Wat is jouw dagelijkse fiets ?

[Magneet51]

Echt dagelijks fietsen doe ik niet om praktische redenen, dat is beperkt tot avond- en weekendritjes en natuurlijk vakanties.

Op dit moment doe ik dat met een Koga-Miyata Randonneur uit '85, waarvan ik het frame heb volgehangen met allemaal onderdelen die ik nog had liggen om eens te proberen. Deze ratjetoe van oud en nieuw, goedkoop en duur, Frans, Duits, Engels en Japans bleek echter zo lekker te rijden dat hij meegegaan is op fietsvakantie.

Dat is een mooie! Leuke accessoires ook!

[marco verbaant]

De Union Randonneur 70's die ik hier in deze rubriek in juli 2019 liet zien is al geruime tijd niet meer mijn htk-fiets (huis-tuin-en-keuken). Het kan hier zomaar weer eens wat anders worden. Tegenwoordig verplaatst ik me voor de boodschapjes en dagelijks gebruik op een Raleigh Nova met een Sachs Torpedo Penta Sport 5 vijfversnellingsnaaf.
Op een van mijn locale "fietsenstrooptochten" kreeg ik kennis aan iemand die als hobby het verzamelen en verhandelen van oude metalen heeft. Sindsdien spaar ik alle overbodige fietsonderdelen voor hem op. En eens in de zoveel tijd bel ik hem op dat hij bij gelegenheid langs kan komen om een en ander op te halen. Wij doen "zaken" met gesloten portemonnee. En vorig jaar kwam hij met deze fiets (rijp voor de sloop volgens zijn zeggen) op zijn aanhanger. De versnellingsnaaf deed helemaal niets meer. Ik ben er destijds in de materie ervan gedoken en sindsdien heb ik er een heel fijn feilloos werkend fietsje aan. Leuk detail is dat hij uit mijn geboorteplaats komt.

[velofilie]

 

En dan, na 60 jaar fietsen en fietsen maken, is het tijd voor je laatste fiets. Die keuze is helaas niet echt vrij; een vervelende progressieve spierziekte beperkt me steeds meer. Het opleggen van een band gaat niet meer zonder de gehate bandenwippers. Als ik mijn been nu over een herenfiets probeer te zwaaien, val ik er aan de andere kant af. Mijn eens zo fraaie toerfietskuiten vertonen duidelijke tekenen van spierdystrofie. Samen met de spieren gaat ook de conditie achteruit; alleen de grote buikspier neemt door gebrek aan energieverspilling in omvang toe. Maar verheug u met mij; door de uitvinding van de E-bike wordt mijn mobiliteit gered.

Een lage instap en een laag bracket (250mm) maken het op- en afstappen minder gevaarlijk. De extreme U-vorm geeft natuurlijk potentieel problemen met sterkte en stijfheid. De oplossing is toepassing van 2mm dikke stalen kokers. Ergens lagen nog stukken oud ijzer van mijn eerste werkbank, die worden letterlijk gerecycled. Het onderstuk is 35x35x2mm, lengte 300mm. De staande U-buizen zijn 40x30x2mm, lengte 700 en 500mm. Deze zakken in het onderstuk en worden met messing hardsoldeer aan elkaar gebakken. De voor- en achterkant is van Reynolds 531. De zitbuis 25,4x1,5mm, lengte 150mm en die wordt in de koker gesoldeerd. De zadelpen wordt dan 22,2mm dik. Al dat "heavy metal" heeft gevolgen: 6kg in totaal .

[Enfield]

toch al enkele jaren terug gered van de schroothoop, zalige stadsfiets die vrijwel dagelijks wordt gebruikt.

[maartenB]

Heb je die fiets zelf aangepast Wiel? Heel bijzonder! Ik wens je er vele veilige kilometers mee toe!

[non-fixie]

(...) De voor- en achterkant is van Reynolds 531. (...)

Kijk. Dat is tenminste wat. En: dit is de eerste e-bike die ik zie met een nette vorkkroon.

Ik wens je er veel fijne kilometers mee!

[m-gineering]

Een lage instap en een laag bracket (250mm) maken het op- en afstappen minder gevaarlijk.

Als dit nog niet genoeg is, in Duitsland had je op een gegeven moment (Schauff misschien?) frames met een verbindingsbuis tussen balhoofd en zitbuis in een boog om de fietser heen. Kon je ( van de goede kant) gewoon naar binnen wandelen. Hoop dat je dat nog een tijdje uit kunt stellen

[deraptor]

Mijn woonwerkverkeerfiets is in de winter een Ridley cyclocrosser. De jongste fiets die ik heb (2010) en tevens de lichtste (9,8 kilo)... Fijne Continental 28mm 4-seizoenen-bandjes en behangen met spatborden en mounts voor smartphone en verlichting.

In de zomer wissel ik af tussen al het stalen geweld wat nu lekker warm binnen staat Vaak pak ik de 1985 Batavus Club Racer, de fiets waar voor mij de hele fietsenverslaving begon.

[berkers41]

Mijn dagelijkse fiets is een 8 speed Gazelle Sport Super Licht uit 1964.
Campagnolo derailleur achter en Huret voor.

Deze Fiets gaat overal mee naar toe, waar recreatief gefietst kan worden.

[stan97]

mijn dagelijkse fiets (voor boodschappen en uitstapjes) is een wilhelmina omafiets uit de jaren 50.
hiervan is eigenlijk niks meer origineel behalve het frame en voorspatbord.
de achterbrug was al eens gelast door de vorige eigenaar en ik heb later nog het mannetje vervangen.
zelfs de trapas huls (die uitgelubberd was) in het frame is aangepast dmv een zelfgemaakte adapterbus die in het frame gelast is.
desondanks alles blijft dit toch wel mijn favoriete fiets. hij fietst heerlijk en ik vind dat de vele roestplekjes en unieke reparaties veel karakter toevoegen.


mijn motto



greetz, Stan