Allereerst hartelijk dank om als nieuw lid toegelaten te worden.
Mijn naam is Erik en vertel hoe het allemaal begon...
Met de aanschaf van mijn eerste echte fiets (gekocht van het spaargeld) een Batavus 'Flying Dutchman' herenfiets begon mijn interesse in het verzorgen en onderhouden van een rijwiel pas echt. Hiervoor moest ik het van mijn ouders maar doen met de afdankertjes. Eerst (bijna) wekelijks een flinke poetsbeurt, om vervolgens over te gaan op experimenteren met de bedoeling de fiets met 3 versnellingen beter, en dus sneller te laten lopen. De kras- en lak schade fase had ik immers toch al gepasseerd! Na de fiets ettelijke malen in- en uit elkaar te hebben gehaald begon de ellende eigenlijk pas echt. Dol gedraaide moeren, een afgebroken stuurpen(te strak aangedraaid), speling in de trapas en trappers, etc..etc... en altijd onderdelen overhouden.
Binnen 7 à 8 jaar was de fiets dan ook ten dode opgeschreven. Einde oefening...De daarop volgende fiets was een zwarte Locomotief tweedehands damesfiets uit de '60-er jaren met zo'n geinig vormgegeven Spanninga achterlichtje. Jaren kranten mee rondgebracht, zes dagen in de week, 20km per dag. Een klein model compact stevig fietsje die werkelijk liep als een 'trein'! Ook hier afscheid van genomen en verkocht aan een makker voor 15 gulden weet ik nog.
Nadien weinig boeiends meer gehad en had bovendien in die tijd ook niet zo mijn interesse. Wel heb ik in m'n studietijd nog een groene Empo damesfiets gehad maar die is helaas na verloop van tijd gestolen.
Nu 40 jaar later, na mijn eerste echte fiets ben ik trotse eigenaar geworden van een oerdegelijke Gazelle omafiets anno 1954. Een dijk van een fiets met nog veel originele elementen en een subliem loopwerk!
Ik ben nog aan het inventariseren wat er zoal in de loop der jaren aan is vertimmert en vervangen. Maar het plezier om er naar te kijken geeft al een kick! En roesten na 65 jaar? Ho maar! Foto's volgen...
