Richten van een frame

[Hendrik]

Een behoorlijk gemangeld Fongers H65 frame vroeg om diverse reparaties.
Zo stond de hele achterbouw bijna anderhalf centimeter uit het lood, was de rechter liggende achtervork ook horizontaal krom en stond de voorvork scheef.
Geen idee wat zich allemaal heeft voorgedaan maar het deed vast pijn
Voorvork en achterbouw heb ik gericht met deels autogeenvlam en deels koud (waar mogelijk, omdat ik zoveel mogelijk lak wil behouden)

Het frame zelf was ook nog iets opgereden; getuigen waren een naar onder hol lopende bovenbuis en beetje afgesprongen lak en lichte vervorming van de onderbuis.
Omdat ik niet de beschikking heb over professioneel richtgereedschap, had ik het volgende bedacht;
A. een constante kracht tegengesteld aan de oprijschade uitoefenen terwijl ik
B. de buisschade met mallen en lijmklemmen te lijf ga.
Nu heb ik weinig stalen balken, maar wel hout liggen.
Goed voor een zachte aanpak.
De foto's zijn van een proefopstelling gister.
Vandaag heb ik het frame gericht en het volgende gewijzigd;

De dikke M20 draadstang heb ik zo hoog mogelijk gesteld, en zowel om bracket als draadstang een ketting gemonteerd.
Zo had ik een beter krachtmoment en een gunstiger hoek t.o.v. balhoofd en bracket en door het gebruik van de kettingen (en een iets forser model spanband met haken) kon ik de kracht centraal laten aangrijpen.
Ik heb het voorzichtig en in stapjes uitgevoerd, en uiteindelijk is het frame keurig in model gekomen.
De hoeken van de lugs liggen weer in het verlengde van de buizen, en de bovenbuis is weer recht.

De butsen die in de liggende achtervork zijn gebleven, laat ik zitten als aandenken aan een hard fietsleven.
Die zullen uiteindelijk toch in de kettingkast verdwijnen

Groet, Erwin

[de rode]

tjonge-jonge ; een aardig slachtoffer van zinloos geweld geweest zo te lezen ;deze lijkt nog net op het laatste nippertje tussen de pers van de vuilniswagen uitgetrokken te zijn aan de verfomfaaide achtervork te zien

[Jeroen Zuiderwijk]

Wellicht heeft iemand met een hamer tevergeefs al een poging gewaagd het frame weer terug te zetten Dit is toch een beter oplossing. Dat blijft opzich toch wel een groot voordeel van een stalen frame, dat je hem na een flinke klap weer kunt uitlijnen en verder gebruiken. En op zich ook weer mooi dat zo'n frame zijn littekens blijft behouden maar toch gewoon functioneel goed is. Mooi werk!

[Hendrik]

De biezen gezet/aangevuld.
En een goede match gevonden voor de Fongers groene lijntjes.
Was af en toe al aan het speuren in de verfschappen, maar nu kwam ik Epifanes waterlijnverf (lak voor boven de waterlijn op schepen) tegen in een niet nader aangeduide kleur Groen.
En het mooie; blikje kostte nog geen tientje.
Nu zijn althans mijn biezen zeewaardig

[Durabo88]

Ik vond ook ooit iets soortgelijks, maar dan niet voor boten. Het is altijd fijn als je iets vind dat je verder met je restauratie helpt.

Groeten,

Y.

[Hendrik]

Na het zetten van de biezen, en het drogen ervan, heb ik ze zodanig bewerkt dat het beeld klopt met de slijtage in de originele lak.
De meeste biezen waren alleen nog als 'schaduw' te ontwaren bij strijklicht.
De voorvork is gedeeltelijk opnieuw gelakt (wegens autogeen richtwerkzaamheden) net als delen van de liggende achtervork.
De staande achtervork was in de beschadigingen dusdanig vervormd en bijna geknikt (en bovendien had men er aan één zijde de massaschroef van een dynamo bijkans doorheen gedraaid) dat dat ik als enige optie het gedeeltelijk vervangen zag.
Ik bouw deze fiets uit 1936 op uit zoveel mogelijk de originele en aanwezige delen, aangevuld met delen van een H60 uit 1952 die ik al heel lang had staan.
Die fiets had ik al eens helemaal (en erg grondig) aangepakt zonder archeologisch onderzoek te doen naar hetgeen zich onder de later aangebrachte verflagen bevond.
Helemaal kaal geschuurd dus, en met oxide rode primer en meerdere lagen Tenco zwart weer behandeld.
Wel netjes gedaan overigens, maar de fiets had geen echt verhaal voor mij.
En ik kreeg de SA 3 versnellingsnaaf met terugtraprem maar niet goed afgesteld hetgeen soms in bochten met terugschakelen en niet kunnen remmen onaangenaam voelde.

De H65 heeft nu de onderste helft van de staande achtervork, en voor- en achterspatbord, van de H60.
Deze delen zien er nogal wat strakker uit dan de rest, maar het mag ook wel zichtbaar zijn wat ik vervangen heb.

Gisteravond heb ik enkele transfers op het frame geplaatst.
Dat zijn mijn transfers uit eigen keuken, die ik bij mijn DF55 ook had gebruikt.
Ik had per ongeluk één vel spiegelbeeldig afgedrukt, en juist die heb ik hier gebruikt.
Met een goudverfstift het transfer ingekleurd en laten drogen, toen uitgeknipt en losgeweekt en middels een watergedragen PU/acrylvernis (transparant) opgebracht.
Een feitelijk laktransfer dus, en het effect is net even wat anders dan op de DF55.
De afbeelding ligt wat meer 'buiten', en het is net even wat minder 'strak' (wat ik niet erg vind overigens).
Ik heb er wel nog even twee laagjes vernis overgestreken, want anders zou het geprinte deel spoedig verdwijnen.
Door deze manier van werken hoefde ik geen spuitmal te maken voor de basis van goudverf op het frame

[Durabo88]

Ziet er erg goed uit zeg! Knap werk.

[Maarten Waarlé]

Ja, vind ik ook!
Erg goed gelukt hoor.
Ik lees ook "het onderste deel van de achtervork"?
Dat heb je gebruikt van de H60 voor de 65cm fiets. Is dat gelast of
gesoldeerd aan het bovenste deel?
Had je te veel deuken in de originele?

Groeten,
Maarten

[Hendrik]

Dank voor de complimenten.
Deze fiets is nogal een project.
Een verstandig mens legt wat meer centen op tafel, en koopt een redelijk fatsoenlijke Fongers waar je gelijk op weg kan fietsen.
Wat ik doe, kan- als je uren arbeid zou rekenen- helemaal niet uit.
Maar het gaat mij om het proces; een lijk tot leven wekken.
Met auto's heb ik dat ook.
Drie jaar geleden kocht ik mij een perfect Fiat busje uit 1990.
Letterlijk van een oud vrouwtje, de bus kon zo de showroom weer in.
Zelfs de bouten van het onderstel glommen nog van het goudkleurig galvaniseren, de bus was alleen in de zomers gebruikt om naar Zuid Frankrijk te rijden.
En toch lukte het mij niet om de klik met het mooie busje te krijgen.
Mijn klusbak heb ik zes jaar geleden aangeschaft; een doorgeroest lijk.
Daar heb ik intussen het halve onderstel opnieuw gevormd en ingelast, constructies verbeterd, motor gereviseerd en noem maar op.
Alleen van boven lijkt het nog steeds het oude lijk van zes jaar terug, en ik word vaak meewarig nagestaard
Het mooie busje heb ik pas geleden verkocht (wat niemand in mijn omgeving snapt) omdat ik nooit het gevoel had dat die van mij was - ook al had ik 'm keurig betaald en op mijn naam gezet.
Mijn DNA zat er gewoon niet in.

Zoiets heb ik waarschijnlijk ook met fietsen.
Ik begon ooit ook met oud roest, dat trek ik aan denk ik.

De achtervork was inderdaad behoorlijk vervormd Maarten.
Met name aan één kant, maar omwille van de symmetrie heb ik beide vervangen.
Dat trucje had ik ook bij een Veeno uitgehaald; die heeft nu de vorkbenen van een Gazelle bakfiets, lekker stevig
Ik heb eerst de beschadigde vork zo goed mogelijk globaal gericht, en de inbouwmaten gecontroleerd.
Toen door de gaten voor de zadelpen en de bevestigingsgaten voor de liggende vork elk een lang draadeinde gestoken, met moer en contramoer bij elk gat.
Door lange draadeinden te gebruiken, kan je goed meten of de lengtes links en rechts gelijk blijven. en door in het verlengde te kijken kan je zien of de boel niet tordeert.
Dan is het een kwestie van donorvork zagen (zo recht mogelijk; ik gebruikte een gewoon beukenhouten verstekbakje en ijzerzaagbeugel)
Dan een vorkdeel van de donor over het draadeind schuiven, maat krassen op de te repareren vork, en zagen (aan de GOEDE kant van de streep!)
Vervolgens heb ik de boel kant voor kant voorzichtig met MIG gelast (puntsgewijs, onderwijl de maten blijven controleren)
Als je netjes last hoef je alleen maar te vijlen en schuren, ik heb ook geen plamuur oid gebruikt.

Theoretisch gezien zou ik met de restanten weer een nieuwe vork kunnen lassen, maar ik heb nog een stuk uit het oude vorkbeen gezaagd om het mannetje van de liggende achtervork te lassen.
Zo blijft het toch allemaal 'origineel'

[Hendrik]

Vandaag nog even tijd genomen om de voornaaf aan te pakken.
De fiets was een beetje gepuzzeld; de originele 40 gaats Kron Prinz achtervelg was ooit naar de voorzijde verhuisd, en achter was een 'nieuw wiel' (1983) geplaatst.
Van een mede clublid heb ik een KB4 40 gaats naaf overgenomen (mooist was natuurlijk een KB6, maar ach...)
De originele BF6 voornaaf (met aluminium ankerplaat) en de originele achtervelg waren dus behouden, net als- gelukkig- de originele stuurversteller.
Alleen, in de van oorsprong 36 gaats voornaaf zaten nu wel héél veel gaatjes
De gaten die er van oorsprong in horen, heb ik gemarkeerd met rode merkstift, en de rest licht opgeboord (om te ontroesten) en dichtgelast.
Lijkt alweer een stuk beter, zeker met de zwarte lak die er intussen alweer op zit