Er zijn verschillende mensen die op deze manier te werk zijn gegaan en al jaren vrolijk rondfietsen met deze reparatie. Dus een tijdbom is schromelijk overdreven. Bovendien word op deze fietsen veel minder dan gebruikelijk gefietst. En de gebruikers ervan voorzichtiger dan de gemiddelde fietser uit de statistieken. Een eenvoudige controle die je regelmatig uitvoeren moet lijkt wel raadzaam. Bovendien braken de voorvorken vroeger regelmatig zelfs bij veiligheidsvorken met dubbele buizen (lees 2 buizen in elkaar) Ik heb daar nog een mooi voorbeeld van liggen van het illustere merk Simplex. Zelfs bij fabrieksgemaakte voorvorken dus. Framebreuken zijn ook met enige regelmaat voorgekomen. Het blijft een samengesteld geheel waarvan de zwakste schakel bepalend is voor de leeftijd die een fiets bereikt. Onze beruchte bouwmarkt fiets door Otto eens benoemd als wrakhout als het de fabriek uitkomt breekt al bij het uitpakken. De moderne fiets is wat dat betreft pas een echte tijdbom met zijn slechte frame en glijlagers op de voorvork (zelf gevonden bij een Gazelle).
De fiets is verworden tot een wegwerp produkt. Daar zal deze Raleigh denk ik met grote kwaliteit ver boven staan...
Het lassen aan een stuur is niet zonder gevaar. Breuk van de binnenbalhoofdbuis kan valpartijen veroorzaken. De las mag niet dik zijn, want de onderste ring van het balhoofd moet over de las kunnen schuiven. Aan de binnenkant mag liefst nauwelijks een doorlas zitten, want dan kan het stuur niet naar beneden zakken. TIG-lassen is de minst slechte methode voor dit werk.
Maar ik zou er zelf niet aan beginnen; neem een goede levensverzekering en monteer een plaatje van St. Christoffel, de beschermheilige van de reiziger .