Verbouwing Raleigh Superbe
Geplaatst: 15 jul 2013, 14.11
Beste groep,
Ik heb zo als ik al eerder schreef m`n vakantie voor wat het fietsgebeuren aangaat gevuld met het opwaarderen van m`n roadsters.
Dit hield bij mijn Raleigh Superbe in dat er iets aan het verzet gedaan moest worden .Er zat een vrijloopnaaf met
18 tanden achter en een voorblad van 46 tanden.
Deze verhouding is niet prettig te berijden althans voor mij.
Ik heb in de catalogi van Raleigh gekeken en moest constateren dat in de jaren rond 1922 (het jaar van m`n Raleigh) een gebruikelijke verhouding was. Ze spreken van 72 in. voor het tweede verzet van de SA naaf. IK kan die getallen niet thuis brengen maar vergeleken met een fongers-S.A. tabel die ik bezit kom ik dan inderdaad uit bij 46-18 tands.
Wie weet wat die getallen voorstellen? inch`s dan kom ik voor een pedaalomwenteling te kort??
Bij de latere Raleigh Superbe`s rond 1928 meen ik gaat het verzet naar 19 tands achter. Dat is wat ik ook heb gedaan met daarmee meteen een S.A. K naaf in plaats van
de vrijloopnaaf. Dat zou ik overigens nooit hebben gedaan als de oorspronkelijke combinatie origineel was maar de fiets is door mij al eens met behulp van een 1923 Raleigh terug gebouwd.
De Raleigh achternaaf heeft een 8mm as en dito opstapmoer en kettingspanners met een klein gat,best apart.
Het ombouwen had nog al wat voeten in aarde.
Zo moest ik de ketting verlengen met een halve of wel verloop schakel. Ik tel daar nog al op omdat ik de achteras altijd netjes in het midden van de vorksleuf wil hebben.
Niet op het eind ,dat is lelijk.
Nu bleek dat de originele ketting (1923)van Engelse makelij
asjes heeft van 4,2 mm. Ga daar maar eens een verloopschakel
voor vinden. Lukt niet dus moest ik er zelf een aanpassen.
Plaatjes uitboren en busje uitslijpen. Veel gedoe maar uiteindelijk heb ik de oude ketting kunnen behouden en dat is
super belangrijk voor een freak zo als ik.
Geen Duitse ketting op een Raleigh! Ik had nog een stuurversteller liggen met de zelfde staat van nikkel en een stuk oude buitenkabel is natuurlijk ook wenselijk op zo`n fiets.
Ten slot heb ik de binnenkabel groen geverfd en aan het eind een messing tonnetje gesoldeerd.
Zo`n klem inrichting buiten de stelmoer vind ik voor zo`n oude fiets niets. De binnenkabel moet fraai de stelmoer in gaan.
Na wat afstel gedoe , de kabel zet zich en de naaf deksels komen vaster te zitten (speling op achterwiel neemt toe)
rijdt de Raleigh als een trein. Met inderdaad een beter verzet.
Groeten,
Maarten
Ik heb zo als ik al eerder schreef m`n vakantie voor wat het fietsgebeuren aangaat gevuld met het opwaarderen van m`n roadsters.
Dit hield bij mijn Raleigh Superbe in dat er iets aan het verzet gedaan moest worden .Er zat een vrijloopnaaf met
18 tanden achter en een voorblad van 46 tanden.
Deze verhouding is niet prettig te berijden althans voor mij.
Ik heb in de catalogi van Raleigh gekeken en moest constateren dat in de jaren rond 1922 (het jaar van m`n Raleigh) een gebruikelijke verhouding was. Ze spreken van 72 in. voor het tweede verzet van de SA naaf. IK kan die getallen niet thuis brengen maar vergeleken met een fongers-S.A. tabel die ik bezit kom ik dan inderdaad uit bij 46-18 tands.
Wie weet wat die getallen voorstellen? inch`s dan kom ik voor een pedaalomwenteling te kort??
Bij de latere Raleigh Superbe`s rond 1928 meen ik gaat het verzet naar 19 tands achter. Dat is wat ik ook heb gedaan met daarmee meteen een S.A. K naaf in plaats van
de vrijloopnaaf. Dat zou ik overigens nooit hebben gedaan als de oorspronkelijke combinatie origineel was maar de fiets is door mij al eens met behulp van een 1923 Raleigh terug gebouwd.
De Raleigh achternaaf heeft een 8mm as en dito opstapmoer en kettingspanners met een klein gat,best apart.
Het ombouwen had nog al wat voeten in aarde.
Zo moest ik de ketting verlengen met een halve of wel verloop schakel. Ik tel daar nog al op omdat ik de achteras altijd netjes in het midden van de vorksleuf wil hebben.
Niet op het eind ,dat is lelijk.
Nu bleek dat de originele ketting (1923)van Engelse makelij
asjes heeft van 4,2 mm. Ga daar maar eens een verloopschakel
voor vinden. Lukt niet dus moest ik er zelf een aanpassen.
Plaatjes uitboren en busje uitslijpen. Veel gedoe maar uiteindelijk heb ik de oude ketting kunnen behouden en dat is
super belangrijk voor een freak zo als ik.
Geen Duitse ketting op een Raleigh! Ik had nog een stuurversteller liggen met de zelfde staat van nikkel en een stuk oude buitenkabel is natuurlijk ook wenselijk op zo`n fiets.
Ten slot heb ik de binnenkabel groen geverfd en aan het eind een messing tonnetje gesoldeerd.
Zo`n klem inrichting buiten de stelmoer vind ik voor zo`n oude fiets niets. De binnenkabel moet fraai de stelmoer in gaan.
Na wat afstel gedoe , de kabel zet zich en de naaf deksels komen vaster te zitten (speling op achterwiel neemt toe)
rijdt de Raleigh als een trein. Met inderdaad een beter verzet.
Groeten,
Maarten