vernislagen (ik gebruikte gewoon spuitlak acrylaat)
Er is in dat opzicht nog wel een en ander te verbeteren aan mijn gepruts, maar een echt laktransfer blijft toch het mooiste...

Groet, Erwin