Framebreuk

[Michiel Röben]

Ik heb het eens bij een voorvork gedaan en iets te mooi weg geslepen. Ging ik bij mijn eerste proefrit ipv rechtsaf rechtdoor. Ik dacht eerst dat ik mijn stuur niet goed had vastgedraaid want alles leek goed in elkaar te zitten. toen ik de vork nader bekeek viel de vork uit de fiets. oohh. Dat was goed fout dus. Thuis de boel uit elkaar gehaald alles weer schoon geslepen en een lasgoot geslepen en de boor op 3 plaatsen door al het materiaal. Toen de binnen en buitenbuis goed door gelast en de gaten weer dichtgelast. Als binnenbuis een stuur gebruikt dat ik doorgezaagd heb.

Ik vraag me bij dat dikke materiaal dat je als binnenbuis wel een ding af. Treed er geen spanningsverschil op door het dikwandige materiaal? gaat het op den duur niet toch weer scheuren op een andere plek? Ik kan prima dingen in en aan elkaar lassen maar weet niet wat het materiaal daarna zal doen, Misschien is er iemand die me dat duidelijk kan maken.

Ik heb ooit mezelf leren lassen toen de binnenspatborden van mijn volvo finaal doorgerot waren. Uiteindelijk na de auto totaal 3 keer gerestaureerd te hebben 12 jaar in deze auto gereden. De laatste restauratie was een volledige achterzijde van de auto na de achterdeuren vervangen. Was een mooie klus maar daar las je bijna niks door. allemaal korte lasjes en dan kitten. Passen meten, stukje lassen en weer meten, machtig mooi als je dan na een paar dagen lassen een halve nieuwe auto hebt staan. Nog een wonder dat alles er recht in kwam te staan. de achterklep laten staan voor het precies recht monteren van de spatborden en tussenstuk. Jammer dat ik daar geen foto's meer van heb...

Fietsen lassen is weer een andere tak van sport maar het materiaal is wel dikker dan het autostaal. Dus een frame is wel makkelijk te lassen. Dat koper is lastig maar wel weg te slijpen. Ik denk dat ook Co2 nog wel zou kunnen als je het koper weg kan krijgen door goed te polijsten. Maar misschien heb ik het mis hoor.

Ik hoor het graag van de specialisten.

Groeten,
Michiel

Een auto is dus heel anders lassen dan onze fietsen.

[maartenB]

Even terugkomend op de fiets van Yuri: ik zou daar niet aan willen lassen zonder interne versteviging, en dat koper moet inderdaad weg. Solderen dus.
Spatborden lassen kan ik wel, maar enkel als het roestvrije schermen zijn met een scheur van metaalmoeheid. Als delen al zijn geroest spettert het staal gewoon weg.
groetjes,
Maarten

[Cyclissimo]

Iedereen dank voor de tips!

Hardsolderen met een extra buisje lijkt dus de beste oplossing te zijn als ik het goed begrijp.
Nu misschien wel de hoofdvraag: waar vind ik iemand die dit kan doen? En er zoveel feeling mee heeft dat hij het frame niet molestreert (ik zou het niet zomaar naar een willekeurige werkplaats of garage durven bregen...).

Het is voor mij wel de bedoeling dat het geheel goed houdt. Ik wil het frame opnieuw lakken en de uitvaleinden weer laten verchromen. Als het frame daarna weer scheurt zou dat erg zonde zijn van het werk. Vanzelfsprekend wordt het niet een dagelijkse fiets, maar voor een toertochtje moet hij toch wel geschikt worden.

Ik vraag me overigens af of het nodig is beide buizen door te zagen om er een extra buisje in te plaatsen en het schoon te maken. Over het algemeen zit er zoveel speling in een doorgezaagd frame dat je overal wel bijkomt. Maar moet ook zeggen dat ik daar nauwelijks ervaring in heb.

Groet,
Yuri

[velophile]

Dag Yuri,

Waarschijnlijk red je het inderdaad ook wel met 1 zaagsnede en het wegzagen van het mannetje. Ik doe altijd alles zelf, maar het klungelen aan andermans fiets is weer even anders. Verder woon ik in het diepe zuiden, ver van de rest van de wereld.
Ik heb het materiaal om dit te doen, maar dan zou je met het frame deze kant op moeten komen. Verder doe ik mijn best, maar garanties geef ik niet.

Groeten, Wiel

[Maarten Waarlé]

Ha Yuri en andere framebreuk belangstellenden,

Dat had ik me nog niet besteft, dat de breuk tussen mannetje en trapashuis zit. Inderdaad gebeurt er niets qua toegankelijkheid
als de scheur wordt doorgezaagd.
Het mannetje moet ook nog aangepakt worden. Dat is jammer.
Wiel schrijft zagen. en ik zou ook eerder denken aan zagen dan aan losstoken.
Lastig aan zo`n aanhechting van mannetje aan frame is de ronding.
Voor je het weet zit je in de hoofdbuis te zagen. Nee echt makkelijk wordt het er niet op.

Wat je je misschien ook moet afvragen is of een gerepareerd frame nog wel aan de esthetische normen voldoet.
Een stationsfiets met vastgelaste cranks of het gerepareerde
wasrekje van je schoonmoeder daar zal iedereen van zeggen ;prima oplossing. Maar een licht en dynamisch belast sportframe mogen daar wel dit soort reparaties aan gedaan zijn?
Ik heb geen antwoord of duidelijke mening daarover.
Punt is dat ik je wil waarschuwen dat het jammer zou zijn als je achteraf ,na een hoop werk het gevoel blijft houden dat het een gemankeerd frame is.
Tegenover hier boven genoemde bezwaar staat dat een frame niets magisch is maar gewoon een berg ijzermoneculen met nog wat anders erbij. Ingrijpen met behoud of verbetering van de interne stevigheid mag altijd.

beetje een prob;leem

001.JPG (257.02 KiB) 7180 keer bekeken

Is dit nog wel verantwoord

003.JPG (259.53 KiB) 7180 keer bekeken

Groeten,
Maarten

[Fotomaan]

Hoi Maarten,

Ik moet denken aan de opmerking van Michiel.

Ik vraag me bij dat dikke materiaal dat je als binnenbuis wel een ding af. Treed er geen spanningsverschil op door het dikwandige materiaal? gaat het op den duur niet toch weer scheuren op een andere plek? Ik kan prima dingen in en aan elkaar lassen maar weet niet wat het materiaal daarna zal doen, Misschien is er iemand die me dat duidelijk kan maken.

Bij het frame achter lijkt het me wel meevallen omdat het daar in de driehoeksverbinding tamelijk opgesloten zit maar in een voorvork lijkt het me een serieuze overweging waard.
Wat ik er wel bij opmerk is dat het 'oude' werk over het algemeen zeer zwaar was uitgevoerd. Veel zwaarder dan het veel latere en lichtere frame.

Groetjes van mij,
Charles Waagenaar

[Michiel Röben]

Discussie over wat wel en niet verantwoord is vind ik ook lastig. Bij zo'n vroege vork, ik heb dat toch goed gezien? zou ik zelf ook heel ver gaan in het esthetische restaureren maar de verbinding moet wel sterk genoeg zijn om een paar honderd km per jaar te fietsen. Over het algemeen zal dit echt wel kunnen. En als je een lasapparaat hebt hoef je je daar minder zorgen over te maken... Het materiaal wat voor de fiets gebruikt word is sterk genoeg om nog een keer te lassen. Voorvorken vind ik na mijn eerste ervaringen in het frame opgesloten lassen wel wat griezeliger. De ingesloten buis geeft wat zekerheid dat de delen niet gelijk uit elkaar vallen. Met andere woorden. Je valt niet op je ... maar je fiets stuurt gewoon even een andere kant op dan jij wilt. Theo heeft ook zelf zijn Gazelle voorvork verlengt en gelast en het gaat al jaren prima. Ik heb mijn eerste lasproject te mooi willen maken. Je zag er niks van doordat ik de vork gepolijst had naar het oude niveau. Maar precies daar waar ik het materiaal zo mooi in oude glorie had hersteld, scheurde de vorkbuis weer precies op het punt waar ik ze gelast had.

De 2e keer heb ik de boel goed in een v vorm geslepen en gaten geboord en de lassen maar zover weg geslepen dat de vork weer door het frame kon. Niemand die die lassen ziet dus waarom dan zover weghalen?

Het voorbeeld wat je met foto's liet zien Maarten zou ik wel tot het uiterste gaan. Die vork poten zitten in het zicht maar bepalen wel of je op je fiets kunt blijven zitten. Een binnenbuis op maat gemaakt en dubbele las op enige afstand van elkaar gelegd waar de binnenbuis ruime lengte in de buitenbuis heeft zal voor lange tijd stevigheid houden. Esthetisch zou ik dan weer tot het uiterste gaan. Polijsten tot het oude niveau van de buizen dus glad als een spiegel. Misschien voor de zekerheid ook weer gaten door al het materiaal zodat je zeker weet (weten we dat?) dat de delen niet meer los komen. En dan wel weer dichtlassen natuurlijk.

Als je wilt fietsen moet je zeker zijn van de kwaliteit van je laswerk, dat is bij mijn laswerk nog proefondervindelijk. Anders zet je de fiets in een stabiele showroom conditie weg en maak je je geen zorgen om de sterkte van je las.

Bij zo'n lichte sportfiets zal het probleem wat groter zijn om een echt sterke las te leggen en ik zou daar denk ik kiezen voor zilversoldeer of autogeen lassen.
Ik denk dat als de de fiets niet al te extreem belast dit wel met deze lastechnieken kan. Je kunt ook nog een plaatje onder de buis lassen. Dit zie je haast niet en daarna netjes lakken of spuiten. Ik vind het persoonlijk niet zo erg als je het gerepareerde deel ziet als je goed kijkt. Als het netjes gedaan is zie je ook de liefde voor de fiets daarin terug. Maar het is aan de bezitter van de fiets wat te doen...

Het leuke van onze fietshobby is dat er zoveel meningen en oplossingen zijn voor onze probleempjes. Ieder heeft zijn idee over hoe het probleem op te lossen en dat is prima om dat hier te ventileren. We leren er allemaal van.

Kunnen we de discussie nog eens aangaan van sterktes en wat je wel en niet kunt doen? In het geval van lassen en solderen? Ik heb zelf nog nooit met zilversoldeer en autogeen gewerkt. Een cursus binnen de vereniging misschien? Ik zou dat zeer toejuigen...

Michiel

[velophile]

Beste smeden en staalbakkers,

Een goed overzicht over de mogelijkheden en moeilijkheden van lassen vind je hier: http://www.cybercomm.nl/~cesmetel/kenni ... las0_1.htm
Op mijn eigen website staat er natuurlijk ook veel over framebouw. Aanbevolen volgorde:
http://www.velofilie.nl/staal.htm
http://www.velofilie.nl/solderen.htm
http://www.velofilie.nl/klassieke%20racer.htm
Voor wie het dan nog geen genoeg van heeft, staat er ook nog wat over lugloos solderen, soldeerdelen en constructief denken.

Een aardig filmpje over het verschil tussen een fabrieksfiets en een handgebouwde racer (1979), vind je hier: http://www.youtube.com/watch?v=fL25BYkA6Xw

Groeten, Wiel

[Maarten Waarlé]

Ha Michiel en Charles,

Ik heb de foto van de vork bij dit onderwerp geplaatst om iets van een grens of net er over heen te demonstreren.
De bewuste vork hoort bij een vroeg frans karretje en ik wilde m erbij houden. De methode van repareren was co2 en zilver.
Ik heb tenslot nog een sleuf gefreest en daar een strip in gesoldeerd .Dit om boven en onder de las beter met elkaar te verbinden(variatie op Michiel`s gaten boren en dicht lassen). Al met al in dit geval een niet echt verantwoorde reparatie die een breuk/val risico in zich heeft.Gelukkig blijft het zilver zichtbaar en dus een aanwijzing dat er iets met die vork gedaan is.
Ik weet bijna zeker dat een reparatie van het frame van Yuri zonder nare gevolgen gedaan kan worden maar blijft de vraag of je het kan accepteren .

Sterke en zwakke methoden van het maken van een construktie is niet in een a-viertje uit te leggen maar met gezond verstand
kom je een eind lijkt mij. Een tak aan een boom ontspruit uit de stam. Hij zit er niet tegen aan geplakt maar komt geleidelijk in een vloeiende beweging los van de stam.
Zo`n tak waait er niet zomaar af zo gezegt.
Zo ongeveer wil ik het liefst om gaan met een rijwielconstruktie.
Geen abrubte overgangen, niet van stijf naar dun in een keer maar vloeiend en geleidelijk.

Een co2 las heeft steeds een mindere mechanische kwaliteit dan het omliggende materiaal. Wil je toch een glad uiterlijk
dan haal je ook nog eens wat af van dat al mindere materiaal.
Bij dergelijke reparaties is het dus erg van belang om onderliggend een steunverbinding aan te brengen in de vorm van een buis. In het geval van zo`n vorkbinnenbuisverlenging gaat dat uitstekend en ik denk dat bij een goede doorlassing er geen groot gevaar voor plotselinge breuk bestaat.
Maar met een vorkschede zoals op de foto durf ik geen tour de france uit te rijden.Die zou er halverwegen wel eens aan kunnen gaan.

Groeten,
Maarten

[Michiel Röben]

Hoi Maarten,

Ik wil graag die fiets eens zien met zo'n mooie vork. Rond 1900 schat ik aan de sandwich constructie te zien.

Nee een toer de frats zou ik met geen van mijn fietsen durven rijden, hoewel met de hoge bi... Die houdt zich tot op heden prima, altijd even voor en na de rit alles controleren maar de lagers lijken zich gezet te hebben laatst keer hoefde ik niets na te stellen. Nou ja het achterwiel heeft natuurlijk oude kwaliteit Gazelle staal in de naaf gekregen dus daar ben ik niet bang voor. De voorlagers waren na vervanging van de kogels super. De back bone veert mooi door en lijkt sterk genoeg. De las boven aan moeten we afwachten maar over het algemeen lijkt de bi sterk genoeg om af en toe op te toeren. Moet ik wel nog wat handigheid opdoen de komende maanden. Ik denk nog geen tocht met de vereniging.

Ik ben benieuwd naar het proces Maarten van die Franse voorvork. en de fiets dan natuurlijk.

Hartelijke groeten,
Michiel