Kosti Bali

[jrietveld]

Hier een berichtje uit Denpasar/Bali waar het derde Kosti-congres wordt gehouden; 200 man uit alle windstreken van Indonesië die een nieuwe voorzitter moeten kiezen en het beleid van de vereniging moeten bepalen; een echte algemene ledenvergadering, zeg maar.
Als enige Nederlandse bezoeker de nodige aandacht en spreektijd gekregen; hier word naar je geluisterd...! Ook weer eindeloos op de foto.
Interessant is dat het oudefietsen-wezen hier nog steeds in de lift zit; er zijn 300 ingeschreven clubs (los van allerlei ongeorganiseerde), waarvan sommige 1.000 of meer leden hebben.

Het is altijd een gezellig treffen met veel inmiddels bekende verzamelaars.
Rond de bijeenkomst is er een klithikan, een flinke tweedehandsmarkt. Tenminste drie Nederlandse fietsen uit de jaren '10 gezien en ook een path racer. Ook opmerkelijk veel oude onderdelen (zoals echt oude verlichting, vernikkelde Simplex driepoot crankstellen etc.), maar de prijzen zijn naar onze begrippen erg hoog (terwijl de rupiah flink in waarde is gedaald). Boeiend ook hoe men kostbare onderdelen blijft vervalsen (zie het zadel).
Fahmi, de secretaris van de club die ook in Nederland is geweest, is doende om een soort exportkanaal op te zetten. Hij biedt (scherp) op complete oude fietsen en laat die door enkele stromannen tegen contante betaling ophalen. Vervolgens worden ze verzameld en per container verzonden. De opdrachtgever in Indonesië betaalt ca. 250 euro extra voor de 'handling'.

Morgen de grote fietstocht om 7uur inde ochtend, waarbij weer het nodige fraais te zien zal zijn.

groet, Jos

[gerritkan]

Leuke foto,s Jos
Ik had op Wiwit z'n Facebook er al wat van gezien , oa van de onderdelen markt die me de moeite waard lijkt om rond te struinen .
Toch maar eens gaan sparen omdat eens mee te maken .

Maar wij luisteren ook altijd naar Jou ?

[JasperA]

Dag Jos,

Wat is je (verborgen appellerende) boodschap achter deze informatie?

Fahmi, de secretaris van de club die ook in Nederland is geweest, is doende om een soort exportkanaal op te zetten. Hij biedt (scherp) op complete oude fietsen en laat die door enkele stromannen tegen contante betaling ophalen. Vervolgens worden ze verzameld en per container verzonden. De opdrachtgever in Indonesië betaalt ca. 250 euro extra voor de 'handling'.

Dat je er niet expliciet een oordeel aan hangt doet vermoeden dat je twijfelt aan de wenselijkheid van een dergelijk export kanaal maar dat is even een enorme aanname van mijn kant.

Iedereen mag natuurlijk zelf bepalen aan wie hij zijn spullen verkoopt maar gevoelsmatig zou het toch jammer zijn als de generaties na mij erachter komen dat er (vanwege te weinig vraag in Nederland dat wel) veel oude rijwielen die hier vroeger gemaakt en bereden zijn in de jaren rond 2014. na hier bijna 70-100 jaar te hebben overleefd, vervolgens, plat gezegd, in containerladingen naar Indonesië zijn verscheept.

Als ik er dan zelf een boodschap aan toe mag voegen dan zou ik ervoor willen pleiten om nog mooi oud materiaal nu en voor de toekomst toch vooral hier in Nederland proberen te houden. Het zou jammer zijn wanneer over een tig aantal jaar de huidige verzamelaars verweten wordt niet goed op nog bewaard gebleven spullen te hebben gepast.

Ik moet daarbij wel eerlijk bekennen dat mijn pleidooi puur gevoelsmatig is. Het beeld dat er containers vol met oud (ook Gronings) fiets materiaal worden verscheept met leden van de vereniging (al dan niet bewust) als grootste leverancier is in ieder geval de trigger.

Rationeel bekeken is het nou eenmaal een kwestie van vraag en aanbod en importeren wij ook met regelmaat oud materiaal uit bijvoorbeeld Duitsland en Engeland. Een logisch gevolg van digitalisering en globalisering. Laten we hopen dat in de toekomst naast de sympathieke Indonesiërs niet ook nog rijke Russen of Chinezen interesse gaan tonen...

Ik ga in ieder geval eens broeden op een soort van 'anti-export kanaal'.

In mijn eentje heb ik spijtig genoeg niet de middelen om de vraagkant voldoende groot te laten zijn maar met meerdere mensen die een steentje willen bijdragen kunnen we misschien de vraagkant in Nederland zo groot krijgen dat de verhoudingen qua export goed blijven.

Doel is dan niet om de export van Nederlands erfgoed volledig uit te sluiten maar het doel is wel om deze in balans te houden voor toekomstige generaties.

Persoonlijk zie ik, omdat ik momenteel werkzaam ben bij een grote Telecom provider, al genoeg verdwijnen naar buitenlandse partijen... Maar (laat ik ook kritisch naar mezelf zijn) waarschijnlijk dat er bij mij ook wat teleurstelling achter zit ten aanzien van de fietsen die ik graag had willen overnemen maar die uiteindelijk naar Indonesië zijn gegaan (waar er ook goed op gepast wordt)...

Overigens sta ik, omdat ik nou eenmaal ook niet alle wijsheid in pacht heb, open voor andere zienswijzes... Ik probeer in ieder geval nog zoveel mogelijk in de beeldvormingsfase te blijven in plaats van in de meningvormingsfase... Naar alle waarschijnlijkheid overzie ik nog niet het hele plaatje.

[EdMondain]

Beste Jasper,

Ik begrijp je ambivalente gevoelens over de aandacht die oude fietsen in het buitenland krijgen. Eigenlijk denk ik er zelf ook zo over.
Maar als ik de foto's zie van al die vertroetelde fietsen dan voelt het ook wel weer goed.
Misschien zijn de fietsen daar beter af dan omgebouwd in Nederland in een modieus jasje.

Groet van Edmond.

[jrietveld]

Hallo Jasper,

Over het thema export van oude Nederlandse fietsen is al het nodige gezegd op dit forum en binnen onze club. Je kunt er van alles van vinden maar uiteindelijk is het een kwestie van vraag en aanbod. Ik heb er niet zoveel moeite mee, zeker niet als je ziet wat men zich in Indonesië getroost om mooie spullen in handen te krijgen en deze te koesteren.
Een paar jaar terug, toen wij voor het eerst naar dit 'verwante' land gingen, schrokken we van de manier waarop men 'restaureerde'; alles nieuw maken en vaak met onderdelen die klopten. Ook deze keer heb ik weer getamboereerd op conserveren ipv ingrijpend vernieuwen. Ik geloof dat die boodschap inmiddels geland is.

Het was hier vandaag weer een bonte stoet met ca. 1.000 fietsers in optocht door de stad. De happening is voorbij, nu nog een paar dagen ontspannen op dit bijzondere eiland.

groet, Jos

[JasperA]

Dag Jos,

'Ambivalente gevoelens' is dan toch voor mij nog steeds wel de status vrees ik.

De opbouw van je bericht triggerde mij daardoor even tot een reactie vanmorgen. Een groeiend aantal potentiële vragers waar je u tegen zegt en het, naar ik inmiddels achter ben, niet oneindige aanbod hier in Nederland + de inrichting van een exportkanaal doen mij dan even schrikken...

Als de spullen terecht komen bij mensen die ook gewoon voor de baas werken en in de wolken zijn met goed Nederlands spul dan prima. Ik kan me goed voorstellen dat dat alleen maar leuk is zeker omdat de interesse en erkenning hier zo dramatisch laag is.

De informatie die je gaf leek echter eerder een oproep om vooral je spullen via de stromannen aan te bieden omdat er goed voor betaald wordt. Ik denk dan eerder aan hebberige rijke stinkerds en die gun ik dat niet...

Wanneer ik iemand in Indonesië een enorm plezier doe door voor een fatsoenlijk bedrag iets van de hand te doen dan voelt dat alweer anders. Dit staat echter haaks op verhalen over containers, stromannen en scherpe biedingen... Waar komen de spullen dan terecht?

[jrietveld]

Fahmi koopt in opdracht van particulieren; in principe niet voor handelaren.

groet, Jos

[remurk]

Marktwerking....., van wie zouden de Indonesiërs dat nou geleerd hebben?

[jrietveld]

Tja Rutger, zeg het maar. Op Bali had men het niet zo op de Nederlanders. Zij kwamen hier (pas) begin 1900 en uit protest daartegen benam de vorst van Denpasar zich met 2.000 volgelingen van het leven. Ik heb dit thema maar niet uitgewerkt in mijn toespraak, gehouden op hetzelfde veld waar die happening destijds plaatsvond....

Hierbij mijn laatste foto's van het evenement (genomen door Sahid Nugroho, de leider van de oudefietsenclub in Yogjakarta), 'ter leering ende vermaeck'.

groet, Jos