IK heb door de jaren heen, alle merken tubekit gebruikt die maar voor handen was. En me niet echt gehouden aan de "instructies". Als de laag niet meer "pikt", dan de volgende erop. De laatste laag mag nog iets minder pikken. In een middagje was je dan wel klaar met een stel wielen. Beetje afhankelijk wat er nog aan oude kit op zat, zette ik er nieuwe lagen op. Nooit helemaal schoon maken. Wel de grote plakkaten eraf. En/of wat opruwen met een staalborstel. Doorgaans drie dunne laagjes op de velg en twee op de tube. Oude reeds gebruikte tuben als reservetube gebruiken. Deze geen maanden opgevouwen onder het zadel laten zitten. Dan krijg je er vouwen in. Af en toe weer oppompen en rond laten worden, en even een andere reserve gebruiken.
Ik kocht nieuwe tuben in de herfst om te gebruiken in het volgende seizoen. Donker en niet al te droog lichtjes opgepompt opbergen. 25 mm. tuben zijn met zo goed te gebruiken op dezelfde velgen als 23 mm. Welke laatsten nog steeds mijn klassieke voorkeur heeft. Pomp je ze niet op, en hang ze op, dan komt er een knikje in, en gegrandeerd een barstje in het loopvlak. Liggend opbergen, of in een (donkere) doos (dat doe ik) is nog beter.
Tuben hebben een slecht imago. Het zou gedoe zijn. En gezien bovenstaand lijkt dan mss ook wel zo. Maar het is/wordt een routine. Onderweg is het stukken makkelijker als je met e.e.a. rekening houdt, Een oude reeds gebruikte/gekitte tube ligt in een mum van tijd op de velg. Daar kan qua tijd geen draadband (binnenbandje) tegenop. Geen bandafnemers nodig, alleen brute kracht. De kit is elastisch genoeg om op de reservetube thuis te komen. Niet met 70 door de bocht gaan natuurlijk. En thuis weer even aan het werk. Nieuwe tuben op een reserve set wielen of velgen een poosje op volle spanning op laten rekken. En voor het omleggen nog even narekken, door je voeten er in te zetten en even omhoog te trekken. Even doordraaien ern herhalen, tot je bij het begin bent.
Tuben.... prima spul. Dat tube-less... dat lijkt me nou juist niks. En gewone binnenbandjes kan dan ook nog wel. Hoe ouder de tuben hoe lekbestendiger ze worden. Vroeger behandelden we het loopvlak met azijn voor de weerbaarheid.
Tubekit, ik gebruikte ik Tubasti kit (een beetje melkachtig wit), later ook wel Vittoria, en Schwalbe. Tegenwoordig veelal een grote bus Continental. Lekker makkelijk veel en met een kwastje afsluitbaar. Mijn vader kitte heel veel vroeger de tuben op houten velgen met warme schellak. Boven een vuurton. Dat was pas link. Schellak brandde als een jekko, en houten velgen.... hoeft geen uitleg, denk ik. Vroeger had je ook nog de roodbruine Clement tubekit, die plakte echt helemaal goed, vooral baanrenners gebruikte dat. Bij een sprint werd er behoorlijk aan zo'n tube "getrokken".
Succes, jofel tuben.
