Hallo, ik ben Rob, 61 jaar en gek op stalen racefietsen. Vanaf 1969 zit ik op de racefiets en nog steeds rijd ik graag mijn rondjes, al dan niet met clubleden. Ik ben geboren in Amsterdam en in 1987 naar het oosten verhuisd.
Ik bezit enkele stalen racefietsen, geen dure merken, maar ik ben er net zo blij mee. Sleutelen geeft mij veel rust en ontspanning.
Avonturen op de fiets schrijf ik van mij af op http://www.robfietst.nl/
Het is inderdaad, vind ik, beter om op te fietsen. Mijn favoriet is nog altijd mijn Stella Veneta uit 1970.
Ik heb super lichte racefietsen gehad toen ik nog racete in de US, maar het is altijd weer beter met een stalen frame. Ik had zelf een Masi opgebouwd, zo licht mogelijk en uiteindelijk vond ik het maar niks en heb em meteen verkocht. Terug naar staal!
Dank voor jullie reactie.
Hans, toch voel ik mijn stalen Gazelle meer bewegen bij aanzetten dan mijn alu Merida. Ik rijd graag op die Gazelle en de Raleigh; nu ik wat ouder ben en geen haast meer heb (minder hard rijd) is genieten en ontspannen mij heel wat waard. De Raleigh Rapide gaat ook vaak mee naar Tirol en afdalen, van bijvoorbeeld de Jochstrasse bij Oberjoch, is geen probleem. Ook niet voor die centre-pulls.
Helemaal gelijk Rob. Gewoon relaxed rijden en van de omgeving genieten.
Soms wordt ik meegesleurd en uitgenodigd door een groepje (jonge) wielrenners en kan ik de uitdaging niet weerstaan. Ik heb me ook voorgenomen dit niet meer te doen.
Vorige zomer deed ik mee met zo'n groep, met mijn stalen Stella Veneta tussen al die snelle racefietsen:
Ja, dan vliegt je gemiddelde omhoog. Maar dat is dan toch ook prima. Laatst weer in een peloton gereden en dit is niet te vergelijken met solo rijden. Ik had mij voorgenomen niet sneller te rijden dan 26/27 km/u (ben hartpatiënt), maar dan gaat het zonder inspanning naar rond de 30. En met plezier.